Սահակ Սահակյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սահակյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Սահակ Սերոբի Սահակյան (1929, Սառնաղբյուր, Հայաստան - հուլիսի 13, 2010[1]), հայ քանդակագործ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակից[2][3]։
| Սահակ Սահակյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1929 |
| Ծննդավայր | Սառնաղբյուր, Հայաստան |
| Մահացել է | հուլիսի 13, 2010[1] |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստական ուսումնարան (1948) և Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1958) |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ |
Կենսագրություն խմբագրել
Սահակ Սահակյանը (1929-2010) հայազգի արվեստագետ է և համարվում է իր ժամանակի ամենանշանավոր գործիչներից մեկը։ Սահակյանը ծնվել է 1929 թվականին Ստեփանավանում, ծագումով Արևմտյան Հայաստանի Մուշ քաղաքից է։ Նրա նախապապը հայտնի էր իր բացառիկ տաղանդով՝ որպես նկարիչ, խեցեգործ և քանդակագործ[4]։
Սահակ Սահակյանը մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին։ 1941 թվականին, կամավոր մեկնել է ռազմաճակատ։ Ծառայել է 663-րդ հրաձգային գնդում։ Մասնակցել է Նովոռոսիյսկի, Տուապսեի և Գելենջիկի համար մղվող մարտերին։ 1942-1943 թվականներին եղել է ռազմաճակատային առաջին գծում, ծանր վիրավորվել է, փոխադրվել Թբիլիսիի հոսպիտալ՝(նախկին Ներսիսյան դպրոցի շենք)։ Ապաքինվելուց հետո ծառայել է թիկունքում որպես շարքային զինվոր՝ 42692-րդ զորամասի հրաձգային գումարտակում։ Պարգևատրվել է մեդալներով ու շքանշաններով[2]։
1948 թվականին ավարտել է Երևանի Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանը, 1958 թվականին՝ Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ 1959 թվականից մասնակցել է ցուցահանդեսների։ Գլխավոր գործերից են՝ «Մայրություն», «Արշալույս», «Խաչատուր Աբովյան», «Մարշալ Խուդյակովը»[5]։
Գործունեություն խմբագրել
Իր կարիերայի ընթացքում Սահակյանի աշխատանքները խորհրդային տարիներին ցուցադրվել են Հայաստանում, Խորհրդային Միության բազմաթիվ ցուցահանդեսներում և միջազգային ցուցահանդեսներում։ Իր արվեստի շնորհիվ նա արժանացել է բազմաթիվ պարգևների՝ ոսկե, արծաթե և բրոնզե մեդալների, պատվոգրերի և մրցանակների։ Աշխատելով տարբեր բնագավառներում՝ քանդակագործության, նկարչության, գծանկարի, կիրառական ու դեկորատիվ արվեստի, Սահակյանը հայտնի էր իր բազմակողմանիությամբ։ Իր գեղարվեստական գործունեությունն ավելի ընդգծելու համար նա օգտագործել է բազմաթիվ միջոցներ, ինչպիսիք են կավը, փայտը, կտորը, քարը, մետաղը, յուղերը, տեմպերան, մատիտը և շամոտը։
Սահակյանի արվեստը խստորեն քննադատում է պատերազմները, կյանքի ստվերային կողմերը, անտարբերությունը, կոպտությունը, չարությունն ու հիմարությունը, մինչդեռ գովերգում է հերոսությունը, իմաստությունը, ազնվությունը, հոգու մաքրությունը։
Սահակ Սահակյանի ներդրումը հայկական գեղարվեստական տիկնիկների արվեստում նշանակալի դեր ունի, քանի որ նա համարվում է հայկական տիկնիկների արհեստի հիմնադիրներից մեկը։ Տիկնիկներ ստեղծելու համար նկարչին ոգեշնչել է հայկական ավանդական ազգային տարազների հանդեպ ունեցած սերը։ Փայտե գերանների և բուսական ներկերի միջոցով Սահակյանը ստեղծել է տիկնիկներ, որոնք համարվում են հայկական ժողովրդական արվեստի հազվագյուտ և բարձր գնահատականի արժանի նմուշներ[4]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Սահակ Սահակյան
- ↑ 2,0 2,1 Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989 թ., 392 էջ:
- ↑ «Սահակ Սահակյան. Կենսագրություն». matyan.am.
- ↑ 4,0 4,1 Margaryan, Ani. «Sahak Sahakyan: the master who opened up new horizons for Armenian folk art». chinarmart.com.
- ↑ «Հայ կերպարվեստագետներ, համառոտ բառարան», Դանիել Դզնունի, «Լույս» հրատարակչություն, Երևան, 1977 թ.:
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |