Պավել Զագրեբելնի
Պավել Զագրեբելնի (ուկրաիներեն՝ Загребельний Павло Архипович, օգոստոսի 25, 1924[1], Սոլոշինո, Կոբելյակի շրջան, Poltava Okruha, Պոլտավայի նահանգ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] - փետրվարի 3, 2009[2], Կիև, Ուկրաինա), ուկրաինացի գրող, Ուկրաինայի հերոս, ԽՍՀՄ պետական մրցանակի դափնեկիր (1980), Շևչենկոյի մրցանակի դափնեկիր, ԽՄԿԿ անդամ (1960)։
Պավել Զագրեբելնի | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 25, 1924[1] |
| Ծննդավայր | Սոլոշինո, Կոբելյակի շրջան, Poltava Okruha, Պոլտավայի նահանգ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Վախճանվել է | փետրվարի 3, 2009[2] (84 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Կիև, Ուկրաինա |
| Գերեզման | Բայկովո գերեզմանատուն |
| Մասնագիտություն | գրող, քաղաքական գործիչ և սցենարիստ |
| Ազգություն | ուկրաինացի |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ուկրաինա |
| Կրթություն | Դնեպրոպետրովսկի Օլես Գոնչարի անվան ազգային համալսարան և Կիևի թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության ազգային համալսարան |
| Ժանրեր | վեպ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Q12101010? |
| Անդամակցություն | Ուկրաինայի գրողների ազգային միություն և Ուկրաինայի կինեմատոգրաֆիստների ազգային միություն |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Պարգևներ |             և  |
 | |
| Պավել Զագրեբելնի Վիքիքաղվածքում | |
 Pavlo Zahrebelnyi (writer) Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Պավել Զագրեբելնին ծնվել է Կոբելյակի շրջանի Սոլոշինո գյուղում, գյուղացու ընտանիքում։ Դպրոցն ավարտելով՝ 1941 թվականին կամավոր մեկնել է ռազմաճակատ։
Մասնակցել է Կիևի պաշտպանության համար մղվող մարտերին։ Այնուհետև ավարտել է Կիևի երկրորդ հրետանային ռազմական ուսումնարանը, կրկին եղել է գործող բանակում, վիրավոր վիճակում գերի է ընկել։ 1945 թվականին աշխատել է Արևմտյան Գերմանիայի խորհրդային միսիայում։ 1951 թվականին ավարտել է Դնեպրոպետրովսկի համալսարանը, այնուհետև տասը տարի խմբագրական աշխատանք է կատարել Դնեպրոպետրովսկի մարզային թերթում, «Օտչիզնա» ամսագրում, 1961-1963 թվականներին եղել է «Լիտերատուրնա Ուկրաինա» թերթի խմբագիրը։ 1964-1971 թվականներին զբաղեցրել է Ուկրաինայի գրողների միության վարչության պատասխանատու քարտուղարի պաշտոնը, 1979-1986 թվականներին ղեկավարել է գրողների միությունը։ Եղել է ՈւԽՍՀ գերագույն խորհրդի պատգամավոր[3]։
Մահը խմբագրել
Մահացել տուբերկուլյոզից 2009 թվականին։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
Տպագրվել սկսել է 1949 թվականից։ Լույս են տեսել վեպերի, վիպակների, պատմվածքների ու նովելների ժողովածուներ։
- «Կախովսկյան պատմվածքներ»։
- «Տափաստանային ծաղիկներ», 1955։
- «Ծովափնյա նովելներ», 1958։
- «Վազք», 1976։
Կիևի Ա. Դովժենկոյի անվան կինոստուդիան 1965 թվականին Զագրեբելնու սցենարով նկարահանել է «Հրթիռները չպետք է թռչեն» կինոնկարը։
Պիեսներ
- «Ո՞վ է թեր։ Ո՞վ է դեմ»
- «Երկիրն ինձ ընդառաջ է ելնում»
Մրցանակներ խմբագրել
- Ուկրաինայի հերոս
- Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան
- Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան (6.4.1985)
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի երկու շքանշան
- Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան
- «Պատվո նշան» երկու շքանշան
- Բոգդան Խմելնիցկու III կարգի շքանշան (Ուկրաինա)
- Իշխան Յարոսլավ Իմաստունի V աստիճանի շքանշան (Ուկրաինա, 1999 թվական, օգոստոս)
- ՈւԽՍՀ Տարաս Շևչենկոյի անվան մրցանակ (1974)
- ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1980)
- Ուկրաինայի նախարարների կաբինետի պատվավոր դիպլոմ (2004 թվական, օգոստոս)
Ընտանիք խմբագրել
- Հայրը՝ Արխիպ Պանասովիչ (1894-1974 թվականներ)
- Մայրը՝ Վարվառա Կիրիլովնա (1895-1930 թվականներ)
- Կինը՝ Շերբան Էլլա Միխայլովնա (1929)
- Երեխաներ՝ դուստրը Մարինան (1952), որդին՝ Միխայիլ (1957)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Загребельный Павел Архипович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 http://en.for-ua.com/news/2009/02/03/162019.html
- ↑ Ուկրաինական պատմվածքներ, «Սովետական գրող» հրատարակչություն, Երևան, 1977
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Учора помер патріарх української літератури Павло Загребельний
- Яворівський виділив на похорон Загребельного тисячу гривень
 | Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պավել Զագրեբելնի» հոդվածին։ |
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պավել Զագրեբելնի» հոդվածին։ |