Աշոտ Կարապետյան (բժիշկ)
Աշոտ Վարդանի Կարապետյան (1911, Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն - 1977), հայ բժիշկ։
| Աշոտ Կարապետյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1911 |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | 1977 |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Հայկական ԽՍՀ |
| Կրթություն | Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան |
| Մասնագիտություն | բժիշկ |
Կենսագրություն խմբագրել
Աշոտ Կարապետյանը ծնվել է 1911 թվականին, Թբիլիսի քաղաքում։ Միջնակարգ կրթությունը ստացել է ծննդավայրում։ Որպես ուսուցիչ մեկ տարի աշխատել է Նոյեմբերյանի շրջանի Ղոշղոթան գյուղում[1]։ 1932 թվականին ավարտել է Երևանի բժշկական ինստիտուտը։ Իջևանում եղել է տեղամասային բժիշկ, ապա Դիլիջանի առողջարանում՝ օրդինատոր, հետագայում՝ գլխավոր բժիշկ։
Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին զորակոչվել է բանակ և աշխատել Դիլիջանի ու Ալավերդու էվակուացիոն հոսպիտալներում, նախ՝ բժիշկ, հետագայում՝ հոսպիտալի պետ։
1942-1949 թվականներին Աշոտ Կարապետյանը եղել է Խորհրդային Հայաստանի առողջապահության նախարարի տեղակալը։ 1949 թվականին նշանակվել է Երևանի հակատուբերկուլյոզային հիվանդանոցի թոքային վիրաբուժության բաժնի վարիչ։ 1967 թվականից մինչև իր կյանքի վերջը եղել է քաղաքի տուբդիսպանսերի պալարախտաբանը։ Եղել է Աբովյան քաղաքի տուբհիվանդանոցի հիմնադիրներից։
Հեղինակ է «Ինչ պետք է իմանալ տուբերկուլյոզի մասին» (1949), «Երեխաների տուբերկուլոզը և նրա պրոֆիլակտիկան» (1950) գրքերին։
Արժանացել է «Պատվո նշան» շքանշանի, «Առողջապաճության գերազանցիկի» կրծքանշանի, մեդալների և շնորհակալագրերի[2]։
Աշոտ Վարդանի Կարապետյանը մահացել է 1977 թվականին։