Ալեքսանդր Եվգենիի Ֆերսման ռուս.՝ (Александр Евгеньевич Ферсман, հոկտեմբերի 27 (նոյեմբերի 8), 1883[1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2] - մայիսի 20, 1945(1945-05-20)[2], Սոչի, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս երկրաքիմիկոս և հանքաբան, ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս (1919)։

Ալեքսանդր Ֆերսման
Александр Ферсман
Ծնվել էհոկտեմբերի 27 (նոյեմբերի 8), 1883[1]
Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2]
Մահացել էմայիսի 20, 1945(1945-05-20)[2] (61 տարեկան)
Սոչի, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Ռուսական հանրապետություն,  Խորհրդային Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունճանապարհորդ հետազոտող, հանքաբան, երկրաքիմիկոս և քիմիկոս
Հաստատություն(ներ)ՌԳԱ երկրաբանական ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտԵրկրաքիմիա և Միներալոգիա
ԱնդամակցությունՌուսաստանի գիտությունների ակադեմիա և ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատերՄոսկվայի համալսարանի ֆիզիկամաթեմատիկական ֆակուլտետ (1907)
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն
Գիտական ղեկավարՎլադիմիր Վերնադսկի
Եղել է գիտական ղեկավարVladimir Shcherbina?, Natan Ginzburg? և Alexander Sosedko?
Պարգևներ
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Alexander Fersman Վիքիպահեստում

Վլադիմիր Վերնադսկու աշակերտը։

Գիտական գործունեություն խմբագրել

1907 թվականին ավարտել է Մոսկվայի համալսարանը։ 1907-09 թթ. աշխատել է Փարիզում և Հայդելբերգում։ 1909 թվականից՝ Մոսկվայի համալսարանի դասախոս։ 1919-30 թթ. ԽՍՀՄ ԳԱ միներալոգիական թանգարանի տնօրեն։ Եղել է «Պրիրոդա» («Природа») հանդեսի կազմակերպիչներից (1912) և խմբագիրներից։ Ֆերսմանւ մասնակցել է Կոլա թերակղզու, Տյան Շանի, Կզլկումի և Կարակումի, Ուրալի, Անդրբայկալի և այլ շրջանների հետազոտություններին։ Առավել կարևոր կիրառական նշանակություն ունեցան Խիբինի տունդրայի (1920 թվականից) և Մոնչետունդրայի (1930 թ.-ից) ուսումնասիրությունները, ուր Ֆերսմանի մասնակցությամբ հայտնաբերվեցին ապատիտի և պղինձ-նիկելի հանքավայրեր։

Ալեքսանդր Ֆերսմանը ԽՍՀՄ-ում երկրաքիմիայի հիմնադիրներից Է։ Նա զբաղվել է կլարկների պրոբլեմով և տարրերի միգրացիայով։ Հետազոտությունների զգալի մասը վերաբերում է գրանիտային պեգմատիտների ուսումնասիրությանը։

1922-45 թթ.-ին եղել է ԳԱ տարբեր ինստիտուների (ռադիումի, միներալոգիայի և երկրաքիմիայի, երկրաբանական գիտությունների) տնօրենը։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ ստեղծել և ղեկավարել է ՍՍՀՄ ԳԱ երկրաբանա-աշխարհագրական գիտությունների բաժանմունքին առընթեր՝ խորհրդային բանակին գիտական օգնություն ցույց տվող հանձնաժողովը։

Լայն ճանաչում են ստացել Ֆերսմանի հանրամատչելի գրքերը և հոդվածները («Հիշողություններ քարի մասին», 1940, «Հետաքրքրաշարժ միներալոգիա», «Հետաքրքրաշարժ երկրաքիմիա», 1950 և այլն)։

Ֆերսմանի հիշատակին ՌԴ աշխարհագրական ընկերությունը սահմանել է նրա անվան շքանշան[4]։

Մրցանակներ խմբագրել

Ստացել է մի շարք մրցանակներ՝

  • Վ․ Ի․ Լենինի անվ․ մրցանակ (1929)
  • ՍՍՀՄ պետ․ մրցանակ (1942)
  • Լոնդոնի երկրաբական ընկերության Վոլաստոնի անվան պալլադիումե մեդալ (1943)

Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։ Ալեքսանդր Ֆերսմանի անունն են կրում ֆերսմիտ և ֆերսմանիտ միներալները։

Երկեր խմբագրել

  • Избр․ труды, т․ 1—7, М․, 1952—62
  • Երկրաքիմիա, հ․ 1-4, Ե․, 1933-39

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #124019307 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Ферсман Александр Евгеньевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  3. https://www.geolsoc.org.uk/About/Awards-Grants-and-Bursaries/Society-Awards/Wollaston-Medal
  4. Ферсман А.Е. (о нём) на странице о минералогии (geo.web.ru)

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեքսանդր Ֆերսման» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։