Անատոլի Ագրանովսկի
Անատոլի Ագրանովսկի (ռուս.՝ Анатолий Абрамович Аграновский, հունվարի 8, 1922, Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ - ապրիլի 14, 1984, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային հայտնի գրող, արձակագիր, հրապարակախոս, նկարիչ-ձևավորող և մուլտիպլիկատոր, ռետուշիչ, կինոդրամատուրգ, լրագրող և երգիչ։
| Անատոլի Ագրանովսկի | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 8, 1922 |
| Ծննդավայր | Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ |
| Մահացել է | ապրիլի 14, 1984 (62 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Վվեդենսկոե գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Մայրենի լեզու | ռուսերեն |
| Կրթություն | Մոսկվայի պետական մանկավարժական համալսարան |
| Մասնագիտություն | լրագրող, գրող, երգիչ, սցենարիստ, նկարիչ և մուլտիպլիկատոր |
| Ծնողներ | հայր՝ Աբրամ Ագրանովսկի |
| Պարգևներ և մրցանակներ |   և  |
| Անդամություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն և ԽՍՀՄ ժուռնալիստների միություն |
| Երեխաներ | Alexey Agranovsky? |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է խորհրդային հայտնի լրագրող և գրող Աբրամ Ագրանովսկու ընտանիքում, Խարկովում։ Լրագրող և գրող Վալերի Ագրանովսկու ավագ եղբայրն է։ 1942 թվականին ավարտել է Մոսկվայի մանկավարժական ինստիտուտի պատմական ֆակուլտետը, հրաձիգ-ռադիոհաղորդողների ուսումնարանը և Շտուրման-հրթիռակոծիչների բարձրագույն ավիացիոն ուսումնարանը։ Եղել է Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։
Զորացրումից հետո աշխատել է որպես նկարիչ-մուլտիպլիկատոր, կինոօպերատոր, ռետուշիչ, նկարիչ-ձևավորող և գրել է ֆիլմերի սցենարներ։ Ավարտել է Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտին կից Գրական բարձրագույն դասընթացները։ Եղել է «Լիտերատուրնայա գազետա» թերթի աշխատակից և տպագրվել է «Զնամյա» և «Նովիյ միր» ամսագրերում։ 1961 թվականին դարձել է «Իզվեստիա» թերթի հատուկ թղթակիցը։
1970-ականներին Ագրանովսկին համարվել է «համար մեկ լրագրող»։ Վերակառուցման ժամանակաշրջանի շատ վաղ հրապարակախոսներ իրենց անվանում էին նրա աշակերտները։ Իր կյանքի ընթացքում նա գրել է ավելի քան 20 գիրք։
"Ագրանովսկին «Իզվեստիայից» ամենաաչքի ընկնող լրագրողն է։ «Անկուսակցական հրեան», «Ոսկե փետուրը» և այլ մականուններ հորինվել են Բովինի կողմից նրա համար։ Մեծ հմայքով և տարբեր տաղանդներով մարդ օժտված մարդ է` նկարում է, երգեր հորինում և երգում է կիթառով, զվարճալի պատմող է և անեկդոտիստ։ Հանգիստ և բնական, առանց շողոքորթության և կոմպլեքսի ստվերի, ինչը կարծես թե հասկանալի կլիներ նրա այստեղի կարգավիճակի համար», Անատոլի Չերնյաև։
Ագրանովսկին համարվում է Լեոնիդ Բրեժնևի եռագրության երկրորդ մասի` «Վերադարձի» հեղինակը[1]։ Ըստ մի վարկածի` նա հեղինակն է ամբողջ եռագրության։
ԽՍՀՄ Գրողների միության և ԽՍՀՄ ժուռնալիստների միության անդամ է։ ԽՍՀՄ ժուռնալիստների միության դափնեկիր է։
Ռուս բանաստեղծների` Դմիտրի Կեդրինի, Ալեքսանդր Մեժիրովի, Ալեքսանդր Տվարդովսկու և այլոց բանաստեղծությունների հիման վրա գրել է երաժշտություն։
Թաղված է Վվեդենսկոե գերեզմանատանը։
Օգնություն բժիշկ Ֆյոդորովին խմբագրել
1960 թվականին «Իզվեստիայում» առաջին ակնարկներից` «Նամակ Կազանի համալսարանից» հետո, Ագրանովսկին նամակ է ստացել բժիշկ Սվյատոսլավ Ֆյոդորովից, Չեբոկսարիից։ Վերջինս յուրահատուկ վիրահատություն` իմպլանտացիա էր արել, բյուրեղ դնելով աղջկա աչքերին և վերադարձնելով նրա տեսողությունը, որից հետո բժշկին սկսել են հալածել։ Չնայած նրան, որ լրագրողին խորհուրդ չէին տալիս խառնվել (պետք էր սպասել վիրահատության հետագա արդյունքին), Ագրանովսկին պայքարում էր Ֆյոդորովի համար` բանակցելով նախարարության հետ։ Արդյունքում բժիշկը վերադարձել է իր աշխատանքին[2][3]։
Մրցանակներ խմբագրել
- Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան (02.06.1981 թվական)
- «Պատվո նշան» շքանշան (02.02.1972 թվական)
Ընտանիք խմբագրել
- Կինը հրապարակախոս Գալինա Ագրանովսկայան է, որը մահացել է 2015 թվականին։
- Որդիներից ավագը Ալեքսեյ Ագրանովսկին է, որը կենսաբանական գիտությունների դոկտոր է, վիրուսաբան և բլյուզ երաժիշտ[4], կրտսերն Անտոն Ագրանովսկին է, որը բժիշկ և ակնաբույժ է։
- Ազգական եղբայրը գրող Իսրայել Եֆիմովիչ (Հաիմովիչ) Էտերմանն (1921-2006 թվական) է, որը իրավաբան և դատախազ է[4]։
Ընտրված ստեղծագործություններ խմբագրել
Գրքեր[5]
- Повесть о чудесном одуванчике. М.-Л., 1951
- Сталинградская ГЭС — великая стройка коммунизма. М., 1953.
- Поиск талантов. М., 1960
- Разная смелость. — М., 1961
- Репортаж из будущего. М., 1959, 2-е изд. М., 1962
- Иду искать: заметки писателя. — М., 1964, 1968, — 256 с.; доп. изд. М. 1980. — 576 с.
- Танкер «Туапсе» : документальная повесть. — 1956. — 143 с.
- Открытые глаза. М., 1963
- Большой старт. — М., 1964
- Одно слово. — М., 1968
- Рубеж надежности. — М., 1970
- А лес растет: Очерки, фельетоны, статьи. — 1973. — 639 с.
- Порядок — М., 1976
- Избранное. Очерки. Фельетоны. Статьи. — М., 1980. — 797 с.
- Утро великой стройки: документальная повесть. — 1952. — 319 с.
- Уметь и не уметь. — М., 1979. — 656 с.
- Суть дела: Заметки писателя. — М., 1968. — 207 с.
- Столкновение: заметки писателя. — М., 1966. — 262 с.
- Призвание: Заметки писателя. —М., 1964; 2-е изд. М., 1967. —302 с.
- Совершенно не секретно. — 1983. — 85 с.
- Своего дела мастер: Заметки писателя. — М., 1980
- Большой старт: Открытые глаза. Одно слово. — Петрозаводск, 1968
- Детали и главное. — М., 1982
- Незаменимые: Записки писателя. — М., 1976
- Счастливые. — М., 1958
- Хозяева. — М., 1973
Հետևյալ ֆիլմերի սցենարի հեղինակն է[6].
- Երկինքը խոնարհվում է նրանց, 1963,
- Գնում եմ փնտրելու 1966,
- Տու-144.
- Թռիչք(1969),
- Ստրատոսֆերայի նետը (1971),
- Դեպի երկնինք բացված դուռը (1973)։
Երգեր[7].
- Мы под Колпином скопом стоим… — Артиллерия бьет по своим (խոսք` Ա. Մեժիորվի),
- Орденов теперь никто не носит… — (ըստ Բ. Սկուցկու բանաստեղծության)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Из передачи Намедни 1961—2003: Наша эра
- ↑ Э. Поляновский, Специальный корреспондент Արխիվացված 2020-11-27 Wayback Machine, Известия № 033 (7 сентября 1984)
- ↑ А. А. Аграновский — Открытие доктора Федорова
- ↑ 4,0 4,1 Правила доктора Аграновского Արխիվացված 2014-05-02 Wayback Machine
- ↑ Избранные книги Анатолия Абрамовича Аграновского
- ↑ АГРАНОВСКИЙ Анатолий Абрамович — megabook.ru
- ↑ Аграновский Анатолий Абрамович — bards.ru
Գրականություն խմբագրել
- Эд. Поляновский. Специальный корреспондент // Известия №033. — 7 сентября 1984.