Ակտիվ քաղաքականություն, քաղաքական ղեկավարում, որը բնութագրվում է կանխամտածվածությամբ կողմնորոշված է ապագային, չի բացառում ռեսուրսների վերաբաշխում և համագործակցություն, հաղթահարում է հակասությունները այն քաղաքական ուղղությունների միջև, որոնք արված են մոբիլիզացման ունակությամբ և անհրաժեշտ կոնսենսուսի նվաճմամբ, ինչպես նաև իրենց առջև դրված խնդիրների իրագործմամբ։ Ակտիվ քաղաքականությունը հակադրվում է պասսիվ քաղաքականությանը և կիրառվում է ներքին ու արտաքին քաղա­քականության տարբեր տեսակների նկարագրման համար։

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, հատոր 1-12, 1974-1986 թթ, Երևան
  • Է․ Աղայան «Արդի հայերենի բացատրական բառարան», հատոր 1-2, 1976 թ, Երևան
  • А․ Б. Барихин "Большой юридический словарь", 2002 թ, Москва
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։