Ակակի Չխենկելի
Ակակի Չխենկելի (վրաց.՝ აკაკი ჩხენკელი, մայիսի 19, 1874, Օկում, Տղվարչելի շրջան, Աբխազիայի Հանրապետություն - հունվարի 5, 1959, Փարիզ, Ֆրանսիա), վրացի մարքսիստ քաղաքական գործիչ և հրապարակախոս, ով եղել է Ռուսաստանի և Վրաստանի մենշևիկյան շարժման առաջնորդներից մեկը։
Ակակի Չխենկելի აკაკი ჩხენკელი | |||
| |||
---|---|---|---|
մայիս, 1918 - նոյեմբեր | |||
Նախորդող | չկա | ||
Հաջորդող | Եվգենի Գեգեճկորի | ||
Կուսակցություն՝ | Վրաստանի սոցիալ-դեմոկրատական աշխատավորական կուսակցություն | ||
Կրթություն՝ | Լայպցիգի համալսարան | ||
Մասնագիտություն՝ | հրապարակախոս, դիվանագետ և քաղաքական գործիչ | ||
Ազգություն | վրացի | ||
Ծննդյան օր | մայիսի 19, 1874 | ||
Ծննդավայր | Օկում, Տղվարչելի շրջան, Աբխազիայի Հանրապետություն | ||
Վախճանի օր | հունվարի 5, 1959 (84 տարեկան) | ||
Վախճանի վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա | ||
Թաղված | Լևիլի գերեզմանատուն | ||
Քաղաքացիություն | Վրաստան | ||
Ինքնագիր | |||
Կենսագրություն
խմբագրելԱկակի Չխենկելին ծնվել է 1874 թվականին Ցարական Ռուսաստանի մաս կազմող Վրաստանի Խոն քաղաքում՝ ազնվականական ընտանիքում։
Վրաստանում կրթություն ստանալուց հետո Ակակին սովորել է նաև Կիևում, Բեռլինում և Լոնդոնում՝ ստանալով իրավաբանի և էպոսագետի մասնագիտական որակավորում։ 1898 թվականին Ակակի Չխենկելին միացել է Վրաստանի սոցիալ-դեմոկրատական շարժմանը։ 1903 թվականից հարել է վրաց մենշևիկյան խմբակցությանը։
1903 թվականին ներգրավվել է Ռուսական հեղափոխության գործողությունների մեջ, որի արդյունքում ձերբակալվել է։ Ընտրվել է, որպես չորրորդ պետական դումայի պատգամավոր։ Նիստերի ժամանակ նա նշել է, որ կողմնակից է Ռուսական կայսրության տարածքում ապրող ժողովուրդների ազգային ինքնորոշման խնդրի լուծմանը։
1917 թվականին աշխատել է, որպես Անդրկովկասի սեյմի ներքին գործերի կոմիսար։ 1917 թվականի հունիսին դարձել է համառուսական կենտրոնական գործադիր կոմիտեի անդամ։
1918 թվականի փետրվարի 14-ին Ակակին դառնում է հայ-ադրբեջանա-վրացական Անդրկովկասյան Դեմոկրատական Ֆեդերատիվ Հանրապետության արտգործնախարարության պետի տեղակալը։ Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության անկախացումից հետո Չխենկելի Ակակին ստանձնել է արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնը[1]։
Վերջինս մնացել է այդ պաշտոնում մինչև 1918 թվականի նոյեմբերը, երբ նա իր պաշտոնը զիջեց Եվգենի Գեգեկկորիին։ 1919 թվականին ընտրվել է Վրաստանի սահմանադիր ժողովի անդամ։ Վրաստանի խորհրդայնացումից և սոցիալիստական Վրաստանի հռչակումից հետո Ակակին տեղափոխվել է Ֆրանսիա՝ Փարիզ, որտեղ էլ 1959 թվականին մահացել է։