Արա Շիրազ

հայ քանդակագործ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Շիրազ (այլ կիրառումներ)

Արա Շիրազ, Արամազդ Հովհաննեսի Կարապետյան (հունիսի 8, 1941(1941-06-08), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - մարտի 18, 2014(2014-03-18), Երևան, Հայաստան), հայ քանդակագործ, Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ։

Արա Շիրազ
Արամազդ Կարապետյան
Ծնվել էհունիսի 8, 1941(1941-06-08)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էմարտի 18, 2014(2014-03-18) (72 տարեկան)
Վախճանի վայրըԵրևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1966)
Ստեղծագործություն(ներ)Անդրանիկ Օզանյանի հուշարձան, Ալեքսանդր Մյասնիկյանի հուշարձան, Հովհաննես Շիրազի հուշարձան, Տիգրան Պետրոսյանի հուշարձան և Պարույր Սևակի հուշարձան
Մասնագիտությունքանդակագործ և նկարիչ
Ծնողներհայր՝ Հովհաննես Շիրազ, մայր՝ Սիլվա Կապուտիկյան
Պարգևներ և
մրցանակներ
Հայկական ԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ
 Ara Shiraz Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

խմբագրել

Արա Շիրազը 20-րդ դարի հայտնի բանաստեղծ Հովհաննես Շիրազի և բանաստեղծուհի Սիլվա Կապուտիկյանի որդին է։

1966 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։

1987-1993 թվականներին Հայաստանի նկարիչների միության նախագահ։

Մահացել է «Նաիրի» բժշկական կենտրոնում ծանր հիվանդությունից հետո։ Քանդակագործը ծայրահեղ ծանր վիճակում հիվանդանոց էր տեղափոխվել 2014 թվականի փետրվարի 24-ին։ Բժիշկներն ախտորոշել էին գլխուղեղի արյան շրջանառության սուր խանգարում, զարգացել էր պոլիօրգանային անբավարարություն[1]։

 
Սիլվա Կապուտիկյանի և Արա Շիրազի հուշատախտակը Երևանի Սիլվա Կապուտիկյան փողոցում

Կոչումներ

խմբագրել

Ստեղծագործություններ

խմբագրել

1960-ական թվականներին հայ կերպարվեստում գեղարվեստական ձևերի թարմացման« պլաստիկայի ազգային ավանդույթների յուրացման միտումներն արտահայտվել են Շիրազի գործերում[4]։

  • «Անտունի», 1969, թուջ, ԺԱԹ, Երևան
  • «Ներբող» 1970, թրծակավ, ԺԱԹ, Երևան
  • «Վահանով կինը», 1970, դրվագված պղինձ
  • «Անի» հյուրանոց, Երևան

1970-ական թթ. Շիրազի արտահայտչամիջոցները դարձել են առավել վավերագրական, բազմազան։

Մոնումենտալ և մոնումենտալ դեկորատիվ գործերից են՝

Հեղինակ է բազմաթիվ այլ քանդակների՝

Երևանի Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու դիմացի աջ անկյունում տեղադրված Անդրանիկ Օզանյանի հուշարձանի հեղինակն է (2002 թ.)։ Այն հարցին, թե ինչու է նա Անդրանիկին երկու ձիերի վրա է քանդակել, նա պատասխանել է, որ երկու ձիերը խորհրդանշում են Արևմտյան և Արևելյան Հայաստանները, «դարերով բաժանված երկիր, մեր միանալու պատգամը և ազգային ազատագրական պայքար՝ Անդրանիկը երդում է ուտում՝ հայացքը Մասիսին ուղղելով»[7]։

Պատկերասրահ

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Մահացել է Արա Շիրազը
  2. «Պողոսյան մրցանակ - 2008 թ․, «Կանչեր» հոգևոր 7 քանդակների համար». Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ նոյեմբերի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
  3. Հայաստանի պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին
  4. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
  5. «AZG Armenian Daily - WAP-version». www.azg.am. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 8-ին.(չաշխատող հղում)
  6. «HHpress.am». www.hhpress.am. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 8-ին.
  7. https://www.a1plus.am/am/society/2002/12/25/2458

Արտաքին հղումներ

խմբագրել