Արեգ Իսրայելյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Իսրայելյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Արեգ Ռաֆայելի Իսրայելյան (հուլիսի 1, 1939(1939-07-01), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 23, 2001(2001-11-23), Երևան, Հայաստան), հայ ճարտարապետ։

Արեգ Իսրայելյան
Ծնվել է	հուլիսի 1, 1939(1939-07-01)
Ծննդավայր	Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	նոյեմբերի 23, 2001(2001-11-23) (62 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Կրթություն	ՀԱՊՀ (1962)
Աշխատավայր	Երևաննախագիծ և Հայաստանի պաշտպանության նախարարություն
Ուշագրավ աշխատանքներ	Սուրբ Հովհաննես Մկրտիչ եկեղեցի (Երևան), Սասունցի Դավիթ, Հաղթանակի զբոսայգի, Խրիմյան Հայրիկին նվիրված հուշաղբյուր և Հուշաղբյուր Հայրենական մեծ պատերազմում տարած հաղթանակի 40 ամյակին

ԽՍՀՄ ժողովրդական ճարտարապետ Ռաֆայել Իսրայելյանի որդին է, երկրաբան, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր Վահագն Իսրայելյանի եղբայրը։

Կենսագրություն

1962 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։

Աշխատել է Երևաննախագիծ ինստիտուտում՝ 1962-1990 թվականներին՝ գլխավոր մասնագետ, 1965-1969 թվականներին՝ ավագ ճարտարապետ։ 1969-1972 թվականներին եղել է ճարտարապետական խմբի ղեկավար, 1972-1985 թվականներին՝ նախագծի գլխավոր ճարտարապետ։

1985 թվականին տեղափոխվել է Սիսիան և այնտեղ ստեղծագործել մինչև 1988 թվականը։ 1997 թվականին տեղափոխվում է Հայաստանի պաշտպանության նախարարության Զիննախագիծ նախագծային բյուրո և իր մեծ ավանդը ներդնում Հայաստանի բանակաշինության գործում։

Իր ողջ ստեղծագործական կյանքի ընթացքում շարունակել և ավարտին է հասցրել հոր՝ Ռաֆայել Իսրայելյանի անավարտ գործերը։

Ստեղծագործական ուղի

Արեգ Իսրայելյանի նախագծերով կառուցվել են՝

• Կոնդ թաղամասի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու գմբեթը (1975)
• Երևանի մետրոպոլիտենի «Սասունցի Դավիթ» կայարանը (1981)
• Հաղթանակ զբոսայգու մուտքը (1983)
• Էջմիածնի Մայր Տաճարի բակում՝ Խրիմյան Հայրիկին նվիրված աղբյուր-հուշարձանը (1982)
• «Քարադարան» թանգարանը (1984-1986), Սիսիան
• «Քառասուն աղբյուր» աղբյուր-շատրվանը (1985), Սիսիան
• «Զանգեզուրի մուտքը» դարպասը (1987)

Ավարտել է հոր անավարտ կառույցները՝ Հաճնի (1974), Մուսա լեռան (1976), Ապարանի «Վերածնունդ» (1979) հուշակոթողները, Սարդարապատի հերոսամարտի հուշահամալիրի՝ «Վարդավառ» («Հացատուն») սեղանատունը (1975)։

Արտաքին հղումներ

• Արեգ Իսրայելյան(չաշխատող հղում)