Սերգեյ Վոլկով
Սերգեյ Վոլկով (ռուս.՝ Серге́й Никола́евич Во́лков, ապրիլի 19, 1949, Մոսկվա, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 31, 1990, Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), գեղասահքի խորհրդային գեղասահորդ և մարզիչ։ 1975 թվականի Աշխարհի չեմպիոն, Աշխարհի (1974) և Եվրոպայի փոխչեմպիոն (1974), ԽՍՀՄ կրկնակի չեմպիոն, երկու Օլիմպիադայի մասնակից։ Տղամարդկանց մենասահքում Աշխարհի առաջին խորհրդային չեմպիոնը։ ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1975)։
| Սերգեյ Վոլկով | ||
|---|---|---|
| Անձնական տեղեկություն | ||
| Սեռ՝ | արական | |
| Բնօրինակ անուն՝ | ռուս.՝ Сергей Николаевич Волков | |
| Մասնագիտացում՝ | գեղասահորդ | |
| Երկիր՝ |  ԽՍՀՄ | |
| Ծննդյան ամսաթիվ՝ | ապրիլի 19, 1949 | |
| Ծննդավայր՝ | Մոսկվա, ԽՍՀՄ | |
| Մահվան ամսաթիվ՝ | օգոստոսի 31, 1990 (41 տարեկան) | |
| Մահվան վայր՝ | Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ | |
Պարգևներ  | ||
Կենսագրություն խմբագրել
Գեղասահքով սկսել է զբաղվել երեք տարեկանից՝ «Սպարտակ» մարզադաշտում, ուր տարել էր նրան տատիկը։ Առաջին մարզիչը եղել է Պյոտեր Պետրովիչ Տիխոնովը[1]։ 1959 թվականից մարզվել է Վիկտոր Կուդրյավցև (մարզիչ)ի ղեկավարությամբ։
1966 թվականին դարձել է ԽՍՀՄ չեմպիոն պատանիների կարգում։
1970-77 թվականներին անընդմեջ ԽՍՀՄ առաջնությունների հաղթող էր, այդ թվում` 1974 և 1976 թվականներին` ԽՍՀՄ չեմպիոն։ Եվրոպայի առաջնությունում դեբյուտը 1968 թվականին էր (12-րդ հորիզոնական)։ Վոլկովի մարզական նվաճումների գագաթնակետը 1974–76 թվականներին էր։ 1974 թվականին նա գրավեց 2-րդ հորիզոնականը Եվրոպայի և Աշխարհի առաջնություններում։ Եվրոպայի առաջնությանը մարզիկը հանդես էր գալիս ոտքի մատի կոտրվածքով[1]։ Ունենալով վնասվածք՝ 1975 թվականին նա դարձավ տղամարդկանց մենասահքի առաջին սովետական աշխարհի չեմպիոնը՝ ազատ ծրագրում մաքուր կատարելով երեք եռակի թռիչքները (երկու տուլուպ և սալխ)։
1976-78 թվականներին Վոլկովը մարզվել է Ս. Ա. Ժուկի ղեկավարությամբ, սակայն նշանակալի հաջողությունների չհասավ։ Վոլկովը պարտադիր ֆիգուրների վարպետ էր՝ ստանալով մեծ առավելություն։
Մարզիկը մի քանի անգամ փորձել է դադարեցնլ գեղասահքով զբաղվելը և երկու տարի անընդմեջ, գաղտնի Կուդրյավցևից, Սերգեյը փաստաթղթերն ուղարկել է Դոնի Ռոստովում գտնվող օդաչուների դպրոցի ընդունելության հանձնաժողովին, բայց երկու անգամ էլ «մերժվել» է առողջական պատճառներով[1]։
Սպորտային կարիերայի ավարտից հետո (1978 թ.) մինչև 1982 թվականը աշխատել է Համամիութենական մարզական կոմիտեում` որպես ԽՍՀՄ երիտասարդական հավաքականի ավագ մարզիչ, իսկ իսկ ավելի ուշ՝ «Սպարտակում»։ Մարզել է, մասնավորապես, Ալեքսանդր Ֆադեևին (1987-1988), Ալեքսանդր Աբտին և այլոց։
1990 թվականի փետրվարին նա պայմանագրով աշխատելու է մեկնել Ավստրիա, սակայն հունիսին վերադարձել է Մոսկվա[2]։
Մահացել է 1990 թվականին Խարկովին մոտ ստամոքսի քաղցկեղից, թաղվել է Մոսկվայի Կունցևո գերեզմանատանը։
Անձնական կյանք խմբագրել
Առաջին կինը` Լյուդմիլա Վոլկովան (Օլեխովա), գեղասահքի սպորտի վարպետ է (հանդես է եկել զուգասահքում), նույնպես աշխատել է որպես մարզիչ։ Նրանք ունեն մի որդի` Ալեքսանդրը (ծնվել է 1977 թ.)[2]: Երկրորդ կինը Մոսկվայի պողպատի և համաձուլվածքների ինստիտուտի ուսուցիչ է։ Այս ամուսնությունից ծնվել են զույգ աղջիկներ (ծնվ.` 1985 թ.): Քույրը` Ելենա Բուրյակը (Վոլկովա), գեղասահքի միջազգային դատավոր է[2]։
Սպորտային ձեռքբերումներ խմբագրել
| Մրցումներ | 1967/68 | 1968/69 | 1969/70 | 1970/71 | 1971/72 | 1972/73 | 1973/74 | 1974/75 | 1975/76 | 1976/77 | 1977/78 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ձմեռային օլիմպիական խաղեր | 18 | 5 | |||||||||
| Գեղասահքի Աշխարհի առաջնություն | 7 | 10 | 2 | 1 | |||||||
| Գեղասահքի Եվրոպայի առաջնություն | 12 | 7 | 5 | 6 | 5 | 2 | 4 | 5 | |||
| Գեղասահքի ԽՍՀՄ առաջնություն | 4 | 3 | 2 | 2 | 2 | 3 | 1 | 2 | 1 | 3 | 5 |
| Գեղասահքի Ձմեռային ունիվերսիադայի մեդալակիրների ցուցակ | 3 | ||||||||||
| «Московские новости» թերթի մրցանակ | 2 | 1 | 2 | 3 | 2 | 3 | 2 | ||||
| ԽՍՀՄՙ ժողովուրդների սպարտակիադա | 1 |
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Сергей Волков, Е.Вайцеховская, газета «Спорт-Экспресс», 14.03.2005
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Крутая спираль Сергея Волкова, газета «Советский Спорт», 19 апреля 2003, № 72(16023)