Աշտարակ (Ոսկեպար)
Ոսկեպարի աշտարակ, միջնադարյան պաշտպանական կառույց Հայաստանի Հանրապետության Տավուշի մարզի արևելքում[1]։
 | |
|---|---|
 Նկարագրություն | |
| Տեսակ | Աշտարակ |
| Տեղագրություն |  Ոսկեպար, Տավուշի մարզ, Հայաստան (կամ Վերին Ոսկեպար) |
| Վարչական միավոր | Ոսկեպար և Տավուշի մարզ |
| Երկիր | Հայաստան |
| Կառուցված | 13-րդ դար |
| Շինանյութ | Անմշակ քար, թրծված աղյուս |
| Բարձրություն | 10 մետր |
| Ունի ձև | Քառանկյուն |
| Ընթացիկ վիճակ | Կանգուն |
| Բաց է հանրության համար | Այո |
 | |
 | |
 Voskepar Fortress Վիքիպահեստում | |
Տեղադրություն խմբագրել
Խորհրդային Միության տարիներին աշտարակը գտնվում էր Խորհրդային Ադրբեջանին պատկանող Վերին Ոսկեպար (Յուխարի Ոսկեպար) էքսկլավում, որը ԽՍՀՄ փլուզումից հետո փաստացի դարձավ Հայաստանի Հանրապետության մաս։ Ոսկեպար գյուղից 2,5 կմ արևմուտք է` համանուն գետի ձախ։ Ծովի մակերևույթից բարձր է 802 մ[1]։
Պատմություն խմբագրել
Պատմամշակութային հուշարձանի մասին քիչ տեղեկություններ են հայտնի։ Եզակի հիշատակություններից մեկը կատարել է եպիսկոպոս Մակար Բարխուդարյանը[1][2]։ Ըստ հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանի՝ աշտարակը կառուցվել է 13-րդ դարում։ Նա իր ուսումնասիրություններից ենթադրություն է կատարել, որ աշտարակը պատկանել է հայ քաղկեդոնական դավանանքին պատկանող իշխանի[1]։
Ճարտարապետական նկարագիր խմբագրել
Հուշարձանն իրենից ներկայացնում է քառակուսի հատակագծով քառահարկ բերդ-աշտարակ։ Ունի 7,96 x 7,46 մ արտաքին չափեր և շուրջ 10 մ բարձրություն։ Հարկերից մեկը նկուղային է, մնացածը վերգետնյա։ Երկու մուտքերը բացված են առաջին հարկի հյուսիսային և հարավային ճակատներից[1]։
Կառուցված է կրաշաղախով համակցված անմշակ քարից և թրծված աղյուսից։ Կառույցի պատերին առկա են նաև կապույտ ջնարակապատ աղյուսներ, որոնցից օգտագործվել են նաև մոտակայքում գտնվող Բերդավանքի եկեղեցում[1]։