Վիկտոր Կամյանով
Վիկտոր Իսաակովիչ Կամյանով (ռուս.՝ Ви́ктор Исаа́кович Камя́нов, դեկտեմբերի 9, 1924 կամ 1924[1], Դոնի Ռոստով, ԽՍՀՄ - ապրիլի 11, 1997 կամ 1997[1], Մոսկվա, Ռուսաստան[2]), խորհրդային և ռուս մանկավարժ, գրաքննադատ և գրականագետ։
Վիկտոր Կամյանով | |
|---|---|
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 9, 1924 կամ 1924[1] |
| Ծննդավայր | Դոնի Ռոստով, ԽՍՀՄ |
| Վախճանվել է | ապրիլի 11, 1997 կամ 1997[1] |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Մասնագիտություն | գրող, գրական քննադատ, գրականագետ և գրականագետ |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Մոսկվայի պետական մանկավարժական համալսարան |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
| Պարգևներ |   և  |
Կենսագրություն խմբագրել
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողությունների մասնակից է, լեյտենանտ, ավարտել է կրտսեր ավիամասնագետների դպրոցը (1942), Սմոլենսկի հրետանային ուսումնարանը (1943)։ 1943 թվականի օգոստոսին եղել է 106-րդ հրետանային գնդի դասակի հրամանատար, այնուհետև Կարելիայի ճակատի 14-րդ բանակի 10-րդ գվարդիական հրաձգային դիվիզիայի հրամանատար։ Մասնակցել է Զապոլյարյեի մարտերին[3]։ Ավելի ուշ հրատարակել է «Խաղաղությունից հետո» ինքնակենսագրական վիպակը իր ռազմական փորձի մասին։
1950 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Վ. Լենինի անվան մանկավարժական ինստիտուտը։
Կրթությամբ դասական բանասեր, սովորել է պրոֆեսոր Ա. Լոսևի մոտ։ Ավագ կուրսերում նրան պաշտպանում է ընդդիմախոսներից, Ա. Տահո-Գոդին ուսանող Կամյանովի մասին գրել է որպես շնորհազրկված պրոֆեսորի «մոլի ջատագով[4]։ Մոսկվայի դպրոցներում դասավանդել է գրականություն և ռուսերեն (1950-1973)[5][6][7]։ Եղել է ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ (1974)։ 1973 թվականից սկսած «Նոր աշխարհ» ամսագրի քննադատության բաժնում աշխատել է որպես խմբագիր։ 70-ականների երկրորդ կեսին Արվեստի մշակների կենտրոնական տան աշխատակիցների համար պարբերաբար հանդես է եկել խորհրդային գրականության վիճակի մասին դիտարկումներով[8]։
Նրա կրտսեր եղբայրը իսրայելցի բանաստեղծ Բարուխ Ավնին է (Բորիս Կամյանով)։
Ուսուցիչ խմբագրել
Սոցիոլոգ Լ. Գուդկովը հիշում է.
Կամյանովը ավարտական բնութագրում նշեց սոցիոլոգիայի նկատմամբ իմ հետաքրքրությունը՝ չնայած այդ ժամանակ «սոցիոլոգիա» բառը ես չգիտեի և հարցրի, թե ինչ նկատի ունի նա[9]։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
Գրքեր խմբագրել
- Поэтический мир эпоса: О романе Л. Н. Толстого «Война и мир». — М., 1978.
- После затишья: Повесть. — М., 1983.
- Доверие к сложности: Современность и классическая традиция. — М., 1984.
- Время против безвременья. Чехов и современность. — М., 1989.
- Реальность без грима, или К возвращению опальных книг. — М., 1991.
Հոդվածներ խմբագրել
- Виктор Камянов. Содружество или конкуренция?, «Вопросы литературы», 1964, № 3;
- Виктор Камянов. Эвклиду — Эвклидово. (Из жизни «молодой» прозы), «Вопросы литературы», 1969, № 4;
- Виктор Камянов. Мера обобщения, «Вопросы литературы», 1972, № 1;
- Виктор Камянов. Критика со всеми удобствами, «Вопросы литературы», 1976, № 4.
- Камянов В. Задача на сложение// Новый мир. 1988. № 4.
- Виктор Камянов. Испытание соседством // Юность 1989 № 1,
- Виктор Камянов. Проводы без почестей. Знамя 1991 № 10 С. 166.
- Виктор Камянов. Кто обидел цензора? Советское искусство в поисках своего предмета. // Литературное обозрение. 1992. № 1. С.43, 49.
- Камянов В. Свободен от постоя (обзор публикаций прозы Довлатова с 1989 по 1991 г.) // Новый мир. 1992. № 2;
- Виктор Камянов. Век ХХ как уходящая натура. «Новый Мир» 1993, № 8 О Фридрихе Горенштейне.
- Виктор Камянов. Лазарь Карелин. Свой. Повесть. («Москва», 1993, № 2.) «Новый Мир» 1993, № 9
- Виктор Камянов. Космос на задворках. «Новый Мир» 1994, № 3
- Виктор Камянов. Остановиться, оглянуться… (Алесь Адамович. Vixi. Законченные главы незавершенной книги. «Дружба народов», 1993, № 10.). «Новый Мир» 1994, № 6
- Камянов В. «Колотун по утрам, да такой, что недолго свихнуться…» // Свет двуединый: Евреи и Россия в соврем. поэзии. М., 1996. С. 332.
Պարգևներ խմբագրել
- Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան,
- «Խորհրդային Անդրբևեռային պաշտպանության» մեդալ,
- «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ,
- Գրական հանդես ամսագրի մրցանակ (1980)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Виктор Исаакович Камянов
- ↑ После затишья
- ↑ «А. А. Тахо-Годи. Лосев». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
- ↑ В 1968 до лета 1972-го — 2-я физ.-мат. школа; в учебном 1972/73 году — 120-я школа на Ленинском проспекте.
- ↑ «Виктор Исаакович Камянов». Во второшкольном интерьере. Седьмой класс. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 17-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 14-ին.
- ↑ Карлсен А. «Как было». Записки о Второй школе. Сборник 2-й школы. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 17-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 14-ին.
- ↑ Майя Уздина. Я помню. Глава 26. Продолжение работы в ЦДРИ
- ↑ «Л. Д. Гудков. Работа вела меня за собой…"». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- В. И. Камянов в Большом энциклопедическом словаре
- Կաղապար:ЖЗ
- Евлахова И. Камянов, Виктор Исаакович // Краткая литературная энциклопедия. — 1978. — Т. 9.
- Крячко Л., Листы и корни, «Литературная газета», 1967, 29 нояб.;
- Росляков В., Иронии не подвластно, «Литературная газета», 1968, 17 янв.;
- Шагалов А., … От боязни простоты. Полемич. заметки, «Молодая гвардия», 1974, № 9.