«Մեսրոպ Մաշտոց»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մաշտոցի կյանքի ու գործունեության վերաբերյալ կան վավերական աղբյուրներ, այդ թվում նրա ժամանակակից և դեպքերի ականատես [[Կորյուն]]ի «Վարք Մաշտոցի», նաև [[Մովսես Խորենացի|Մովսես Խորենացու]], [[Ղազար Փարպեցի|Ղազար Փարպեցու]], [[Մովսես Կաղանկատվացի|Մովսես Կաղանկատվացու]], [[Կարապետ Սասնեցի|Կարապետ Սասնեցու]] ընդարձակ վկայությունները (շուրջ 30 հին և միջնադարյան աղբյուրներ)։

 

Մեսրոպ Մաշտոցը ազնվական Վարդանի որդին էր (ըստ [[Անանիա Շիրակացի|Անանիա Շիրակացու]]՝ «ազատի տնից»)։ Հայաստանում ստացել է հունական կրթություն։ Տիրապետում էր [[հունարեն]]ին, [[պարսկերեն]]ին, [[ասորերեն]]ին, [[վրացերեն]]ին։ Սկզբնական շրջանում անցել է ծառայության հայոց [[Խոսրով Դ]] (մոտ 385-388) թագավորի արքունիքում, եղել է զինվորական, ապա՝ պալատական գրագիր։ Մոտ 395-396 թվականներին դարձել է հոգևորական, և մեկնել [[Վասպուրական]]ի [[Գողթն գավառ]]ը, ուր տեղի իշխան Շաբիթից ստանալով գործելու ազատ հնարավորություն հիմնել է քրիստոնեական համայնքներ, եկեղեցական դասեր։ Շրջագայել է նաև [[Սյունիք (նահանգ)|Սյունիքում]]։ Ունեցել է աշակերտներ, որոնք հետո դարձել են նրա օգնականները լուսավորական գործունեության ասպարեզում։ Այս շրջանում մտադրվել է ստեղծել հայկական գրեր՝ [[Աստվածաշունչ]]ը թարգմանելու համար։ Վերադարձել է [[Վաղարշապատ]], որտեղ [[Սահակ Ա Պարթև|կաթողիկոս Սահակ Ա Պարթևի]] նախաձեռնությամբ հրավիրվել է հատուկ ժողով։