Նուրբ տարիք
«Նուրբ տարիք» (ռուս.՝ «Нежный возраст»), ռեժիսոր Սերգեյ Սոլովյովի գեղարվեստական ֆիլմը, որը նա նկարահանել է «ТриТэ» ստուդիայում 2000 թվականին։
 ռուս.՝ Нежный возраст | |
|---|---|
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 2000 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Սերգեյ Սոլովյով |
| Պրոդյուսեր | Նիկիտա Միխալկով |
| Սցենարի հեղինակ | Սերգեյ Սոլովյով |
| Դերակատարներ | Վալենտին Գաֆտ, Կիրիլ Լավրով, Լյուդմիլա Սավելևա, Սերգեյ Գարմաշ, Անդրեյ Պանին, Նիկոլայ Չինդյակին, Olga Sidorova?, Irina Grigorieva? և Սերգեյ Սոլովյով[1] |
| Օպերատոր | Պավել Լեբեշև Տիմոֆեևիչ |
| Երաժշտություն | Բորիս Գրեբենշչիկով |
| Կինոընկերություն | TriTe |
Սյուժե խմբագրել
Մի մարդու հասունացման պատմությունն է շուկայական-մաֆիոզ հասարակական նոր կյանքի պայմաններում, նրա սիրո պատմությունը իր ծնողների ընկերների դստեր հանդեպ, որը դառնում է հայտնի փարիզյան թոփ-մոդել, որի հետ փոխհարաբերություններն շարունակվում են հերոսի ողջ կյանքի ընթացքում։
Պատմությունը հիմնված է իրական ճակատագրերի և փաստերի վրա։ Իվանի գլխավոր դերում նկարահանվել է ռեժիսորի որդին՝ Դմիտրի Սոլովյովը։
Դերերում խմբագրել
| Դերասան | Դեր |
|---|---|
| Դմիտրի Սոլովյով | Իվան Գրոմով |
| Սերգեյ Գարմաշ | Սեմյոն Սեմյոնովիչ Բեսպալչիկով |
| Վալենտին Գաֆտ | Սալեդոն ավագ |
| Ալեքսեյ Դագաև | Ալեքսեյ Դագաև |
| Կիրիլ Լավրով | պապ |
| Լյուդմիլա Սավելևա | տատ («Գիշերային կախարդուհի») |
| Նիկոլայ Չինդյայկին | հոգենյարդաբան |
| Անդրեյ Պանին | կապիտան Օկունկով |
| Ելենա Կամաևա | Լենա |
| Անտոն Խրապով | Սալեդոն կրտսեր |
| Իրինա Գրիգորևա | քիմիայի ուսուցչուհի |
| Օլգա Սիդորովա | Նադեժդա Սուպորտովա |
| Անդրեյ Սավոստյանով | Վադիկ Յուդին |
| Իվան Բերզին | Սերյոգա |
| Ալեքսեյ Շմարինով | էպիզոդ |
| Ելենա Վելիկանովա | էպիզոդ |
Նկարահանող խումբ խմբագրել
- Սցենարիստներ՝ Դմիտրի Սոլովյով, Սերգեյ Սոլովյով
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Սերգեյ Սոլովյով
- Օպերատոր՝ Պավել Լեբեշև
- Բեմադրող նկարիչ՝ Սերգեյ Իվանով
- Կոմպոզիտոր՝ Էնրի Լոլաշվիլի
- Երգի հեղինակ՝ Բորիս Գրեբենշչիկով
- Ձայնային ռեժիսոր՝ Վյաչեսլավ Կլյուչնիկով
- Դիրիժոր՝ Սերգեյ Սկրիպկա
- Մենակատարներ՝ Աննա Դրուբիչ, Պոլինա Օսետինսկայա, Էնրի Լոլաշվիլի (դաշնամուր), Իգոր Բուտման (սաքսոֆոն), Ժան Գրիգորև-Միլիմերով, Յուլյա Նաչալովա (վոկալ)
- Պրոդյուսերներ՝ Նիկիտա Միխալկով
Մրցանակներ խմբագրել
Երկրորդ պլանի իր դերի համար Սերգեյ Գարմաշն արժանացել է «Նիկա»[2] և «Ոսկե խոյ» մրցանակների[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ ČSFD (չեխերեն) — 2001.
- ↑ «Лауреаты Национальной кинематографической премии «Ника» за 2000 год». Российской академией кинематографических искусств. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
- ↑ «Премия «Белый слон» — 2001». Гильдия киноведов и кинокритиков России. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 14-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
Գրականություն խմբագրել
- Голубь мира, начинённый порохом // Новая газета. — 15 января 2001. — № 2. — ISSN 1682-7384.
- Абдуллаева З. К. Луна для пасынков судьбы. «Нежный возраст», режиссер Сергей Соловьев // Искусство кино. — Февраль 2001. — № 2. — ISSN 0130-6405.
- Быков Д. Л. Геморрой нашего времени // Новый мир. — 2001. — № 5. — ISSN 0130-7673.
- Гладильщиков Ю. В. Отцы и эти // Итоги. — 16 января 2001. — № 2 (240). — ISSN 1027-3964.
- Кичин В. С. В эфире // Российская газета. — 25 августа 2005. — № 3856. — ISSN 1606-5484.
- Кудрявцев С. В. Нежный возраст. Драма // 3500. Книга кинорецензий. — М.: Печатный Двор, 2008. — Т. 2. Н—Я. — 736 с. — ISBN 978-5-9901318-2-8
- Маслова Л. С. Кризис нежного возраста // Коммерсантъ Weekend. — 10 февраля 2001. — № 24. — С. 9.
- Плахов А. С. Нежный возраст начинается с пятидесяти // Коммерсантъ. — 23 декабря 2000. — № 241 (2126). — С. 9. — ISSN 1561-347X.
- Трофименков М. С. Телекино с Михаилом Ъ-Трофименковым // Коммерсантъ. — 7 декабря 2001. — № 225 (2355). — С. 14. — ISSN 1561-347X.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Брашинский М. И. (2001 թ․ հունվարի 27). «Михаил Брашинский о фильме «Нежный возраст»». Афиша. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
- Матизен В. Э. (13 марта 2001). «Все люди братья. Кроме отцов и детей». Film.ru. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
- Тарханова Е. С. (13 марта 2001). «Мальчик с девочкой дружил». Film.ru. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.