Ատանասովսկո լիճ
Ատանասովսկո լիճ, լիճ, որը տեղակայված է Բուլղարիայի հարավ-արևելքում՝ Բուրգաս քաղաքում, Իզգրև և Սարաֆովո թաղամասերի միջև՝ դեպի արևմուտք։ Սա Բուրգասի լիճ համալիրի մի մասն է, որը Սև ծովից բաժանվում է Ատանասովսկո ցամաքալեզվակով։ Լիճը ափամերձ է՝ բուսական և կենդանական աշխարհի մեծ բազմազանությամբ։ Այն կապված է Սև ծովի հետ բազմաթիվ ջրանցքներով, որոնց միջոցով ջուրը հոսում է դեպի լիճ։ Լճի ընդհանուր մակերեսը կազմում է 7208,89 հա, երկարությունը ՝ մոտ 9 կմ, լայնությունը ՝ 4,3 կմ, միջին խորությունը՝ 0,3 մ[1]։
Կոորդինատներ | ||
Երկիր | Բուլղարիա | |
Վարչատարածքային բաժանում | Բուրգաս | |
Երկարություն | 9 կմ | |
Լայնություն | 4 կմ | |
Ավազանի մակերեսը | 7208,89 հա կմ² | |
Ամենամեծ խորությունը | 0,9 մ | |
Միջին խորությունը | 0,3 մ | |
Աղիությունը | 20 - 27 ‰ | |
Ընդհանուր տեղեկություններ խմբագրել
Բուրգասից դեպի հյուսիս անցնող մայրուղին հատում է լիճն արհեստական կամրջով, ապա շարունակվում դեպի օդանավակայան, առողջարանային ափ և այնուհետև դեպի Վառնա։ Կամուրջը բաժանում է լիճը երկու մասի, որոնք, ինչպես և Սև ծովի հետ, միմյանց հետ կապվում են ջրանցքների միջոցով[2]։
Հին ճանապարհը և լքված երկաթուղային գիծը` Բուրգաս - Պոմորիեն, անցնում են Ատանասովսկո ցամաքալեզվակով՝ անմիջապես Բուրգասի լողափերով։ Երկրորդ աշխարհամարտից առաջ այս ճանապարհով անցել է «Անխիալո Էքսպրես» կոչվող գնացքը, որի առաջին կանգառը լճի կողքն էր[3]։ Լքված երկաթուղային գծին զուգահեռ այստեղով անցնում է նաև նեղ երկաթգիծ, որը ներկայումս գործածվում է աղի արդյուհանման նպատակով և որպես զբոսաշրջային ատրակցիոն։
Ներկայումս հին ավտոճանապարհի վրա տեղադրվել է նաև հեծանվային ուղի, որն օգտագործվում է նաև Բուրգաս-Ատանասովսկո լիճ ուղղությամբ ուղևորատար էլեկտրական ավտոմեքենաների համար[3][4]։
Երկրորդ աշխարհամարտի տարիներին ափամերձ ճանապարհի պաշտպանության համար Ատանասովսկու ցամաքալեզվակի երկայնքով կառուցվել է երկաթբետոնե պաշտպանական կառույցներ, որոնք մինչ օրս պահպանվել են։
Աղի արդյունահանում խմբագրել
Աղը արդյունահանվում է երկու մասերում, բայց հիմնականում հարավում։ Լճում ջրի աղիությունը մեծանում է Սև ծովի հետ կապի պատճառով։ Բարձր աղիության պատճառով (20-27,5 պրոմիլ) լիճն օգտագործվում է աղի արդյունահանման համար, որը սկսվել է 1906 թվականից և շարունակվում է մինչ օրս (2016 թվական)։ Մեկ տարվա ընթացքում «Սև ծովի աղեր» ընկերությունը արտադրում է մոտ 40 հազար տոննա ծովային աղ[5][6]։
Ռեկրեացիոն օգտագործում խմբագրել
Լիճը նաև ակտիվորեն օգտագործվում է հանգստի նպատակներով[7][8]։ Ամռանը ջուրն ունի վարդագույն գույն, ինչը պայմանավորված է աղի ջրիմուռների առկայությամբ։ Ատանասովսկո լճի թերապևտիկ ցեխը սուլֆիդային տիղմ է, որն առաջանում է օրգանական նյութերի քայքայման հետևանքով։ Դրանք ունեն ջրածնի սուլֆիդի հատուկ հոտ և երկաթի սուլֆիդների, կալցիումի և մագնեզիումի աղերի, օրգանական թթուների և հումուսի աղերի մեծ պարունակություն։ Թույլատրվում է օգտագործել բուժիչ ցեխով և բնաղաջրով լի այն լողավազանները, որոնք տեղակայված են Ատանասովսկո լճի հարավային մասում, և այցելությունն անվճար է[6]։ Այստեղ է գտնվում նաև «Точка» դիտակետը, որտեղից կարելի է հետևել թռչուններին, որոնք գալիս են «Via Pontica» երթուղով[9]։
