Ֆրասիվուլոս Գեորգիադիս (հուն․՝ Θρασύβουλος Γεωργιάδης, հունվարի 4, 1907(1907-01-04)[1], Աթենք, Հունաստան[2] - մարտի 15, 1977(1977-03-15)[1], Մյունխեն, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն), հույն երաժշտագետ։

Ֆրասիվուլոս Գեորգիադիս
Բնօրինակ անունհուն․՝ Θρασύβουλος Γεωργιάδης
Ծնվել էհունվարի 4, 1907(1907-01-04)[1]
Աթենք, Հունաստան[2]
Երկիր Հունաստան
Մահացել էմարտի 15, 1977(1977-03-15)[1] (70 տարեկան)
Մյունխեն, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն
ԺանրերԵրաժշտագիտություն, Byzantine music? և պատարագի երաժշտություն
Մասնագիտություներաժշտագետ, համալսարանի դասախոս, ճարտարագետ, փիլիսոփա և դաշնակահար
ԱշխատավայրԼյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան, Հայդելբերգի համալսարան, Հունաստանի ազգային կոնսերվատորիա և Աթենքի կոնսերվատորիա
ԿրթությունԱթենքի ճարտարագիտական համալսարան և Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան
ԱնդամակցությունԲավարիական գիտությունների ակադեմիա, Հայդելբերգի գիտությունների ակադեմիա, Բավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա և Հայդելբերգի գիտությունների ակադեմիա
Պարգևներ
Արվեստի և գիտության ոլորտում ունեցած վաստակի շքանշան

Սովորել է Աթենքի կոնսերվատորիայում դաշնամուրի դասարանում՝ միաժամանակ ստանալով ինժեների կրթություն «կամուրջներ և ճանապարհներ» (1923-1928 թվականներ) մասնագիտությամբ։ Ավելի ուշ կատարելագործվել է Կառլ Օրֆի մոտ և սովորել է երաժշտագիտություն Գ. ֆոն Ֆիչերի ղեկավարության ներքո Մյունխենի համալսարանում, որտեղ պաշտպանել է «Englische Diskanttraktate aus der ersten Hälfte des 15. Jahrhunderts» թեմայով դիսերտացիան, որը հրապարակվել է 1937 թվականին Վյուրցբուրգում։

Եղել է պրոֆեսոր Աթենքի կոնսերվատորիայում, որը 1939-1941 թվականներին։ Դասավանդել է Հայդելբերգի համալսարանում (1948-1956 թվականներ), իսկ ավելի ուշ զբաղեցրել է Մյունխենի համալսարանի երաժշտագիտության ամբիոնը։

Նա գիտական աշխատանքների նշանակալի մասը նվիրված է հունական երաժշտությանը, մասնավորապես բյուզանդական ժամանակաշրջանի։ Ուսումնասիրել է նաև երաժշտության և խոսքի (ինչպես նաև պոեզիայի, պարի և այլն) միջև ընդհանուր փոխհարաբերությունները և ավստրիացի և գերմանացի դասական կոմպոզիտորների ստեղծագործությունները։

Հիմնական աշխատանքներ խմբագրել

  • Englische Diskanttraktate aus der ersten Hälfte des 15. Jahrhunderts: Untersuchungen zur Entwicklung der Mehrstimmigkeit im Mittelalter. Musikwissenschaftliches Seminar der Universität München, München 1937.
  • Der griechische Rhythmus: Musik, Reigen, Vers und Sprache. Schröder, Hamburg 1949 (ursprünglich Habilitationsschrift der Universität München als: Bemerkungen zur antiken Quantitätsmetrik, 1947).
  • Musik und Sprache: Das Werden der abendländischen Musik dargestellt an der Vertonung der Messe. Mit zahlreichen Notenbeispielen. Springer, Berlin/Göttingen 1954 (diverse Neuauflagen).
  • Musik und Rhythmus bei den Griechen: Zum Ursprung der abendländischen Musik. Rowohlt, Hamburg 1958 (diverse Neuauflagen).
  • Sakral und Profan in der Musik. Hueber. München 1960.
  • Musik und Schrift. Oldenbourg, München 1962.
  • Das musikalische Theater. Verlag der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, München 1965.
  • Kleine Schriften. Schneider, Tutzing 1977.
  • Schubert: Musik und Lyrik. Vandenhoeck und Ruprecht, Göttingen 1967 (diverse Neuauflagen).
  • Nennen und Erklingen: Die Zeit als Logos. Vandenhoeck und Ruprecht, Göttingen 1985.

Աղբյուր խմբագրել

  • "M. Honegger." Dictionnaire de la musique. Paris: Bordas, 1979, vol. 1, p. 403-404.
  • Doris Dorner: Musik als Repräsentationsgeschehen: Ein musik-philosophischer Rekurs auf Thrasybulos Georgiades. Peter Lang, Frankfurt am Main 1998.
  • Hans-Georg Gadamer: Thrasybulos Georgiades. In: Hans-Georg Gadamer: Hermeneutik im Rückblick (= Gesammelte Werke. Bd. 10). Mohr Siebeck, Tübingen 1995, S. 423–426.
  • Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, Αθήνα 2001.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118991191 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.