Սարգիս Սարգսյան (քանդակագործ)
հայ քանդակագործ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սարգիս Սարգսյան (այլ կիրառումներ)- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սարգսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Սարգիս Իգիթի (Հակոբի) Սարգսյան (օգոստոսի 12, 1926, գյուղ Սարդարապատ (այժմ՝ Հայաստանի Արմավիրի մարզում) - հունիսի 7, 2002, Երևան), հայ քանդակագործ։
| Սարգիս Սարգսյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 12, 1926 |
| Ծննդավայր | Սարդարապատ, Հայաստան |
| Մահացել է | հունիսի 7, 2002 (75 տարեկան) |
| Վախճանի վայրը | Երևան, Հայաստան |
| Կրթություն | Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1961) |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ |
Կենսագրություն խմբագրել
1961 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստական ինքնագործունեության արվեստի համալսարանը[1][2]։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
- Ալեքսանդր Սուվորովի հարթաքանդակ, 1954, մարմար, Ժամանակակից արվեստի թանգարան
- Ալեքսանդր Պուշկինի հարթաքանդակ, 1954 թվական, մարմար, Ժամանակակից արվեստի թանգարան
- «Հայ գրականության դասականներ» 1957, ֆելզիտ, Հայաստանի երիտասարդական I փառատոնի ոսկե մեդալ, Խաչատուր Աբովյանի տուն-թանգարան
- «Հայ կոմպոզիտորներ», 1961, ֆելզիտ, Ժամանակակից արվեստի թանգարան
- «Ամպրոպից փախչող եղնիկներ» սկուտեղ, 1958, մարմար, Լենինգրադի ազգագրական թանգարան
- «Սայաթ-Նովա» խճանկար, 1963, գունավոր քարեր, Սուրբ Էջմիածին Վեհարան
- Հայրենական մեծ պատերազմում զոհվածների հուշարձանները Կալեր (1965) և Ներքին Մազրա (1967) գյուղերում (երկուսն էլ՝ բազալտ, Հայաստանի Սյունիքի մարզում)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
- ↑ «Սարգիս Սարգսյան». Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 8-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 8-ին.