Արամ Աբրահամյան

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Արամ Աբրահամյան (այլ կիրառումներ)

Արամ Հակոբի Աբրահամյան (դեկտեմբերի 31, 1898, (հունվարի 12, 1899), Թիֆլիս - 1990, Մոսկվա), հայ ուրոլոգ, բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր (1950), գիտությունների վաստակավոր գործիչ (1959), ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1959), սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1969)։

Արամ Աբրահամյան
Ծնվել է	դեկտեմբերի 31, 1898(1898-12-31)
Ծննդավայր	Երևան, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	1990
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Կրթություն	Մոսկվայի պետական համալսարան
Մասնագիտություն	ուրոլոգ
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների դոկտոր և պրոֆեսոր
Աշխատավայր	Մոսկվայի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, Լենինի շքանշան, Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս, Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան, Հայկական ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ և Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան

Կենսագրություն

Ծնվել է դեկտեմբերի 31-ին, Թիֆլիսում։ Ավարտել է տեղի վարժարանը և մեկնել ռազմաճակատ, մարտնչել Կարսի, Սարիղամիշի, Ղարաքիլիսայի և Ալեքսանդրապոլի մարտերում, ապա մասնակցել Սարդարապատի հերոսական ճակատամարտին։ Ռազմաճակատում ապրած արհավիրքների խորն ազդեցության ներքո ընտրում է բժշկի մարդասիրական մասնագիտությունը։ 1918 թվականին ընդունվել է Անդրկովկասի բժշկական ինստիտուտ, երկու տարի անց մեկնել Մոսկվա՝ ուսումը շարունակել Մոսկվայի բժշկական ինստիտուտում՝ 1924 թվականին ավարտել է Մոսկվայի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը։ Մինչև 1930 թվականն աշխատել է նրա ուրոլոգիական կլինիկայում, այնուհետև՝ մարզային գիտահետազոտական կլինիկական ինստիտուտում։ 1950-1975 թվականներին ԳՀԻ ուրոլոգիական կլինիկայի տնօրեն, 1949 թվականից միաժամանակ՝ ԽՍՀՄ առողջապահության նախարարության 4-րդ վարչության ուրոլոգիայի բաժանմունքի ղեկավար։ 1941-1945 թվականներին Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին Երևանի զինվորական հոսպիտալներում ղեկավարել է ուրոլոգիական բաժանմունքներ։

Արամ Աբրահամյանի և տիկնոջ Մարիա Աբրահամյանի՝ Հայաստանին նվիրաբերած գեղանկարչության հավաքածուի հիման վրա 1984 թվականին Երևանում հիմնադրվել է Ռուսական արվեստի թանգարանը։

Գիտական գործունեություն

Աբրահամյանը հետազոտել է երիկամների ջրակալման, նորագոյացությունների, միզաքարային հիվանդության և միզուկի տրավմատիկ նեղացումների վիրահատական բուժման հարցերը։ Աշխատանքները վերաբերում են երիկամի ջրակալման, ուռուցքների, միզաքարային հիվանդության, միզուկի վնասվածքային նեղացումների հարցերին։

Հուշատախտակ՝ Արամ Աբրահամյանի հավաքածու թանգարան

Անդամակցություն

• Ուրոլոգների միջազգային ընկերության իսկական անդամ
• Համամիութենական գիտական ընկերության նախագահ
• Հայաստանի ուրոլոգների գիտական ընկերության անդամ
• Արտասահմանյան մի շարք ակադեմիաների ու գիտական ընկերությունների պատվավոր անդամ

Պարգևներ

• ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ, 1959
• Սոցիալական աշխատանքի հերոս, 1969
• ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1976

Երկեր

• Урология, 1938, 1.
• Хирургия, 1953, 3.
• Урология, 1955, 1.
• Гидронефрозы (Этиология, клиника, лечение), Дисс. докт. М., 1950.
• Гидронефрозы (этиология, клиника, личение), М., 1956.
• Труды 4-й Всесоюзной конференции урологов. М., 1963.
• Гематурия и опухоли мочевой системы. М.։ Медгиз, 1949.
• Руководство по клинической урологии. М. Медицина, 1970, (в соавт.).

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 42)։