Օդետա Թուլեմոնդ
«Օդետա Թուլեմոնդ» (ֆր.՝ Odette Toulemonde), 2006 թվականի ֆրանսիական ֆիլմ, որը գրող Էրիկ-Էմանուել Շմիտի ռեժիսորական առաջնախաղն է։ Ֆիլմը հիմնված է նրա «Օդետա։ Սիրո ութ պատմություն» պատմվածքների ժողովածուի վրա, որը լույս է տեսել 2006 թվականին։ Հիմնական դերերը խաղացել են ֆրանսիացի դերասաններ Կատրին Ֆրոն և Ալբերտ Դյուպոնտելը։ 2008 թվականին Ֆրոն առաջադրվել է «Սեզար» մրցանակի` լավագույն դերասանուհի անվանակարգում, բայց հաղթել է Մարիոն Կոտիյարը։
 ֆր.՝ Odette Toulemonde | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  Ֆրանսիա |
| Ժանր | դրամա և կինոկատակերգություն |
| Թվական | 2006 և հոկտեմբերի 25, 2007[1] |
| Լեզու | ֆրանսերեն |
| Ռեժիսոր | Էրիկ Էմանուել Շմիտ |
| Սցենարի հեղինակ | Էրիկ Էմանուել Շմիտ |
| Դերակատարներ | Ալբերտ Դյուպոնտել, Կատրին Ֆրո, Ժակ Վեբեր և Camille Japy? |
| Օպերատոր | Կառլո Վարինի |
| Երաժշտություն | Նիկոլա Պիովանի |
| Պատմվածքի վայր | Բելգիա |
| Տևողություն | 101 րոպե |
Սյուժե խմբագրել
Այրի Օդետա Թուլեմոնդը աշխատում է բելգիական Շարլերուա քաղաքի խոշոր խանութի կոսմետիկայի բաժանում, ապրում է իր մեծահասակ երեխաների հետ՝ Սյու Հելեն (գործազուրկ, որի անհաջողակ երկրպագուն ապրում է նրա Օդետայի բնակարանում քաղաքացիական ամուսնության մեջ) և Ռուդի (միասեռ վարսավիր)։ Օդետան հուզմունքով կարդում է գրող Բալթազար Բալզանի վեպերը՝ նրանց մեջ սփոփանք գտնելով։ Ինքնագրի բաժանման ժամանակ սիրված գրողի հետ անհաջող հանդիպումից հետո Օդետան համարձակվում է նրան գրել մի նամակ, որում նրան բացատրում է այրու կյանքում նրա արվեստի նշանակության մասին։
Բալթազար Բալսան, ով կանացի վեպերի ամենահաջողակ հեղինակը չէ, խորը ընկճախտի մեջ է հայտնվում՝ գիտակցելով, որ իր կինը նրան դավաճանում է ատելի գրական քննադատի հետ, և նրանց որդին ամաչում է իր հայտնի ազգանունից։ Ինքնասպանության անհաջող փորձից հետո Բալթազարը փախչում է կլինիկայից և ապաստան է փնտրում Օդետայ մոտ, նրա ամենանվիրավական երկրպագուն, որի նամակը խորապես հուզել է նրա զգացմունքները։ Այսպիսով սկսվում է նրանց համատեղ կյանքը։
Բալթազարը փոքր-ինչ տարակուսված է սովորական ընտանիքի կյանքը տեսնելով, որոնց խորթ են գրական գործչի զգացմունքերը։ Նրա մեջ նա գտնում է այն պարզությունը, որը պակասում է իր կյանքում, և փոխում է իր գաղափարները երջանկության և սիրո մասին։ Այնուամենայնիվ, Օդետայի հետ մտերմանալու նրա փորձերը ավարտվում են անհաջողությամբ, քանի որ նա հավատարիմ է մնում իր մահացած ամուսնուն։ Բալթազարը նրա ընտանիքին ուղևորություն է նվիրում դեպի Հյուսիսային ծով, որի մասին Օդետա Թուլեմոնդը վաղուց էր երազում, որից հետո որդու հետ միասին մեկնում է նույն հանգստավայրը։ Օդետան, չնայած իր սիրո և հավատարմության խառնված զգացողություններին, փորձում է հաշտեցնել Բալթազարին կնոջ հետ, բայց նա մերժում է իր նախորդ կյանքը, և Օդետան հայտնվում է կլինիկայում՝ սրտի կաթվածի պատճառով։ Վերականգնվելով գիտակցությունը՝ նա թույլ է տալիս իրեն պատասխանել Բալթազարի սիրուն, որը նրան է նվիրում իր հաջորդ վեպը՝ «Ուրիշների երջանկությունը» խորագրով։
Դերերում խմբագրել
| Դերասան | Դեր |
|---|---|
| Կատրին Ֆրո | Օդետա Թուլեմոնդ |
| Ալբերտ Դուպոնտել | Բալթազար Բալսան |
| Ժակ Վեբեր | Օլաֆ Պիմս |
| Աիսատու Դիոպ | Ֆլորանս |
| Ալեն Դուտի | Խմբագիր |
| Նինա Դրեկ | Սյու Հելեն |
| Ֆաբրիս Մուրգիա | Ռուդի |
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Lexicon of international films (գերմ.) — Zweitausendeins.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Օդետա Թուլեմոնդ»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում