«Աղվեսագիրք» անվանումը տարածվել է XVII դարում՝ Ոսկան Երևանցու հրատարակումից հետո («Գիրք աշխարհաց և առասպելաբանութեանց, որ է Աղուէսագիրք», 1668)։ «Աղվեսագիրքն» ունեցել է ևս երեք հայերեն հրատարակություն՝ 1683, 1698 և 1827։ «Աղվեսագիրքը» վերագրվել է Վարդան Այգեկցուն, իսկ ըստ Նիկողայոս Մառի` այն «վարդանյան» առակախմբերի մի ուրույն խմբագրություն է։ «Աղվեսագիրքը» ուշ միջնադարում թարգմանվել է վրացերեն և արաբերեն։
Անասյան Հ․ Ս․, Հայկական մատենագիտություն հ․ 1, Երևան, 1959, էջ 1060-87։
Վարդան Այգեկցի, Աղվեսագիրք, երկրորդ հրատարակություն, Երևան, 1955։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 265)։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Աղվեսագիրք (այլ կիրառումներ)
