Վիքիպեդիա

Մասնակից:LilitMir/Ավազարկղ3

< Մասնակից:LilitMir
LilitMir/Ավազարկղ3

«Դրակուլայի որդին» (անգլ.՝ Son of Dracula), 1943 թվականի ամերիկյան սարսափ ֆիլմը, որի ռեժիսորն է Ռոբերտ Սիոդմակը, հիմնված է նրա կրտսեր եղբոր՝ Կուրտ Սիոդմակի բնօրինակ պատմության վրա։ Ֆիլմում նկարահանվել են Լոն Չեյնի Կրտսերը, Լուիզ Օլբրիտոնը, Ռոբերտ Փեյջը, Էվելին Անկերսը և Ֆրենկ Քրևենը։ Ֆիլմի գործողությունները տեղի են ունենում ԱՄՆ-ում, որտեղ նոր է բնակություն հաստատել կոմս Ալուկարդը (Չեյնի Կրտսեր): Քեթրին Քալդվելը (Օլբրիտոն), որն ուսումնասիրում է օկուլտիզմ, հրապուրվում է Ալուկարդով և ի վերջո ամուսնանում նրա հետ։ Քեթրինը սկսում է իրեն տարօրինակ պահել, ինչը ստիպում է նրան սիրահարված Ֆրենկ Սթենլիին (Փեյջ) կասկածել, որ նրա հետ ինչ-որ բան է պատահել: Նրան օգնում են դոկտոր Բրյուսթերը (Քրևեն) և հոգեբան Լազլոն (Բրոմբերգ), ովքեր գալիս են այն եզրակացության, որ Ալուկարդը վամպիր է։

Ֆիլմը Դրակուլայի մասին թվով երրորդ ֆիլմն է Universal ընկերության դասական սարսափ ֆիլմերի շարքում, նախորդը «Դրակուլայի աղջիկը» (1936 թվական) ֆիլմն էր։ Ֆիլմը նկարահանվել է շարքի նախորդ երկու ֆիլմերից տարբերվող հանգամանքներում: Universal-ում փոխվել էր տնօրենների խորհրդի նախագահը, և «Ֆրանկենշտեյնի որդին» (1939 թվական) ֆիլմի հաջողությունից հետո որոշվել էր զբաղվել այլ շարունակություններով։ Սկզբում ֆիլմի սցենարով զբաղվել է Կուրտ Սիոդմակը, որին հետագայում փոխարինել է Էրիկ Թեյլորը: Նկարահանումները սկսվել են 1943 թվականի հունվարի 7-ին և ավարտվել փետրվարի 2-ին։ Ստուդիայի նյութերից կամ առևտրային հաշվետվություններից պահպանվել են ֆիլմի արտադրության հետ կապված քիչ փաստաթղթեր։

Ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել նկարահանումների ավարտից մոտ կես տարի անց՝ 1943 թվականի հոկտեմբերի 20-ին Մեխիկոյի Cine Olimpia կինոթատրոնում։ Ֆիլմի թողարկումից հետո Boxoffice ամսագիրը «Դրակուլայի որդին» հռչակել է հիթ Միացյալ Նահանգներում, որտեղ նրա վաճառքը միջինից 23%-ով բարձր էր: Ֆիլմի նախնական ընդունելությունը կինոպատմաբան Գարի Դ. Ռոդսը բնութագրել է որպես «բազմազան»։

Սյուժե խմբագրել

Կոմս Ալուքկարդը՝ առեղծվածային անծանոթը, ժամանում է ԱՄՆ՝ Նոր Օռլեանի գնդապետ, Քալդվելի պլանտացիայի սեփականատիրոջ դուստրերից մեկի` Քեթրին Քալդուելի հրավերով։ Նրա ժամանումից անմիջապես հետո գնդապետը մահանում է և իր հարստությունը թողնում երկու դուստրերին. Քլերը ստանում է ամբողջ գումարը, իսկ Քեթրինը՝ նրա «Մութ կաղնիներ» պլանտացիան։ Քեթրինը գաղտնի ամուսնանում է Ալուկարդի հետ՝ խուսափելով իր վաղեմի ընկեր Ֆրենկ Սթենլիից։ Ֆրենկը փորձում է խանգարել զույգին և կրակում է Ալուկարդի վրա, բայց փամփուշտներն ուղիղ անցնում են կոմսի մարմնի միջով և խոցում Քեթրինին՝ ըստ երևույթին սպանելով նրան:

Ցնցված Ֆրենկը վազում է պրոֆեսոր Բրյուսթերի մոտ և ամեն ինչ պատմում նրան, պրոֆեսորը գալիս է «Մութ կաղնիներ» և այնտեղ հանդիպում Ալուկարդին և կենդանի Քեթրինին։ Զույգը պատմում է նրան, որ այսուհետ իրենց օրերը նվիրելու են գիտական հետազոտություններին, իսկ հյուրերին ընդունելու են միայն գիշերը։ Ֆրենկը գալիս է ոստիկանություն և խոստովանում, որ սպանել է Քեթրինին։ Բրյուսթերը փորձում է համոզել շերիֆին, որ ինքը տեսել է Քեթրինին ողջ և առողջ, և որ նա ամբողջ օրը զբաղված է լինելու, բայց շերիֆը պնդում է, որ գնա «Մութ կաղնիներ»: Նա գտնում է Քեթրինի դիակը և բերում դիահերձարան:

Այդ ընթացքում Բրյուսթերի տուն է ժամանում հունգարացի պրոֆեսոր Լազլոն։ Բժիշկ Բրյուսթերը նկատում է, որ Ալուկարդ բառը հակառակ ընթերցմամբ կլինի Դրակուլա, և հասկանում է, որ նա վամպիր է: Ավելի ուշ մայրը որդուն բերում է պրոֆեսորի մոտ կծված պարանոցով, և դա միայն հաստատում է Լազլոյի ենթադրությունները։ Ավելի ուշ կոմսը գալիս է Բրյուսթերի և Լազլոյի մոտ, բայց նրանք հանում են խաչը, ուղղում այն կոմսի վրա, և նա անհետանում է:

Վամպիր Քեթրինը մտնում է Ֆրենկի խուց և բացատրում, որ ինքը դեռ սիրում է նրան, որ նա ամուսնացել է Ալուկարդի հետ միայն անմահության հասնելու համար, և որ նա ցանկանում է անմահությունը կիսել նրա հետ: Ֆրենկը սկզբում չի համաձայնում, բայց հետո զիջում է նրան, քանի որ նա ասում է նրան, թե ինչպես ոչնչացնել Ալուկարդին: Ֆրենկը փախչում է բանտից և փնտրում Ալուկարդի թաքստոցը. այն գտնվում է քարանձավի ճահիճներում, այնտեղ է նրա դագաղը, որի մեջ կոմսը թաքնվում է արևի լույսից։ Ֆրենկը այրում է նրա դագաղը: Կոմսն այլևս արևի ճառագայթներից թաքնվելու տեղ չունի և մահանում է։ Բրյուսթերը, Լազլոն և շերիֆը գտնում են այն վայրը, որտեղ ցերեկը քնում էր Ալուկարդը, և հայտնաբերում միայն նրա կմախքը։ Այնուհետև նրանք գնում են «Մութ կաղնիներ», որտեղ իմանում են, որ Ֆրենկը հրկիզել է նաև Քեթրինին և դրանով իսկ ոչնչացրել նրան:

Թիմ խմբագրել

Դերերում[1] խմբագրել

  • Լոն Չեյնի Կրտսեր` կոմս Ալուքարդ (Դրակուլա)
  • Էվելին Անկերս` Քլեր Քալդուել
  • Ռոբերտ Փեյջ` Ֆրենկ Սթենլի
  • Լուիզ Օլբրիտոն` Քեթրին Քալդուել
  • Ֆրենկ Քրավեն` դոկտոր Բրյուսթեր
  • Ջ. Էդվարդ Բրոմբերգ` պրոֆեսոր Լազլո
  • Սեմուել Հինդս` դատավոր Սիմոնս
  • Ադելին Դե Ուոլթ Ռեյնոլդս` մադամ Զիմբա
  • Պատրիկ Մորիարտի` շերիֆ Դևիս
  • Էտտա ՄակԴենիել` Սառա
  • Ջորջ Իրվինգ` գնդապետ Քալդուել
  • Չարլզ Բեյթս` Թոմի Լենդ (տիտրերում նշված չէ)
  • Ջոան Բլեր` տիկին Լենդ (տիտրերում նշված չէ)
  • Ջես լի Բրուքս` կամերդիներ Սթիվեն (տիտրերում նշված չէ)
  • Ջիմի Քրոու` մադամ Զիմբայի օգնականը (տիտրերում նշված չէ)
  • Սիրիլ Դելևանտի` բժիշկ Փիթերս (տիտրերում նշված չէ)
  • Ռոբերտ Դադլի` համաշխարհային դատավոր Ջոնաթան Քիրբի (տիտրերում նշված չէ)
  • Բեն Իրվեյ` Չարլի, գնացքի վագոնավար (տիտրերում նշված չէ)
  • Ռոբերտ Ֆ. Հիլ` Ֆրենկի տեղակալ (տիտրերում նշված չէ)
  • Սեմ ՄակԴենիել` Էնդի, ծառա, որը ողջունում է Դրակուլային (տիտրերում նշված չէ)
  • Ջորջ Միքեր` երեկույթի հյուր (տիտրերում նշված չէ)
  • Չարլզ Ռ. Մուր` Մեթյու, պլանտացիայի աշխատող (տիտրերում նշված չէ)
  • Ջեք Ռոքվել` Ջեք, տեղակալ (տիտրերում նշված չէ)
  • Ուոլտեր Սենդ` Մաք, տեղակալ (տիտրերում նշված չէ)
  • Էմմեթ Սմիթ` ծառա (տիտրերում նշված չէ)

