Մարիո Պրասինոս

Մարիո Պրասինոս; ֆր.՝ Mario Prassinos
Ծնվել է	օգոստոսի 12, 1916[…]
Ծննդավայր	Կոստանդնուպոլիս
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 23, 1985[…] (69 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզ
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Կոնդորսե լիցեյ
Մասնագիտություն	նկարիչ, նկարիչ-փորագրող, գծանկարիչ, նկարազարդող, քանդակագործ, գծանկարիչ և տեքստիլ նկարիչ
Ոճ	Փարիզյան դպրոց
Պարգևներ	Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան և
	ստորագրություն;

Մարիո Պրասինոս (ֆր.՝ Mario Prassinos, հուն․՝ Μάριος Πράσινος, օգոստոսի 12, 1916(1916-08-12)^[1]^[2]^[3]^[…], Կոստանդնուպոլիս - հոկտեմբերի 23, 1985(1985-10-23)^[4]^[2]^[3]^[…], Փարիզ), հունա-իտալական ծագմամբ ֆրանսիացի նկարիչ և գրող, Փարիզյան դպրոցի ներկայացուցիչ։

Կենսագրություն խմբագրել

Մարիո Պրասիոնսը ծնվել է 1916 թվականին Victorine և Lysandre Պրասինոսների ընտանիքում, որ ապրում էին Օսմանյան կայսրության մայրաքաղաքում։ Հայրը եղել է ֆրանսերենի ուսուցիչ և հրատարակիչ^[6]։ 1922 թվականին, փրկվելով ցեղասպանությունից, ընտանիքը տեղափոխվել է Ֆրանսիա։ Նախնական կրթությունը Մարիո Պրասինոսն ստացել է Պյուտոյում և Նանտերում։

1927 թվականին մահացել է մայրը^[6]։ Մարիոն ընդունվել է փարիզյան Կոնդորսե լիցեյ։

1932 թվականից սովորել է Արևելյան լեզուների ինքստիտուտ։ Նրա ուսուցիչներից մեկը եղել է Կլեմենտ Սերվոն։ Այդտեղ էլ ստեղծել է իր առաջին նկարները սյուրռեալիզմի ոճով^[7]։ Եղել է Շառլ Դյուլլենի «Ատելիե» թատրոնի մշտական այցելու։

1934 թվականից սովորել է Սորբոնի համալսարանւմ^[7]։ Մտերմացել է Ման Ռեյի, Անդրե Բրետոնի, Պոլ Էլուարի, Ռենե Շարի, Բենժամեն Պերեի, Մաքս Էռնստի, Սալվադոր Դալիի, Ժան Արպի, Մարսել Դյուշանի հետ։

1936 թվականին մահացել է հայրը։ Պրասինոսը վերջնականապես տեղափոխվել է Փարիզ, որտեղ Bérite փողոցում վարձել է բնակարան։ Նա հեռացել է սյուրռեալիզմից, սակայն շարունակել է կենցաղային տեսարաններում արտասովորի որոնումները^[7]։

1938 թվականին տեղի է ունեցել Մարիո Պրասինոսի առաջին անհատական ցուցահանդեսը Փարիզում։ Առաջին այցելուն եղել է Պաբլո Պիկասոն^[7]։ Պրասինոսը ոգեշնչվել է Էդիթ Պիաֆի արվեստով։

1939-1940 թվականներին որպես կամավոր մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին, ծանր վիրավորվել է։ Պարգևատրվել է Մարտական խաչով։ Համագործակցել է Դիմադրության շարժման հետ։

1940-1950-ական թվականներին շատ է զբաղվել գրքային գրաֆիկայով, աշխատել է Գալլիմարի հրատարակչության և «La Nouvelle Revue française» հետ, նկարազարդել Մատտեո Բանդելլոյի, Էդգար Ալլան Պոյի, Արթյուր Ռեմբոյի, Գիյոմ Ապոլիների, Ալբեր Կամյուի, Ռայմոն Կենոյի, Ժան Պոլ Սարտրի գրքերը։ Որպես թատերական նկարիչ՝ համագործակցել է Ժան Վիլարի հետ։ Զբաղվել է գոբելենային արվեստով։ Հեղինակել է մի քանի կենսագրական գրքեր։ Վերջին աշխատանքը եղել է տասնմեկ «Չարչարանքների կերպարները» Սեն Ռեմի դը Պրովանսի Աստվածամոր մատուռի համար։

