Պատրիկ Մակլոհլին (անգլ.՝ Patrick McLoughlin, նոյեմբերի 30, 1957(1957-11-30), Stafford, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն), բրիտանացի քաղաքական գործիչ, Դևիդ Քեմերոնի առաջին և երկրորդ կաբինետներում տրանսպորտի նախարար (2012-2016)։ Լանկաստերսկու դքսության կանցլեր և Թերեզա Մեյի առաջին և երկրորդ կաբինետներում՝ Պահպանողական կուսակցության նախագահ (2016-2018)։

Պատրիկ Մակլոհլին
 
Կուսակցություն՝ Մեծ Բրիտանիայի պահպանողական կուսակցություն
Կրթություն՝ South Staffordshire College?
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ և արհմիութենական գործիչ
Դավանանք կաթոլիկություն
Ծննդյան օր նոյեմբերի 30, 1957(1957-11-30) (66 տարեկան)
Ծննդավայր Stafford, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն
Քաղաքացիություն  Միացյալ Թագավորություն
 
Պարգևներ
Ասպետ-բակալավր և Պատվո Ասպետ[1]

Կենսագրություն խմբագրել

Ավարտել է Քենոկում գտնվող կարդինալ Գրիֆինի անվան կաթոլիկ դպրոցը (Դերբիշիր կոմսություն), համալսարանական կրթություն չի ստացել[2]։

16 տարեկանում ավարտել է դպրոցը, այնուհետև սովորել է Հարավային Սթաֆորդշիրի քոլեջին կից Սթաֆորդշիրի գյուղատնտեսական քոլեջում։ 1980 թվականին ընտրվել է ԿենոԿ Չեյզի շրջանային խորհրդում և աշխատել այնտեղ մինչև 1987 թվականը, միաժամանակ 1981-1987 թվականներին եղել է Սթաֆորդշիր կոմսության խորհրդի անդամ[3]։

1982-1984 թվականներին Մակլոհլինը եղել է Երիտասարդ պահպանողականների ազգային կազմակերպության փոխնախագահ։ 1983 թվականին Համայնքների պալատում անհաջող էր առաջադրվել՝ Անգլիայի Ուեսթ Միդլենդս կոմսությունում գտնվող հարավարևմտյան Վուլվերհեմփթոնի ընտրատարածքում։ 1986 թվականի մայիսի 8-ին առաջին անգամ ընտրվել է Դերբիշիր կոմսության Արևմտյան Դերբիշիր շրջանի լրացուցիչ ընտրություններում (նրա նախորդը՝ Մեթյու Փերիսը, ժամանակից շուտ է մանդատը վայր դրել, քանի որ գործունեություն է սկսել հեռուստատեսությունում[4])։ 1987-1988 թվականներին եղել է կրթության կրտսեր նախարար Անգելա Ռամբոլդի խորհրդարանական անձնական քարտուղարը, իսկ 1988-1989 թվականներին առևտրի և արդյունաբերության նախարար Դևվիդ Յանգեի օրոք զբաղեցրել է նույն պաշտոնը։ 1989-1992 թվականներին եղել է ավիացիայի և նավագնացության ոլորտում պատասխանատվության ոլորտով տրանսպորտի նախարարի խորհրդարանական օգնական, 1992-1993 թվականներին՝ զբաղվածության նախարարի միավորված խորհրդարանական օգնական (Joint Parliamentary Under-Secretary of State), 1993-1994 թվականներին՝ առևտրի և արդյունաբերության նախարարի խորհրդարանական օգնական, 1995-1996 թվականներին՝ խորհրդարանական կազմակերպչի օգնական, 1996-1997՝ թվականներին խորհրդարանական կազմակերպիչ։ 1997-1998 թվականներին խորհրդարանական փոքրամասնության համակազմակերպիչ, 1998-2005 թվականներին՝ ընդդիմադիր խորհրդարանական կազմակերպչի տեղակալ, 2005-2010 թվականներին՝ փոքրամասնության խորհրդարանական կազմակերպիչ, 2010-2012 թվականներին՝ Գանձապետարանի խորհրդարանական քարտուղար և ավագ խորհրդարանական կազմակերպիչ[5]։

2012 թվականի սեպտեմբերի 4-ին Մակլոհլինը Քեմերոնի առաջին կաբինետում նշանակվել է տրանսպորտի նախարար[6]։

2015 թվականի մայիսի 7-ին հերթական խորհրդարանական ընտրություններում Մակլոհլինն իր Դերբիշիր Դեյլսում ստացել է ձայների 52,4 %-ը, նրա հիմնական մրցակից լեյբորիստ Էնդի Բոթամը ստացել է ընտրողների 22,7 %-ի աջակցությունը[7]։

2015 թվականի մայիսի 11-ին Դևիդ Քեմերոնը ընտրությունների արդյունքում ձևավորել է նոր կաբինետ, որում Պատրիկ Մակլոհլին պահպանել է տրանսպորտի նախարարի պաշտոնը[8]։

2016 թվականի հուլիսի 13-ին Դևիդ Քեմերոնը պաշտոնաթող Է եղել վարչապետի պաշտոնից՝ Եվրամիությանը Մեծ Բրիտանիայի անդամակցության շուրջ հանրաքվեի արդյունքների կապակցությամբ, որտեղ բրիտանացիները քվեարկել են ԵՄ-ից Մեծ Բրիտանիայի դուրս գալու օգտին։ Քեմերոնի իրավահաջորդը դարձավ Մեծ Բրիտանիայի ներքին գործերի նախարար Թերեզա Մեյը, նրա աշխատասենյակում ստացել է Լանկաստերսկու դքսության կանցլերի պորտֆելը և Պահպանողական կուսակցության նախագահի պաշտոնը[9]։

2018 թվականի հունվարի 8-ին երկրորդ կաբինետում զանգվածային վերադասավորումների ընթացքում Մեյն ազատվել է իր երկու պաշտոններից[10]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. The London Gazette 62807 (բրիտ․ անգլ.) — Iss. 62807. — P. 19276. — ISBN 978-0-11-688806-8
  2. «Half of the new Cabinet 'went to Oxbridge'» (անգլերեն). The Telegraph. 2015 թ․ մայիսի 11. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  3. Leon Watson (2012 թ․ հոկտեմբերի 10). «'Grief and hassle' from backbenchers won't stop HS2 rail line being fast-tracked, says minister» (անգլերեն). MailOnline. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
  4. «Matthew Parris on The Moral Responsibility of the Media» (անգլերեն). Cumberland Lodge. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
  5. «Patrick McLoughlin MP». Democracy Live (անգլերեն). BBC News. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  6. Gwyn Topham (2012 թ․ սեպտեմբերի 4). «Patrick McLoughlin brings fear of flying to transport brief» (անգլերեն). The Guardian. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
  7. «Derbyshire Dales». Election 2015 (անգլերեն). BBC News. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  8. «Cabinet reshuffle: Amber Rudd and Sajid Javid promoted» (անգլերեն). BBC News. 2015 թ․ մայիսի 11. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  9. Dan Bloom, Stephen Jones (2016 թ․ հուլիսի 14). «Who is in Theresa May's new Cabinet? Full line-up after Tory Prime Minister's bombshell reshuffle» (անգլերեն). Mirror. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 14-ին.
  10. «Cabinet reshuffle: Justine Greening resigns from government» (անգլերեն). BBC News. 2018 թ․ հունվարի 8. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 8-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պատրիկ Մակլոհլին» հոդվածին։