Աբդ ալ-Մալիք (նաև՝ Աբդալ-Մելիք, արաբ․՝ عبد الملك بن مروان‎‎, 646[1][2][3], Մադինա, Ուղղահավատ խալիֆների պետություն - հոկտեմբերի 4, 705, Դամասկոս, Օմայյան խալիֆայություն), Օմայանների հարստության խալիֆա (685-705)։

Աբդ ալ-Մալիք
Խալիֆա
Իշխանություն685705
Լրիվ անունԱբդ ալ-Մալիք Իբն Մարվան
Ծնվել է՝646[1][2][3]
ԾննդավայրՄադինա, Ուղղահավատ խալիֆների պետություն
Մահացել է՝հոկտեմբերի 4, 705
Վախճանի վայրԴամասկոս, Օմայյան խալիֆայություն
Երկիր Օմայյան խալիֆայություն
Ազգությունարաբ
ՏոհմՕմայաններ
քաղաքական գործիչ, Նահանգապետ և Խալիֆա
ՀայրՄարվան I
ՄայրԱիշա բինթ Մուավիա բին Մուգիրա
ԵրեխաներԱլ Վալիդ I, Հիշամ իբն Աբդ ալ-Մալիք, Յազիդ II, Սուլայման, Մասլամահ իբն Աբդ ալ-Մալիք, Աբդալլահ իբն Աբդ ալ-Մալիք, Marwan ibn Abd al-Malik?, Fatima bint Abd al-Malik?, Muhammad ibn Abd al-Malik ibn Marwan? և Sa'id ibn Abd al-Malik?
Հավատքիսլամ

Կենսագրություն խմբագրել

Աբդ ալ-Մալիքը ճնշել է Աբդալլահ Իբն ազ-Զուբայրի (Մեքքայում) ու նրա կողմնակիցների (Իրաքում) խռովությունը (683-692) և խալիֆայությունը վերածել միաձույլ պետության։ Առաջին հարվածն ուղղել է աղանդավորների դեմ, ջախջախելով խարիջիներին 684 թվականին և ճնշելով շիաների ապստամբությունը, 689 թվականին սիրիական զորքը արշավանք կատարեց Եփրատից ներքև, այնուհետև գրավեց Մեդինան, պաշարեց Մելլան, իսկ 692 թվականին վերցրեց այդ քաղաքը։ 701 թվականին Փոքր Ասիայում հաղթեց բյուզանդացիներին, նվաճեց Հայաստանը, Վրաստանն ու Աղվանքը։ Նրա օրոք պետական լեզուն դարձավ արաբերենը (հունարենի ու պահլավերենի փոխարեն), կտրվեց արաբատառ դրամ։ Դամասկոսի ու նահանգների միջև սկսեց գործել պետական փոստը։ Հողահարկը պարտադիր դարձավ նաև մուսուլմանների համար։

Աբդ ալ-Մալիքի կառավարման ժամանակ Արմինիայի արաբ կառավարիչ՝ Աբու Շայխ իբն Աբդալլահը մտադրվում է Հայաստանում մեջտեղից վերացնել հայկական նախարարական տոհմերը, իրենց հեծյալներով հանդերձ, բայց հանդիպում է հայերի կողմից խիստ դիմադրության[4][5] և ի վերջո, 702 թվականին պարտվում Վարդանակերտի ճակատամարտում[6]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  2. 2,0 2,1 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.)Grup Enciclopèdia, 1968.
  3. 3,0 3,1 AlKindi (Դոմինիկյան Արևելագիտության ինստիտուտի առցանց կատալոգ)
  4. «Արմինիայի ոստիկանների ժամանակագրությունը», Արամ Տեր-Ղևոնդյան.
  5. «Ղևոնդ, Պատմություն», Արամ Տեր-Ղևոնդյան, Երևան, 1982, էջ 31-32.
  6. «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում», Նիկողայոս Ադոնց, Երևան, 1987, էջ 312.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 19