Աստերոիդների դաս P, աստերոիդների դաս է, որը ներառում է ցածր ալբեդո և հավասար կարմրավուն առանց կլանման գծերի սպեկտր ունեցող մարմիններ։ Այսպիսի աստերոիդները կարող են լինել հարուստ ածխածնով և սիլիկատներով, հնարավոր է նաև, ջրային սառույցի հավելումներով։ Այս դասի աստերոիդները գերակշռում են աստերոիդների գոտու արտաքին մասերում կամ նրա սահմաններից դուրս։

Դասակարգում Խմբագրել

Տոլենի դասակարգումը առաջարկվել է 1984 թվականին Դևիդ Տոլենի կողմից, իր դոկտորական ատենախոսության հիման վրա, 110 աստերոիդների խմբի լայնաշերտ սպեկտրների և ալբեդոների չափումների հիման վրա։ Ի սկզբանե բոլոր աստերոիդները, որոնք ունեին անսովոր սպեկտրներ, և որոնք հնարավոր չէր դասակարգել S կամ C դասերին առանձնացնում էին առանձին U դասի մեջ։ Ավելի ուշ 1976 թվականին U դասի աստերոիդներից որոշները առանձնացրեցին երկաթյա աստերոիդների՝ M դասին[1]

Մոտ 1981 թվականին այն աստերոիդները, որոնք ունեին M դասի սպեկտրալ հատկանիշներ, սակայն ունեին ավելի ցածր ալբեդո առանձնացրին X դասի մեջ, որոնք հետագայում վերանվանվեցին DM դաս (մութ M) կամ PM (կեղծ M), մինչև, վերջապես, նրանք ստացան սեփական մշտական անվանումը, որպես դաս P (որտեղ P ցույց է տալիս «կեղծ-М», անգլերեն «pseudo» բառից)։

Հատկություններ Խմբագրել

P սպեկտրալ դասի աստերոիդները հանդիսանում են բավականին մութ մարմիններ 0, 02 - 0, 07 ալբեդոյով։ Նրանք ունեն ավելի կարմրավուն սպեկտր, քան S դասի աստերոիդները առանց կլանման գծերի։ Կարմրավուն գույնը կարող է պայմանավորված լինել օրգանական միացությունների առկայությամբ, որոնք կապված են կերոգենի հետ[2][3].

Հիմնական աստերոիդների գոտու ծայրամասերում, Արեգակից 2, 6 ա. մ.-ից հեռու գերակշռում են ցածր ալբեդոյով C, D և P դասերի աստերոիդներ։ Այս դասերի աստերոիդների մաքսիմալ խտությունը դիտարկվում է 4 ա. մ. հեռավորության վրա[4]։ Այս դասի աստերոիդներին են պատկանում՝ (46) Հեստիան, (65) Կիբելեն, (76) Ֆրեյան, (87) Սիլվիան, (153) Հիլդան և (476) Հեդվիգը[5]։

Տես նաև Խմբագրել

Արտաքին հղումներ Խմբագրել

Ծանոթագրություններ Խմբագրել

  1. Tholen, D. J., Bell, J. F. (March 1987)։ «Evolution of Asteroid Taxonomy»։ Proceedings, 18th Lunar and Planetary Science Conference։ Houston, Texas։ էջեր 1008–1009։ Bibcode:1987LPI....18.1008T 
  2. De Pater, Imke; Lissauer, Jack Jonathan (2001)։ Planetary Sciences։ Cambridge University Press։ էջ 353։ ISBN 0521482194 
  3. Ehrenfreund, Pascale (2004)։ Astrobiology: Future Perspectives։ Springer Science & Business։ էջեր 159։ ISBN 1402023049 
  4. Harry Y., McSween (1999)։ Meteorites and their parent planets։ Cambridge University Press։ էջ 101։ ISBN 0521587514 
  5. Hiroi, T. (March 15–19, 2004)։ What are the P-type Asteroids Made Of?։ League City, Texas։ Bibcode:2004LPI....35.1616H։ Վերցված է 2009 թ․ սեպտեմբերի 17–ին