Ազատ Համբարյան

հայ պատմաբան

Ազատ Սարգսի Համբարյան (հունիսի 8, 1926(1926-06-08)[1], Սաթխա, Ախալքալաքի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ[2][1] - հուլիսի 16, 2003(2003-07-16), Երևան, Հայաստան), հայ պատմաբան, ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ, պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր։

Ազատ Համբարյան
Ծնվել էհունիսի 8, 1926(1926-06-08)[1]
Սաթխա, Ախալքալաքի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ[2][1]
Մահացել էհուլիսի 16, 2003(2003-07-16) (77 տարեկան)
Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Ազգությունհայ
Մասնագիտությունպատմաբան
Հաստատություն(ներ)ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ[2]
Գործունեության ոլորտՀայոց պատմություն[2]
Ալմա մատերՇիրակի պետական համալսարան[2]
Կոչումպրոֆեսոր[2][1]
Գիտական աստիճանպատմական գիտությունների դոկտոր[2][1] (1966)
Տիրապետում է լեզուներինհայերեն
ԿուսակցությունԽՄԿԿ[2]

Կենսագրություն խմբագրել

1942 թվականին Ազատ Համբարյանը գերազանցությամբ ավարտել է Գյումրիի մանկավարժական ինստիտուտի պատմության ֆակուլտետը և աշխատանքի է ընդունվել նույն ինստիտուտում։ 1953 թվականին նա վարտել է ԽՍՀՄ ԳԱ Պատմության ինստիտուտի Լենինգրադի բաժանմունքի ասպիրանտուրան և նույն թվականին պաշտպանել իր թեկնածուական ատենախոսությունը։ 1966 թվականին պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսությունը։ 1980 թվականին Ազատ Համբարյանը ղեկավարել է ՀՀ ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտի նոր դարի պատմության բաժինը։

Աշխատությունները խմբագրել

Հիմնական աշխատությունները վերաբերում են Արևմտյան Հայաստանի ագրարային հարաբերություններին, XIX դ և XX դ սկզբի ազգային-ազատագրական շարժումներին, արևմտահայության սոցիալ-տնտեսական և հասարակական-քաղաքական պատմությանը։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Գրականություն խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 110  
 Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ազատ Համբարյան» հոդվածին։