1949 թվականին ստացել է Ֆրանսիայի քաղաքացիություն։

Մարիո Պրասինոսը մահացել է 1985 թվականի հոկտեմբերի 23-ին Ավինյոնում։

Ընտանիք խմբագրել

Կրտսեր քույրը՝ գրող Ժիզել Պրասինոս (ֆր.՝ Gisèle Prassinos, ծնվ.՝ 1920), մոտ է եղել սյուրռեալիզմին։ 1934 թվականին Մարիո Պրասինոսը նկարազարդել է նրա առաջին գիրքը^[7]։

1938 թվականին ակուղնացել է Yolande Borelly-ի հետ^[7]։

Երեխաները՝ Catherine (ծնվ.՝ 1946), Emmanuelle (ծնվ.՝ 1967 ?)^[7]։

Պարգևներ խմբագրել

Արվեստի և գրականության շքանշանի ասպետ (1961)
Պատվավոր լեգեոնի շքանշան (1966)
Արվեստի և գրականության շքանշանի սպա (1981)

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,0 ^1,1 https://rkd.nl/explore/artists/64661
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Mario Prassinos (նիդերլ.)
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Ժամանակակից արվեստի թանգարանի առցանց հավաքածու
↑ ^6,0 ^6,1 Biography of Mario Prassinos(անգլ.) // Centre d'Archives Mario Prassinos. ADAGP, Париж, 2013
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 ^7,6 Mario Prassinos Արխիվացված 2019-12-07 Wayback Machine(անգլ.) // Verena Foundation

Գրականություն խմբագրել

Ferrier J.-L. Prassinos. Paris: Éditions Georges Fall, 1962
Mario Prassinos, peintures et dessins récents. Paris: Galerie Nationale du Grand Palais, 1980.
Parmelin H. Les Peintres de Jean Vilar. Avignon: Fondation Jean Vilar, 1984
La Donation Mario Prassinos/ Pierre Cabanne, ed. Saint-Rémy de Provence: FMP Donation Mario Prassinos, 1990
Harambourg L. Mario Prassinos// Harambourg L. L'École de Paris 1945—1965, Dictionnaire des peintres. Neuchâtel: Ides et Calendes, 1993
Nourissier F. Mario Prassinos. Arles: Actes Sud, 2005.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Պաշտոնական կայք (ֆր.)

[_c9f3661779ad2f45-1] 1,0 ^1,1 https://rkd.nl/explore/artists/64661

[_c02ca2d9b24a780e-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Mario Prassinos (նիդերլ.)

[_888298e20beda3e2-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7

[_bffa2c66c568c813-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_25a51e515d632597-5] Ժամանակակից արվեստի թանգարանի առցանց հավաքածու

[marioprassinos-6] 6,0 ^6,1 Biography of Mario Prassinos(անգլ.) // Centre d'Archives Mario Prassinos. ADAGP, Париж, 2013

[verena-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 ^7,6 Mario Prassinos Արխիվացված 2019-12-07 Wayback Machine(անգլ.) // Verena Foundation

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Մարիո Պրասինոս ֆր.՝ Mario Prassinos
Ծնվել է	օգոստոսի 12, 1916(1916-08-12)^[1]^[2]^[3]^[…]
Ծննդավայր	Կոստանդնուպոլիս
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 23, 1985(1985-10-23)^[4]^[2]^[3]^[…] (69 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզ
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա^[5]
Կրթություն	Կոնդորսե լիցեյ
Մասնագիտություն	նկարիչ, նկարիչ-փորագրող, գծանկարիչ, նկարազարդող, քանդակագործ, գծանկարիչ և տեքստիլ նկարիչ
Ոճ	Փարիզյան դպրոց
Պարգևներ	Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան և
ստորագրություն