Արթուր Թարխանյան
Արթուր Արտավազդի Թարխանյան (փետրվարի 23, 1932, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն - ապրիլի 6, 2006, Երևան, Հայաստան[1]), հայ ճարտարապետ, ՀԽՍՀ վաստակավոր (1972), ՀԽՍՀ ժողովրդական (1987) ճարտարապետ։ Ճարտարապետության միջազգային ակադեմիայի Մոսկվայի մասնաճյուղի (1992), ՀՃԱ (1996) պատվավոր անդամ։
| Արթուր Թարխանյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 23, 1932 |
| Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն |
| Մահացել է | ապրիլի 6, 2006 (74 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Երևան, Հայաստան |
| Ոճ(եր) | մոդեռնիզմ |
| Կրթություն | Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Զվարթնոց, Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիր, Երիտասարդական պալատ և Ծիծեռնակաբերդ |
| Պարգևներ |  , ,  , ,  ,  ,  , և  |
| Արթուր Թարխանյան Վիքիդարանում | |
 Arthur Tarkhanyan Վիքիպահեստում | |
ԿենսագրությունԽմբագրել
1957 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։
1957 թվականից աշխատում է Հայպետնախագիծ ինստիտուտում, 1969-1986 թվականներին՝ տիպային նախագծման արվեստանոցի ղեկավար, 1990 թվականից՝ գլխավոր ճարտարապետ։ 1986-1989 թվականներին՝ ՀՀ պետշինի նախագահի առաջին տեղակալ։
1968 թվականից դասավանդում է Երևանի ճարտարապետության և շինարարության պետական համալսարանում (պրոֆեսոր՝ 1993 թվականից)։
Եղել է ՀԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր (1980-1989)։
1997 թվականին Երևանի Ճարտարապետության ազգային թանգարան-ինստիտուտում բացվել է Արթուր Թարխանյանի ստեղծագործությունների ցուցահանդեսը[2]։
ՆախագծերԽմբագրել
Համահեղինակների հետ Արթուր Թարխանյանի նախագծերով Երևանում կառուցվել են՝
- ՀՀ ԳԱԱ Հասարակական գիտությունների ինստիտուտների մասնաշենքերը (1955-1972)
- «Ռոսիա» կինոթատրոնը (1970-1974, ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի մրցանակ, 1979)
- Երիտասարդության պալատը (1970-1985, ՀամԼԿԵՄ մրցանակ, 1981)
- «Զվարթնոց» օդանավակայանը (1981, ՀԽԱՀ Պետական մրցանակ՝ 1985)
- Մարզահամերգային համալիրը (1984, ԽՍՀՄ Պետական մրցանակ՝ 1987)
- «էրեբունի-3» բնակելի միկրոշրջանը
- Բնակելի շենքեր Երևանի Սարյան, Չարենցի և Բագրատունյաց փողոցներում։
Արթուր Թարխանյանը շուրջ 2 տասնյակ հուշարձանների ճարտարապետ է։
- Մեծ եղեռնի զոհերի հուշահամալիր (Երևան, 1967)
- Մարտիրոս Սարյանի հուշարձան (Երևան, 1986)
- Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանը (Դիլիջան, 1970)
- Հայրենական պատերազմում զոհվածների (Դսեղ, Տաթև, Բազմաբերդ)
- Շառլ Ազնավուրի արձանը (Գյումրի, 2001)։
Նրա նախագծմամբ Երևանում կառուցվել են
ՁեռքբերումներԽմբագրել
- Երիտասարդ ճարտարապետների ստեղծագործության դափնեկիր (1962, 1968)
- Խորհրդային ճարտարապետության նվաճումների դափնեկիր (1973-1977)
- «Տարվա լավագույն կառույց» (1982, ոսկե մեդալ)
- «Տարվա լավագույն ստեղծագործություն» (1985, համամիութենական ստուգատեսների դափնեկիր)
- ԽՍՀՄ ԺՏՆՑ-ի ոսկե մեդալ
- Անանիա Շիրակացու (1998) մեդալ
- Ալեքսանդր Թամանյանի մեդալ
ԸնտանիքԽմբագրել
Ամուսնացած էր, կինը՝ Գուբիևա Զառեմա, դուստրը՝ Անահիտ Թարխանյան։
ՊատկերասրահԽմբագրել
Ռոսիա կինոթատրոնի շենքը
Զվարթնոց օդանավակայանի հին մասնաշենքի մանրակերտը
Զվարթնոց օդանավակայանի հին մասնաշենքը
Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանը Դիլիջանում
Մարտիրոս Սարյանի հուշարձանը Երևանում
Շառլ Ազնավուրի հուշարձանը Գյումրիում
_%D5%AF%D5%AB%D5%B6%D5%B8%D5%A9%D5%A1%D5%BF%D6%80%D5%B8%D5%B6_2.jpg)
.JPG)
.JPG)
Տես նաևԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Վախճանվել է Հայաստանի ժողովրդական ճարտարապետ Արթուր Թարխանյանը(չաշխատող հղում)
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005
Արտաքին հղումներԽմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 151)։ 
|