Մերի Քրոնոպուլու

հույն դերասանուհի

Մերի Քրոնոպուլու ( հուն․՝ Μαίρη Χρονοπούλου. հուլիսի 16, 1933(1933-07-16), Աթենք, Հունաստան - հոկտեմբերի 6, 2023(2023-10-06)[1], Աթենք, Հունաստան), հույն դերասանուհի, ով 1960-ական թվականների ամենասիրված դերասանուհիներից էր[2]։

Մերի Քրոնոպուլու
հուն․՝ Μαίρη Χρονοπούλου
Ծնվել էհուլիսի 16, 1933(1933-07-16)
ԾննդավայրԱթենք, Հունաստան
Մահացել էհոկտեմբերի 6, 2023(2023-10-06)[1] (90 տարեկան)
Մահվան վայրԱթենք, Հունաստան
ԿրթությունՀունաստանի ազգային թատրոնի դրամատիկական դպրոց
Քաղաքացիություն Հունաստան
Մասնագիտությունդերասանուհի
Ամուսին(ներ)Dimos Botsaris?

Կյանք և կարիերա խմբագրել

Մերի Քրոնոպուլուն ծնվել է 1933 թվականի հուլիսի 16-ին Աթենքում[3]; Նա նկարահանվել է բազմաթիվ ֆիլմերում, որոնցից 16-ը թողարկվել են Ֆինոս Ֆիլմ կինոստուդիայում։ Նա գլխավոր հերոսուհիների կերպարների տպավորիչ մարմնավորումներով հանդես է եկել նաև թատրոնում[4]։ Քրոնոպուլուն մահացել է Աթենքի հիվանդանոցներից մեկում, ընկնելու պատճառով առաջացած բարդություններից, 2023 թվականի հոկտեմբերի 6-ին՝ 90 տարեկան հասակում[5]։ Նրա աճյունը քաղաքացիական արարողությունից հետո դիակիզվել է Պաիանիայում գտնվող նրա տանը, որտեղ հետագայում ամփոփվել է նրա մոխիրը։

Դերասանական աշխատանքներ խմբագրել

Կինո խմբագրել

Տարին Վերնագիրը Դերը
1954 Բարեբախտ սկիզբ[6] երիտասարդ աղջիկ
1958 Արժանապատվության հարց[6] Քլոեի ընկերուհի
1959 Stournara 288 Մերի
1962 Առանց ինքնության[6] Ժանետ
1963 Անհանգիստ երիտասարդություն Դորա
Կարմիր լապտերներ[7] Mary Pana
Իմ ծույլիկը Բուբու Պելեկանու
1964 Ծերուկները[8] Աննա
Ճիչ Աննա
Կիրակնօրյա աղջիկը[9] Բարբարա
Կիպրոսը բոցերի մեջ Մարիա
1965 Մերկ բրիգադը Կատինա
The Rogues[10] Ստելլա
1966 Արյուն՝ հողի վրա Իրեն[11]
Վախը[12] Քանալի
Արցունքներ Էլեկտրայի համար[6] Լինա
Zero Hour Society[6] Լիա Մուրուզի
1967 Կապույտ ուլունքները[6] Սոֆյա
Հաց՝ փախստականին Մարինա
1968 A Lady at the Bouzoukia[6] Էլենա Ափերջի
Կնոջ անցյալը[6] Աննա
Արցունքներ թափելու համար չափազանց ուշ է[6] Իրենե Կատակուզինու
Ատելության բուլվարը[6] Սոֆյա
Ջրահարսերն ու սրիկաները[6] Ֆլորա
1969 Երբ մեռնում է քաղաքը[6] Ցելլա Ռազի
1970 Տեսանելիությունը՝ զրո[13] Քրիստինա Ռիխտեր
Հանուն օրենքի[6] Տոնիա
Ջունգլիների քաղաքները[6] Նելլի Ռոկու
1972 Հիպոկրատեսն ու ժողովրդավարությունը[14] Ասպասիա
1973 Γυναικοκρατία (Կնիշխանություն)[15] Հելեն
1977 Որսորդները Արդյունաբերողի կինը
1979 Մոր հրավերը[16] Մարթա Ալեքսանդրու
1980 Ամեն մեկն իր խելառությամբ[7] Լրագրող
The Hem[7] Ստեֆանիա
Վայրենու խրճիթը[7] Իրեն
1982 Խուճապ՝ դպրոցում[7] Վիկի
The Gigolo of Athens Սավինա Կառա
1984 Ճամփորդություն դեպի Ցիտերա[7] Վուլա
1987 Ծիծեռնակի ձագուկները[17] Ֆոտինի
1996 Դեպի ազատություն![18] Նինա Հոռն

