Ուրիշի դրամապանակը
«Ուրիշի դրամապանակը» (ռուս.՝ «Чужой бумажник»), 1961 թվականի խորհրդային կարճամետրաժ ֆիլմ, որը նկարահանել է Գլեբ Կոմարովսկին Վլադիմիր Լիֆշիցի համանուն պատմվածքի հիման վրա։
 ռուս.՝ Чужой бумажник | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | կատակերգություն |
| Թվական | 1961 |
| Ռեժիսոր | Գլեբ Կոմարովսկի |
| Օպերատոր | Ֆեոդոր Դոբրոնրավով |
| Երաժշտություն | Ալեքսանդր Զացեպին |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 17 րոպե |
Ֆիլմը թողարկվել է և՛ առանձին, և՛ «Կատակերգական ֆիլմերի հավաքածուում» (ռուս.՝ «Сборнике комедийных фильмов», 1961)՝ «Օղի թորողները», «Ջրային ոգին» (ռուս.՝ «Водяной») և «Մեծ անախորժություններ» (ռուս.՝ «Большие неприятности») ֆիլմերի հետ միասին։
Սյուժե խմբագրել
Ղրիմի հարավային ափին գտնվող առողջարանում հանգստանալիս Նիկոլայ Նիկանորովիչ Ստարոսելցևը ծովափին գտնում է դրամապանակ և այն հանձնում է առողջարանի վարչակազմին՝ սեփականատիրոջը վերադարձնելու համար։ Եվ այստեղ նա պարզապես գտածո է դառնում ձանձրացող մասսովիկների համար, որոնց դեմագոգիկ շաղակրատությունը խանգարում է նրան նորմալ հանգստանալ։ Նիկոլայ Նիկանորովիչը չի դիմանում, և նախքան ուղեգրի ավարտը հանգստավայրից փախչում է։ Ֆիլմում կան երաժշտական համարներ՝ Մ. Ժարովի կատարմամբ։
Դերերում խմբագրել
- Միխայիլ Ժարով – Նիկոլայ Նիկանորովիչ Ստարոսելցև
- Ալեքսանդր Բենիամինով – մասսովիկ
- Պավել Վիննիկ – բայանիստ
- Նինա Գրեբեշկովա – պիոներների ջոկատավար
- Նինա Ագապովա – տնօրենի քարտուղար
Կադրից դուրս տեքստը կարդում է Յուրի Յակովլևը։
Քննադատություն խմբագրել
Ֆիլմը նկարահանվել է սցենարիստ Վլադիմիր Լիֆշիցի համանուն պատմվածքի հիման վրա, որն առաջին անգամ տպագրվել է «Կոկորդիլոս» ամսագրում 1959 թվականին[1]։
Ֆիլմը «Մոսֆիլմում» Կատակերգական կինոյի հատուկ փորձարարական արվեստանոցի ստեղծած աշխատանքներից է։ Այս արվեստանոցում միավորվել են երգիծաբան գրողներ և ռեժիսորներ-երգիծաբաններ։ Սակայն, սպասվող ակնհայտ հաջող մտահղացումը չի իրականացել, բացառությամբ երկու ֆիլմերի, որոնց շարքին է դասվել նաև այս ֆիլմը։
Եվ «Մոսֆիլմի» երկու կատակերգությունները՝ «Օղի թորողները» և «Ուրիշի դրամապանակը», այսպես ասած, «մնացորդային» երևույթներ են, վերջին բանը, որ արվել է։
Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)И две комедии «Мосфильма»: «Самогонщики» и «Чужой бумажник» — это, так сказать, «остаточные» явления, последнее, что было сделано.
— քննադատ Ն. Բաբոչկինա, «Литература и жизнь» թերթ, 25 փետրվարի, 1962 թվական
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Чужой бумажник / Ил. Е. Щеглова // Крокодил. 1959. № 8. С. 6. — То же //Не смеха ради. М., 1959. С. 83—87.; Чужой бумажник: (В сокр. виде) //Веселый спутник. М., 1960. Вып. 2. С. 14—18.
Աղբույրներ խմբագրել
- Чужой бумажник // Советские художественные фильмы: 1958—1963 / ВГФК, Москва. — М.: Искусство, 1968. — стр. 415 431
- Чужой бумажник // Домашняя синематека: отечественное кино 1918—1996 / Сергей Землянухин, Мирослава Сегида. — М.: Дубль-Д, 1996. — 520 с. — стр. 511
