Անժելիկան և սուլթանը
Անժելիկան և սուլթանը (ֆրանս.՝ Angélique et le Sultan), ֆրանսիական պատմա-արկածային ռոմանտիկ գեղարվեստական կինոնկար, որը նկարահանվել է 1968 թվականին, ռեժիսոր Բեռնար Բորդերիի կողմից։ Կինոնկարը Անն և Սերժ Գոլոն ամուսինների՝ Անժելիկայի մասին պատմող վիպաշարի հինգերորդ էկրանավորումն է, որը ներառում է «Խռովարար Անժելիկան» գրքի «Անսաստելի Անժելիկան» և «Անժելիկան և սուլթանը» գլուխները։
 ֆր.՝ Angélique et le Sultan | |
|---|---|
 | |
| Երկիր | Ֆրանսիա Իտալիա Թունիս Գերմանիա |
| Ժանր | վեպի էկրանավորում և մելոդրամա |
| Թվական | 1968 և օգոստոսի 9, 1968 |
| Լեզու | ֆրանսերեն |
| Ռեժիսոր | Բեռնար Բորդերի[1][2][3][…] |
| Սցենարի հեղինակ | Բեռնար Բորդերի, Պասկալ Ժարդեն և Ֆրանսիս Կոն[4] |
| Դերակատարներ | Միշել Մերսիե[2][3], Ռոբերտ Հոսեյն[2], Ժան Կլոդ Պասկալ[2], Հելմութ Շնայդեր, Էտտորե Մաննի, Էռնո Կրիզա, Ռենատո դե Կարմինե, Արտուրո Դոմինիչի, Մինո Դորո, Զիգհարդտ Ռուպ, Ալի Բեն Այեդ, Անտուան Բո, Անրի Կոգան, Ժակ Սանտի, Մուհամեդ Կուկա, Ռոժե Պիգո, Բրունո Դիտրիխ[4] և Հելմուտ Շնայդեր |
| Օպերատոր | Հենրի Փերսին |
| Երաժշտություն | Միշել Ման |
| Մոնտաժ | Քրիստիան Գաուդին |
| Տևողություն | 105 րոպե |
Սյուժեն խմբագրել
Ժոֆրեյ դը Պեյրակը հասնելով Անժելիկային առևանգած ծովահեն դ՛Էսկրենվիլի նավին, նավաճանկման միջոցով կանգնեցնում է այն, սակայն Անժելիկային այնտեղ չի հայտնաբերում։ Նավապետի օգնականը խոստովանում է, որ իրենք Անժելիկային վաճառել են ստրկավաճառ Մեցցո-Մորտեին, ով Մեկնեսի սուլթան Մուլայ Իսմաիլ Էլ-Ռաշիդի առաքիչն է։ Դը Պեյրակը դիմում է հուսահատ քայլի՝ մակույկով միայնակ դուրս է գալիս ծով։ Նրան շուտով գտնում է մի արաբական թիանավ։ Նավապետը նրան օգտագործում է որպես թիավարի և հասնելով Ալժիր, ուղարկում է քրիստոնյա ստրուկների բանտ։ Դը Պեյրակին հավատարիմ բանտապահներից մեկը շղթայազերծ է անում բանտարկյալներին, իսկ Ժոֆրեյը, փախչելով պահակազորից, ապաստան է գտնում թուրքական դեսպանատանը։
Մեցցո-Մորտեն Անժելիկային փոխանցում է սուլթանի հարեմի վերակացու Օսման Ֆերաջիին։ Քարավանը կտրում անցնում է անապատը։ Ֆերաջին սուլթանին ցուցադրում է իր կողմից գնված ապրանքները, որոնց թվում է նաև անգլիական հովատակը։ Նա Անժելիկային փորձում է համոզել, որպեսզի վերջինս կամավոր կերպով հնազանդվի սուլթանին, սակայն Անժելիկան հրաժարվում է։ Ֆերաջին Անժելիկային տեղավորում է հարեմի՝ սուլթանի կողմից մերժված կանանց հարկաբաժնում։ Կանանցից մեկի մահապատժի ժամանակ, Անժելիկան ինքն իրեն մատնում է սուլթանի կանանց առջև։ Սուլթանի գլխավոր կինը՝ Լեյլա Այշան ցնցված է Անժելիկայի գեղեցկությունից։
Սուլթանը ցանկանում է քրիստոնյա գերի Կոլեն Պատյուրելին դարձնել վագրին կեր, սակայն գազանը ոչինչ չի անում խիզախ գերուն։ Նա պատմում է սուլթանին իր գաղտնիքի մասին, բայց զայրանալով գերու հանդուգն պահվածքից, սուլթանը ցանկանում է գլխատել նրան։ Անժելիկայի ճիչը կանգնեցնում է սուլթանին։ Վերջինս տեսնում է Անժելիկային և հրամայում է, որ նրան տեղափոխեն իր հարեմ։ Այդ նույն գիշեր սուլթանը ցանկանում է տիրանալ Անժելիկային, սակայն վերջինս թքում է սուլթանի դեմքին, որի համար նրան պատժում են մտրակի հարվածներով։
Առավոտյան սուլթանի պահակազորը բռնում է մի համր թափառականի, որի մոտ գտնվող ոսկով լի պարկը պատռվում է։ Համրը ցույց է տալիս, որ պարկը գտել է այդտեղից երկու օրվա հեռավորության ճանապարհի վրա գտնվող վայրում։ Սուլթանի ջոկատին թափառականն ուղեկցում է մի քարանձավ, որտեղ նրանց սպասում էր դը Պեյրակը։ Նա սուլթանին առաջարկում է փոխանակել հանքաքարից ոսկի ձուլելու գաղտնիքը՝ Անժելիկայի հետ։ Սուլթանը համաձայնվում է։
Գիշերը Կոլեն Պատյուրելը թափանցում է սուլթանի հարեմ և վերջին պահին փրկում Անժելիկային՝ խանդոտ Լեյլա Այշայի դաշույնից։ Վերջինս համաձայնվում է օգնել փախստականներին անհրաժեշտ պիտույքով, որպեսզի նրանք կարողանան անցնել անապատը։ Պատյուրելը, Անժելիկան և ֆրանսիացի ազնվականը ավազների միջով շարժվում են դեպի ծովը, որտեղ նրանց սպասում է նավը։ Զայրանալով Անժելիկայի փախուստի և դը Պեյրակի մոտ սևերես լինելու հանգամանքից, սուլթանը ցանկանում է մահապատժի ենթարկել Օսման Ֆերաջիին, սակայն դը Պեյրակը կանգնեցնում է նրան։ Սուլթանի պահակազորը նետվում է փախստականներին հետապնդելու և նրանց է հասնում ծովափին։ Անժելիկան Պատյուրելին խնդրում է սպանել իրեն, սակայն պահակազորը հասցնում է կրակել տատանվող Պատյուրելի վրա։ Անժելիկան անզգայանում է և աչքերը բացում է Ժոֆրեյի գրկում՝ նրա իսկ նավի վրա...
Դերասանական կազմ խմբագրել
| Դերակատար | Կերպար |
|---|---|
| Միշել Մերսյե | Անժելիկա Սանսե դե Մոնտելու |
| Ռոբեր Հոսեյն | Ժոֆրեյ դը Պեյրակ |
| Ռոժե Պիգո | մարքիզ դ՛Էսկրենվիլ |
| Ալի Բեն Այեդ | սուլթան Մուլայ Իսմաիլ Էլ-Ռաշիդ |
| Ժան-Կլոդ Պասկալ | Օսման Ֆերաջի |
| Հելմուտ Շնայդեր | Կոլեն Պատյուրել |
| Արթուրո Դոմինչի | Մեցցո-Մորտե |
| Էտտոր Մաննի | Յասոն |
| Էրնո Կրիսա | թուրք դեսպան |
| Անրի Կոգան | Սիմոն Բոլբեկ |
| Վիլմա Լինդամար | Լեյլա Այշա |
Նկարահանող խումբ խմբագրել
| Կինոգործիչ | Ներդրումը |
|---|---|
| Լուի Ագոտե, Բեռնար Բորդերի, Ֆրանսիս Կոն, Պասկալ Ժարդեն | սցենարիստ |
| Բեռնար Բորդերի | ռեժիսոր |
| Ֆրանսիս Կոն, Ֆրանսուա Շավեն, Ռայմոն Բորդերի | պրոդյուսեր |
| Անրի Պերսեն | օպերատոր |
| Միշել Ման | կոմպոզիտոր |
Հետաքրքիր փաստեր խմբագրել
- Ֆիլմի շատ դրվագներ նկարահանվել են Թունիսում, օրինակ Սիդի Բու Սաիդ քաղաքում, մասնավորապես բարոն Ռուդոլֆ դ՛Էռլանժեի պալատում, Մոնաստիր քաղաքում գտնվող Ռիբաթի շրջակայքում, Էլ Ջեմ քաղաքի ամֆիթատրոնում, Լա Մարսա քաղաքի ծովածոցում և այլն։