Անեծք, նզովք, խոսքի հմայական բանաձև, ուր արտահայտվում է անիծողի չար ցանկությունը որևէ անձի, առարկայի, կենդանու կամ երևույթի նկատմամբ։ Անեծքը սերում է խոսքի հմայական զորության նախնական հավատալիքներից։ Անեծքը կազմաբանական միավոր է նաև երդումներում ու հմայական աղոթքներում։

Կիրառում խմբագրել

Կիրառվել է նաև իբրև ազդող միջոց՝ նյութական կամ հոգևոր արժեքները պահպանելու համար։


 
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Անեծք հոդվածին
  Ընթերցե՛ք «անեծք» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 402  
 Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անեծք» հոդվածին։
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անեծք» հոդվածին։