«Սիրո իրավունք» (ռուս.՝ «Право на любовь»), 1977 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Անատոլի Սլեսարենկոն[1]։

Սիրո իրավունք
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրդրամա
Թվական1977
ՌեժիսորAnatoli Slesarenko?
ՕպերատորAleksandr Pishchikov?
ԵրաժշտությունAnatoli Slesarenko?
ԿինոընկերությունԿիևի Ալեքսանդր Դովժենկոյի անվան կինոստուդիա
Տևողություն83 րոպե

Սյուժե խմբագրել

  Սա ֆիլմ է հեղափոխության և սիրո մասին։
- Անատոլի Սլեսարենկո, ռեժիսոր[2]
 

Նույն կնոջ հանդեպ սերը, հեղափոխությունը և քաղաքացիական պատերազմը բաժանում է երկու հայրենակիցների՝ Հեռավոր Արևելքում ապրող ուկրաինացի վերաբնակների, որոնք հայտնվում են բարիկադներ տարբեր կողմերում։ Այդ տարիների իրադարձությունները հիշում է միստր Գիրսը, որը հաջողակ ամերիկացի գործարար է և նախկինում ունեցել է Յակով ազգանունը, որը իրադարձություններից շատ տարիներ անց որոշել է վերադառնալ, որպեսզի թաղվի Ռուսաստանում՝ կարծելով, որ ինքը «սիրո իրավունք» ունի հայրենի հողի նկատմամբ։

Դերեր խմբագրել

Գլխավոր դերերում

Մյուս դերերում

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. «Սիրո իրավունք» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
  2. Soviet Film, 1977

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Право на любовь // За дело Ленина, № 14, 1979. — стр. 4
  • Право на любовь // Мастерство в фильме: сборник статей об украинском кино в 1976—1980 гг. — Киев: Мыстецтво, 1982. — 245 с. — стр. 223
  • Право на любовь // Советские художественные фильмы: 1976—1977 / Мария Павлова. — Москва: Нива России, 1995. — стр. 267
  • Право на любовь Արխիվացված 2020-07-05 Wayback Machine // Минкультуры России