Հեռուստատեսություն խմբագրել

Տարի Կոչում Դեր Նշումներ
1971 թ 13-րդ քննչական բյուրո Առաջատար դեր
1972-1973 թթ Ուրախ կիրակի Անհայտ
1973 թ Ոսկե փամփուշտ Ինքը Ներկայացնող
1981 թ Գլխավոր հերոսները Դորա Առաջատար դեր
1983-1984 թթ Գիտելիքների բասկետբոլ Ինքը Ներկայացնող
1984 թ. Թատերական երեկո Տարբեր դերեր 2 դրվագ
1989 թ.որհավոր Սուրբ Զատիկ: Ինքը Հատուկ շոու, հաղորդավար
1992-1994 թթ Մայրը միակն է Մերի Մոիսյադու Առաջատար դեր
1994 թ. Մենք ու մենք Մերի Քրոնա 1 դրվագ
2023 թ. Իմ մյուս եսը՝ Նեմեսիս Մատրոնա 1 դրվագ

Թատրոն խմբագրել

Տարին Վերնագիրը Դերը Տեղը
1956 Մեդեա երգչախմբի անդամ Հունաստանի ազգային թատրոնի շրջագայող թատերախումբ
1956 Կլիտեմնեստրա երգչախմբի անդամ Հունաստանի ազգային թատրոն
1957 Անդրոկլեսն ու առյուծը զինվոր - քրիստոնեուհի - գլադիատոր - ստրուկ - ծառա Հունաստանի ազգային թատրոն
1957 Իֆիգենիան Ավլիսում երգչախմբի անդամ Էպիդավրոսի թատրոն
1961 Վտանգավոր անկյուն Օլուեն Փիլ Դիոնիսիա թատրոն
1962 Թակարդ Մոլլի Ռոլստոն Ֆլորիդա թատրոն
1963 Ետ նայիր զայրացած Էլիսոն Փորթեր Դիանա թատրոն
1964 Դղյակը Օլգա Վիկի թատրոն
1965 Հագցնել մերկիր Էրսիլիա Դրայ Վիկի թատրոն
1974 Իսկ հիմա ի՝նչ ենք անում անծանոթուհի Մինոս թատրոն
1981 Նրանք մեր երգն են նվագում Սոնյա Կալուտա թատրոն

Մրցանակներ խմբագրել

  • Սալոնիկի կինոփառատոնի մրցանակ լավագույն դերասանուհու համար « Ծիծեռնակի երեխաները» ֆիլմի համար, 1987[19]
  • Հունաստանի կինոակադեմիայի պատվավոր մրցանակ, 2021[20]

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 Πέθανε η ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου, πένθος για τον καλλιτεχνικό κόσμο.
  2. «Μαίρη Χρονοπούλου». Finos Film.
  3. «Μαίρη Χρονοπούλου». Finos Film."Μαίρη Χρονοπούλου". Finos Film.
  4. Nea estia. I. D. Kollaros & Sa. 1992. էջ 1357.
  5. «Εχασε τη μάχη για ζωή η Μαίρη Χρονοπούλου». ΤΑ ΝΕΑ (հունարեն). 2023 թ․ հոկտեմբերի 6. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 «Μαίρη Χρονοπούλου (Ηθοποιός, Τραγούδι)». Φίνος Φιλμ (հունարեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 «Μαίρη Χρονοπούλου ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα (հունարեն). Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  8. «Παληόπαιδα (Τα)». Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (հունարեն). Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  9. «Κορίτσι της Κυριακής (Το)». Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (հունարեն). Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  10. «Αδίστακτοι (ηθοποιοί)». tainiothiki.gr (հունարեն). Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  11. Μαυροειδής, Γεώργιος (2022). απαραστάσεις της Κοινωνικής Ληστείας στον Μεταπολεμικό Ελληνικό Κινηματογράφο (1950-1980). Αθήνα: ΕΑΠ. էջ 33.
  12. «Φόβος (Ο)». Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (հունարեն). Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  13. Chrysagis, Evangelos; Karampampas, Panas (2017 թ․ ապրիլ). Collaborative Intimacies in Music and Dance. online: Berghahn Books. էջ 193. ISBN 9781785334542.
  14. Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (հունարեն), Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին
  15. «Γυναικοκρατία». Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (հունարեն). Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  16. «Προσκλητήριο στη μάνα». Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (հունարեն). Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  17. Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ (հունարեն), Վերցված է 2022 թ․ հոկտեմբերի 6-ին
  18. «3 ταινίες για να δεις απόψε το βράδυ στην τηλεόραση». Παράλλαξη (greek). 2019 թ․ ապրիլի 9. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  19. Peter Cowie (1989). Variety International Film Guide. Tantivy Press.
  20. «Η συγκινητική βράβευση της Μαίρης Χρονοπούλου: Χρειάστηκε κουράγιο για να περπατήσω με το μπαστούνι». Enikos (հունարեն). 2021 թ․ հունիսի 17. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել