Օլեգ Զագորոդնի
Օլեգ Սերգեևիչ Զագորոդնի (ուկրաիներեն՝ Олег Сергійович Загородній, հոկտեմբերի 27, 1987, Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի ուկրաինացի դերասան։ Գոգոլ կենտրոնի առաջատար դերասան[1]։
Օլեգ Զագորոդնի | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 27, 1987 (36 տարեկան) |
Ծննդավայր | Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Կիևի թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության ազգային համալսարան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ուկրաինա |
Մասնագիտություն | թատրոնի դերասան, դերասան, կինոդերասան և հեռուստատեսային դերասան |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է 1987 թվականի հոկտեմբերի 27-ին Կիևում։
2005 թվականին ընդունվել է Կիևի Ի.Կ. Կարպենկո-Կարիի անվան թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության ազգային համալսարանի Միխայիլ Ռեզնիկովիչի կուրս, որն ավարտել է 2010 թվականին[2]։
2010 թվականից Լեսյա Ուկրաինկայի անվան ազգային ակադեմիական դրամատիկական թատրոնի դերասան։
2015 թվականին հրավիրվել է Մոսկվայի «Գոգոլ կենտրոն» թատերական կենտրոնի կազմ։
2010 թվականից նկարահանվում է նաև ֆիլմերում։ Իր առաջնախաղն ունեցել է «Չարքեր» և «1942» ֆիլմերում։
2021 թվականին էկրան է բարձրացել էստոնացի ռեժիսոր Պեետեր Ռեբանի «Փյունիկ» ֆիլմը, որի գլխավոր դերերից մեկում հանդես է գալիս Զագորոդնին[3]։ Ֆիլմի գործողությունները ծավալվում են 1970-ական թվականներին՝ Սառը պատերազմի ակտիվ ժամանակաշրջանում։ Այն պատմում է ԽՍՀՄ ռազմաօդային ուժերի լեյտենանտ Ռոման Մատվեևի (Օլեգ Զագորոդնի) և շարքային Սերգեյ Սերեբրեննիկովի (Թոմ Փրայոր) սիրային հարաբերությունների մասին։ Ֆիլմը ցուցադրվել է Մոսկվայի 43-րդ միջազգային կինոփառատոնի ժամանակ՝ «Ռուսական հետք» ծրագրի շրջանակներում[4]։ Ռուսական լրատվամիջոցներում ֆիլմը տարբեր քննարկումների ու բանավեճերի պատճառ է դարձել[5][6]։
Ֆիլմագրություն խմբագրել
Տարի | Ֆիլմ | Դեր |
---|---|---|
2010 | 1942 | պարտիզան |
2010 | Չարքեր | մաժորի որդին |
2011 | Մուխտարի վերադարձը (7-րդ եթերաշրջան) | Բալաբանով |
2012 | Մրցախաղ | աջ պաշտպան |
2012-2020 | Կանացի բժիշկ | Իգոր |
2012 | Ջամայկա | Տոլիկ |
2012 | Եղբայրը եղբոր համար 2 | փիարշիկ |
2012 | Պիրոգ | Սեմյոն |
2013 | Մարդագայլը փախուստի մեջ | Դիմա Կոլեսնիկով |
2015 | Թագավորներն ամեն ինչ կարող են | հրաձիգ |
2016 | Մարտական խափանում | Կիրիլ Կորսակով |
2016 | Վարձու ճակատագիր | Նիկիտա |
2017 | Նա, ով չի քնում | Խավիեր |
2017 | Տնային տնտես | Արթուր Սոկոլով, կինոաստղ |
2017 | Ծիածան երկնակամարում | Վադիմ |
2019 | Զոյա | Վասյա |
2020 | Անհետացող հետքեր | Անդրեյ Ռոմանենկո |
2021 | Փյունիկ | Ռոման Մատվեև |
2021 | Պատանդուհի | Ալեքսեյ Ավերին |
2021 | Կարող ես ինձ հավատալ | Մաքսիմ |
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Загородний Олег». gogolcenter.com (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ «Олег Загородний: фото, биография, фильмография, новости - Вокруг ТВ». Вокруг ТВ (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ «FIREBIRD». firebirdmovie.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 26-ին.
- ↑ «ЖАР ПТИЦА :: Каталог фильмов :: Московский Международный кинофестиваль». www.moscowfilmfestival.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 24-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ Андрей Титов, Елена Соломина | ERR (2021 թ․ հոկտեմբերի 28). «Создатели "Жар-птицы": это фильм о любви, не о политике». ERR (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 25-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ Константин ГЛЫБА (2021 թ․ ապրիլի 27). «Советский офицер ВВС влюбился в рядового: Это еще одна бомба ММКФ — кажется, над Никитой Михалковым решили часто шутить». kp.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 25-ին.