Պատկերասրահ խմբագրել
-
Վահանակի վրա գրված է. «Մուտքը դեպի ջրանցք արգելված է, ջուրն օգտագործվում է աղ արդյունահանելու համար»
-
Ծառայողական գնացքն անցնում է Ատանասովսկո ցամաքալեզվակով անցնող ճանապարհով
-
Հեծանվային ճանապարհ Ատանասովսկո լճից դեպի Բուրգաս
-
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի պաշտպանական շինություններ Ատանասովսկո լճում
-
Ատանասովսկո լիճն օգտագործվում է ռեկրեացիոն նպատակներով
Հատուկ պահպանվող տարածք խմբագրել
1980 թվականին լճի հյուսիսային կեսը հայտարարվել է որպես բնական արգելոց։ Մեկ տարի անց լճի հարավային մասը և ողջ լճի ափամերձ տարածքները հայտարարվել են արգելոցի բուֆերային գոտի։ 1999 թվականին «Պահպանվող տարածքների մասին օրենք»-ի պահանջների համաձայն` արգելոցի կատեգորիան փոխվել է «պահպանվող արգելոցի»։ 2001 թվականին լճի հարավային ափին ստեղծվել է թռչնադիտարան։ 2003 թվականին հաստատվել է պահպանվող տարածքի կառավարման պլանը։ 2007 թվականին նախկին բուֆերային գոտի կատեգորիան վերափոխվել է «պահպանվող տարածքի»։ «Պահպանվող տարածքների մասին օրենք»-ի համաձայն՝ արգելոցը պաշտպանվում և կառավարվում է Բուրգասի շրջակա միջավայրի և ջրի տարածաշրջանային տեսչության կողմից՝ Շրջակա միջավայրի և ջրերի նախարարության վերահսկողության ներքո։ Լճի ափին հայտնաբերվել են թռչունների 316 տեսակ, իսկ ամբողջ Բուլղարիայում կա 423 տեսակ[10]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Atanasovsko Lake Reserve — CLGE Արխիվացված 2009-09-16 Wayback Machine Дата обращения 20 сентября 2016. Архивировано 16 сентября 2009 года.
- ↑ [1] Արխիվացված 2019-07-30 Wayback Machine Атанасовское озеро / Интересные факты и достопримечательности / Города мира
- ↑ 3,0 3,1 [2] Бургаските солници — да се осолиш и накаляш — Андрей Андреев Фотография
- ↑ [3] Արխիվացված 2019-07-30 Wayback Machine Квартал Сарафово соединят с Бургасом электробусом | Газета «Болгарский Экспресс» — Новости Болгарии: политика, туризм, спорт, недвижимость
- ↑ [4] The lagoon — Atanasovsko Lake — Salt of life
- ↑ 6,0 6,1 Бассейны с рапой и лечебной грязью Go to Burgas (14 декабря 2013). Дата обращения 13 апреля 2019.
- ↑ Грязелечение или Сольница в Бургасе(չաշխատող հղում) BgForever.ru.
- ↑ Варя Давыдова. Грязелечение в Болгарии. Атанасовское озеро varyadavydova.com (10 июля 2017). Дата обращения 13 февраля 2019.
- ↑ [5] Атанасовско езеро — «Точката» И влакчето | Go to Burgas — Official Travel Guide
- ↑ [6](չաշխատող հղում) Атанасовско езеро, Орнитологични важните места, Птиците в България
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Мичев, Н и Ц. Михайлов, И. Вапцаров и Св. Кираджиев, Географски речник на България, София 1980 г., стр. 23. Արխիվացված 2017-07-30 Wayback Machine
- Поддържан резерват Атанасовско езеро в Регистре охраняемых территорий и охраняемых зон в Болгарии
- Защитена местност Бургаски солници в Регистре охраняемых территорий и охраняемых зон в Болгарии
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ատանասովսկո լիճ» հոդվածին։ |