Արամ Իսաբեկյան

հայ նկարիչ
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Իսաբեկյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Արամ Իսաբեկյան (սեպտեմբերի 26, 1952(1952-09-26)[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2]), հայ նկարիչ, Հայաստանի արվեստի վաստակավոր գործիչ (2002), Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ (2019)[3]։

Արամ Իսաբեկյան
Ի ծնեԱրամ Էդուարդի Իսաբեկյան
Ծնվել էսեպտեմբերի 26, 1952(1952-09-26)[1] (72 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Ազգությունհայ
Քաղաքացիություն Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
Մասնագիտություննկարիչ
Պարգևներ
ԱնդամակցությունՀայաստանի նկարիչների միություն
ՀայրԷդուարդ Իսաբեկյան
ՄայրԱրփենիկ Նալբանդյան
 Aram Issabekyan Վիքիպահեստում

Էդուարդ Իսաբեկյանի և Արփենիկ Նալբանդյանի որդին է։

Կենսագրություն

խմբագրել

1976 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ 1980 թվականից դասավանդել է նույն ինստիտուտում (1990-1994 թվականներին` պրոռեկտոր), 1994 թվականից Երևանի գեղարվեստի ինստիտուտի (2000 թվականից` Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա) ռեկտոր[4][5], (2003 թվականից՝ պրոֆեսոր)։ 2003, 2008, 2013 և 2017 թվականներին վերընտրվել է ակադեմիայի ռեկտորի պաշտոնում[6]։ 1982 թվականից Հայաստանի նկարիչների միության և ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Նկարիչների միջազգային ընկերության անդամ է։

Ստեղծել է նատյուրմորտներ, կոմպոզիցիաներ։ 1976 թվականից մասնակցել է համապետական և համամիութենական ավելի քան 200 ցուցահանդեսների։ Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում (1982, 1999, 2001, 2010, 2019), Էջմիածնում (1987), Փարիզում (1995, 1996, 1998), Հալեպում (1991), Կահիրեում, Լոնդոնում։ 2022 թվականին անհատական ցուցահանդես Հայաստանի Նկարիչների միությունում՝ 70-ամյակին նվիրված։ 2002 թվականին դարձել է բնության և հասարակության մասին գիտությունների միջազգային ակադեմիայի իսկական անդամ, ակադեմիկոս։

Աշխատանքները գտնվում են տարբեր թանգարաններում ու ցուցասրահներում, ինչպես նաև բազմաթիվ անհատական հավաքածուներում։

Պարգևներ, մրցանակներ

խմբագրել

Ստեղծագործությունները

խմբագրել
  • «Շեփորով նատյուրմորտ» (1982)
  • «Նամակ Ամերիկայից» (1988)
  • «Արվեստանոցում» (1993)
  • «Նվիրում» (1992)
  • «Հորս դիմանկարը» (1995)
  • «Փարավոն Միրզոյան» (1997)
  • «Վարվառան» (1999)
  • Աննայի դիմանկարների շարքը (1995-1997)

Ճանապարհորդական տպավորությունների, կարդացածի և վերհուշերի արդյունք են հետևյալ ստեղծագործությունները՝

  • «Երազ», (1991)
  • «Ասպետն ու կինը», (1992)
  • «Հանդիպում», (1997)
  • «Կախարդուհին», (1999)
  • «Վենետիկյան մոտիվ», (1999)[7]

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 https://avproduction.am/?ln=am&page=person&id=934
  2. «Zarkfoundation - Արամ Իսաբեկյան». zarkfoundation.com.
  3. «Հանրապետության նախագահի հրամանագրերը - Փաստաթղթեր - Հայաստանի Նախագահ». president.am. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 20-ին.
  4. LLC, Helix Consulting. «Арам Исабекян избран ректором Ереванской государственной художественной академии». www.panorama.am (անգլերեն). Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  5. «Арам ИСАБЕКЯН: "АРТ-ОБРАЗОВАНИЕ ВОСТРЕБОВАНО ВСЕГДА"». golosarmenii.am. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  6. «ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԻ ՊԵՏԱԿԱՆ ԱԿԱԴԵՄԻԱ» ՊԵՏԱԿԱՆ ՈՉ ԱՌԵՎՏՐԱՅԻՆ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՈՒԹՅԱՆ ՌԵԿՏՈՐԻ ԸՆՏՐՈՒԹՅԱՆ ԱՐԴՅՈՒՆՔՆԵՐԸ ՀԱՍՏԱՏԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  7. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել