Ֆրանսուա Մաժանդի (ֆր.՝ François Magendie, հոկտեմբերի 6, 1783(1783-10-06)[1][2][3][…], Բորդո[4][3] - հոկտեմբերի 7, 1855(1855-10-07)[5][1][2][…], Փարիզ[3]), ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ։ Փարիզի ԳԱ անդամ (1821), փոխպրեզիդենտ (1836), բժշկական ակադեմիայի անդամ (1819

Ֆրանսուա Մաժանդի
François Magendie
Ծնվել էհոկտեմբերի 6, 1783(1783-10-06)[1][2][3][…]
Բորդո[4][3]
Մահացել էհոկտեմբերի 7, 1855(1855-10-07)[5][1][2][…] (72 տարեկան)
Փարիզ[3]
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ և Մագենդիի գերեզմանը
Բնակության վայր(եր)Ֆրանսիա
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտությունֆիզիոլոգ, պրոֆեսոր, բժիշկ և նյարդաբան
Հաստատություն(ներ)Կոլեժ դե Ֆրանս[6], Հոթել֊Դուե և Սալպետրիեր
Գործունեության ոլորտբժշկություն[7] և ֆիզիոլոգիա[7]
Պաշտոն(ներ)նախագահ
ԱնդամակցությունՓարիզի գիտափիլիսոփայական միություն, Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա, Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա, Ազգային բժշկական ակադեմիա և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[3]
Ալմա մատերՓարիզի բժշկության դպրոց
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[5][7][8] և գերմաներեն[8]
Եղել է գիտական ղեկավարՄորից Շիֆ և Սայմոն Նոել Դյուպրե
 François Magendie Վիքիպահեստում

Առաջիններից մեկն է կիրառել փորձառական մեթոդը կենդանիների ֆիզիոլոգիայում։ 1822 թվականին փորձով հաստատել է Չ. Բելի սահմանած դրույթը, ըստ որի ողնուղեղի ետին նյարդարմատները զգացող են, իսկ առջևինը՝ շարժիչ։ Մաժանդին փորձով հիմնավորել է նյարդային համակարգի սնուցող ազդեցությունը, ուսումնասիրել մարսողությունը, մշակել կենդանահատման տեխնիկան։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրանսուա Մաժանդի» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 144