Մարգ (անձնանուն)

արական անձնանուն

Մարգ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն մարգ՝ «արոտավայր, մարգագետին» բառից։ Գործածվել է 13-14-րդ դարերում[1]։

Մարգ
Մարգ
Տեսակարական անձնանուն
Սեռարական
Նշանակությունարոտավայր, մարգագետին
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
ԳիրՀայոց գրեր
Կապված հոդվածներ«Մարգ» սկսվող էջեր

Գործածություններ խմբագրել

  • Մարգ քահանա, հայր Հովհան գրչի, ով 1335 թվականին ընդօրինակեց Ավետարանը[2]։
  • Մարգ, վաղամեռիկ որդի նույն գրչի, նախորդի թոռը։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 232 — 682 էջ։
  2. Ձեռագիր Վասպուրական 209