Նկարահանող խումբ[1] խմբագրել

  • Ռեժիսոր` Ռոբերտ Սիոդմակ
  • Սցենարիստ` Էրիկ Թեյլոր
  • Բնօրինակ պատմություն` Կուրտ Սիոդմակ
  • Պրոդյուսեր` Ֆորդ Բիբի
  • Ասոցացված պրոդյուսեր` Դոնալդ Հ. Բրաուն
  • Գործադիր պրոդյուսեր` Ջեք Ջ. Գրոս
  • Կոմպոզիտոր` Հանս Զալտեր
  • Ձայնային ռեժիսոր` Բեռնարդ Բ. Բրաուն
  • Օպերատոր` Ջորջ Ռոբինսոն
  • Գեղարվեստական ղեկավարներ` Ջոն Բ. Գուդման, Մարտին Օբզինա
  • Զգեստների դիզայներ` Վերա Ուեսթ
  • Դեկորացիայի նկարիչներ` Ռասել Ա. Գաուսման, Էդվարդ Ռ. Ռոբինսոն
  • Մոնտաժ` Սոլ Ա. Գուդկայնդ
  • Տեխնիկական մասնագետ` Չարլզ Քերոլ
  • Ռեժիսորի օգնական` Մելվիլ Շայեր
  • Հանդերձապան` Վերա Ուեսթ

Արտադրություն խմբագրել

Արտադրության մշակում և պատրաստում խմբագրել

«Դրակուլայի որդին» դարձել է Դրակուլայի մասին թվով երրորդ ֆիլմը, որը թողարկել Է Universal ընկերությունը, նախորդը «Դրակուլայի աղջիկն» էր (1936 թվական)[2]: Թոդ Բրաունինգի «Դրակուլայի» (1931 թվական) պրեմիերայից հետո` երեք շաբաթվա ընթացքում, Universal-ը Հեյսի գրասենյակ է ներկայացրել երեք ֆիլմերի շարունակությունների անունները՝ «Ժամանակակից Դրակուլա» (անգլ.՝ Modern Dracula), «Դրակուլայի վերադարձը» (անգլ.՝ The Return of Dracula) և «Դրակուլայի որդին» (անգլ.՝ The Son of Dracula)[3]: Այս ֆիլմերից որևէ մեկի հնարավոր սյուժեի վերաբերյալ նշումներ չկան[3]։ «Դրակուլայի որդին» արտադրվել է Universal-ում նախորդ երկու ֆիլմերից տարբերվող չափանիշներով: Ընկերությունը սարսափ ֆիլմերի արտադրության վրա աշխատանքը վերսկսել է միայն 1938 թվականին, առաջին թողարկված ֆիլմը դարձել է «Ֆրանկենշտեյնի որդին» (1939 թվական), իսկ Universal-ի խորհրդի նոր նախագահ Ջոն Չիվեր Քաուդին ակտիվ մասնակցություն է ունեցել ընկերության ստեղծման գործում[4]: Universal ընկերության շահույթը 1941 թվականին ավելի բարձր էր, քան 1940 թվականին, իսկ «Դրակուլա» և «Ֆրանկենշտեյն» (1931 թվական) ֆիլմերի ընդհանուր եկամուտը 1942 թվականի սկզբին Motion Picture Herald թերթի կողմից հայտարարվել է որպես «ապշեցուցիչ լավ բիզնես»[5]: Այս իրադարձություններից հետո` հունիսի 5-ին, Daily Variety-ն հայտարարել է, որ ազդարարվել են Լոն Չեյնի Կրտսերի մասնակցությամբ երկու նոր սարսափ ֆիլմեր՝ «Ֆրանկենշտեյնը հանդիպում է գայլ մարդուն» (1943 թվական) և «Դրակուլայի որդին»[6]:

1942 թվականի մայիսին Կուրտ Սիոդմակին հանձնարարվել է գրել ֆիլմի սցենարը[7]: Հունիսի 8-ին Լոս Անջելես Թայմս թերթը հայտնել է, որ Կուրտ Սիոդմակը դեռևս գրում է սցենարը[8]: Կուրտ Սիոդմակի նախորդ աշխատանքները հիմնված էին «Ֆ. Պ.-1-ը չի արձագանքում» (1932 թվական) ֆիլմի բնօրինակ վեպի և սցենարի «սարսափի» և գիտաֆանտաստիկայի, ինչպես նաև «Սև ուրբաթ» (1940 թվական), «Անտեսանելի մարդու վերադարձը» (1940 թվական), «Կապիկը» (1940 թվական), «Գայլ մարդը» (1941 թվական) և «Անտեսանելի գործակալը» (1942 թվական) ֆիլմերի հոլիվուդյան սցենարների վրա[8]: Հուլիսի 24-ին Motion Picture Herald-ը հայտնել է, որ Universal-ը ձեռք է բերել Սիոդմակի սցենարի սևագիր տարբերակը[9] ։ Daily Variety-ն նշել է, որ Էրիկ Թեյլորին հանձնարարվել է գրել վերջնական սցենարը[9]։ Թեյլորը նախկինում Սիոդմակի հետ աշխատել էր «Սև ուրբաթի» վրա, ինչպես նաև «Օպերայի ուրվականը» (1943 թվական) և «Ֆրանկենշտեյնի ուրվականը» (1942 թվական) ֆիլմերում[10]: 1984 թվականին Թոմ Ուիվերին տված հարցազրույցում Կուրտ Սիոդմակը ասել է, որ այն բանից հետո, երբ իր եղբայրը՝ Ռոբերտ Սիոդմակը, աշխատանքի է ընդունվել որպես ֆիլմի ռեժիսոր, նա ստիպել է եղբորը լքել նախագիծը[7][10]: Կուրտը բացատրել է, որ իրենք «եղբայրական թշնամություն են ունեցել: Երբ մենք Գերմանիայում էինք, Ռոբերտը ամսագիր ուներ, և երբ ես գրում էի նրա համար, ստիպված էի փոխել անունս։ Նրան միայն մեկ Սիոդմակ էր պետք։ Դա տևեց 71 տարի, մինչև նա մահացավ»[7]: «Դրակուլայի որդու» արտադրության պատմության մասին իր գրքում Գարի Դ. Ռոդսը ենթադրել է, որ Կուրտը կարող էր սխալվել այս կոնկրետ իրավիճակում, քանի որ որևէ ցուցում չկա, որ Ռոբերտն արդեն աշխատանքի է ընդունվել որպես ռեժիսոր, երբ Թեյլորն աշխատանքի է ընդունվել սցենարի վրա աշխատելու համար[10]: Ուիվերը ենթադրել է, որ ֆիլմի գործողությունները տեղի չեն ունենում «Դրակուլա» (1931 թվական) և «Դրակուլայի աղջիկը» (1936 թվական) ֆիլմերի շրջանակներում[11]։ Ուիվերը նշել է, որ «Դրակուլայի որդին»-ում պրոֆեսոր Լազլոն հայտարարում է, որ Կոմս Դրակուլան ոչնչացվել է 19-րդ դարում, ինչը չի համապատասխանում նախկինում հիշատակված երկու ֆիլմերի պատմությանը[12]։ Ուիվերը նաև ուշադրություն է հրավիրել մամուլի այն հոդվածի վրա, որում ասվում է, որ «թեև «Դրակուլայի որդին» շարունակություն չէ (1931 թվականի «Դրակուլայի»), այնուամենայնիվ այն հիմնված է հիմնականում վամպիրի մասին նույն սարսափելի լեգենդի վրա»[12]:

Լուիզ Օլբրիտթոնն ընտրվել է Քեթրինի դերի համար, իսկ նրա դերը Universal-ի կողմից հայտարարվել է հունվարի 7-ին։ Իմանալով այս ամսաթիվը՝ Ռոդսը ենթադրել է, որ դերասանուհուն դերի համար ընտրել են հենց վերջին պահին[13]։ Մամուլի հաղորդագրությունների համաձայն՝ Էվելին Անկերսը Քլերի դերի համար ընտրվել է դերասանների մեծ մասի ընտրությունից առաջ։ Չեյնին իր դերը ստացել է հենց առաջինը[13]: Անկերսը նախկինում արդեն նկարահանվել էր Universal-ի այլ ֆիլմերում, այդ թվում՝ «Կալանավորեք այս ուրվականին» (1941 թվական), «Գայլ մարդը», «Ֆրանկենշտեյնի ուրվականը», «Վայրի գերուհին» (1943 թվական) և «Խելագար Գուլը» (1943 թվական)[14]։ Universal-ը հայտարարել է, որ Ֆրենկ Քրևենը և Ջ. Էդվարդ Բրոմբերգը քասթինգ են անցել 1943 թվականի հունվարի 12-ին[15]:

Նկարահանումներ խմբագրել

 
Ֆիլմի պաշտոնական լոգոն

1942 թվականի հուլիսի 14-ին հայտարարվել է, որ նկարահանումները պետք է սկսվեն սեպտեմբերին[8]։ Ավելի ուշ՝ 1942 թվականի դեկտեմբերին, The Hollywood Reporter-ը հայտարարել է, որ նկարահանումները կսկսվեն 1943 թվականի հունվարի 4-ին[16]։ Այս վերջնաժամկետը պահպանելու համար Universal-ը դեկտեմբերի 29-ին Արտադրական օրենսգրքի ադմինիստրացիա (PCA) ներկայացրել է սցենարի նոր նախագիծ հաստատման համար, սցենարը կոչվում էր «Ճակատագիր» (անգլ.՝ Destiny)[16]: Դեկտեմբերի 31-ի պատասխանում ասվում էր, որ ներկայիս սցենարը չի հաստատվի PCA-ի կողմից, 1943 թվականի հունվարի 4-ին քննարկման է ուղարկվել սցենարի մեկ այլ տարբերակ, ինչը հանգեցրել է ֆիլմի նկարահանումների հետաձգման[17]։ Ֆիլմի նկարահանումները սկսվել են 1943 թվականի հունվարի 7-ին[2][17]:

Ջորջ Վագներն ի սկզբանե պետք է դառնար ֆիլմի պրոդյուսերի օգնականը, սակայն չափազանց զբաղված էր «Օպերայի ուրվականը» (1943 թվական) ֆիլմով[6][7]: Հունվարի կեսերին նրան փոխարինել է Ֆորդ Բիբին[7][17]։ Բիբին նախկինում եղել էր «Ֆլեշ Գորդոնի ճանապարհորդությունը դեպի Մարս» (1938 թվական), «Բաք Ռոջերս» (1939 թվական), «Ուրվականի սպառնալիքը» (1939 թվական), «Ֆլեշ Գորդոնը նվաճում է տիեզերքը» (1940 թվական) սերիալների, ինչպես նաև գեղարվեստական ֆիլմերի, ինչպիսին էր, օրինակ, «Գիշերային հրեշը» (1942 թվական), համառեժիսորը[18]: Նա դարձել է ֆիլմի երկրորդ ռեժիսորը։ Նկարահանման հրապարակում տեղի է ունեցել դերասանների փոփոխություն. սկզբում Ֆրենկի դերի համար հրավիրվել էր Ալան Քերթիսը, սակայն նրան փոխարինել է Ռոբերտ Փեյջն այն բանից հետո, երբ Քերթիսը ծնկի վնասվածք է ստացել «Միս և ֆանտազիա» (1943 թվական) ֆիլմի եզրափակիչ տեսարանների նկարահանումների ժամանակ[19]։ Ռոդսի խոսքով՝ «Դրակուլայի որդու» արտադրության մասին քիչ մանրամասներ են պահպանվել ստուդիական ֆայլերի կամ առևտրային հաշվետվությունների տեսքով[20]։ Ֆիլմի նկարահանումներն ավարտվել են փետրվարի 2-ին[21]։

Ռոբերտ Սիոդմակը, որն այն ժամանակ պայմանագիր է կնքել շաբաթական 150 դոլարով, ասել է, որ չի ցանկանում նկարահանել այս ֆիլմը. նա սցենարն անվանել է «սարսափելի. այն հավաքվել է մի քանի օրում»: Նա հայտարարել է, որ այդ աշխատանքն անել իրեն համոզել է իր կինը, ով ասել է, որ եթե ցույց տա, որ «մի փոքր ավելի լավն է», քան Universal-ի մյուս ռեժիսորները, դա տպավորություն կթողնի ստուդիայի վրա: Նկարահանումների մեկնարկից երեք օր անց նրան առաջարկել են յոթ տարվա պայմանագիր։ «Մենք շատ վերաշարադրումներ ենք արել, և արդյունքը վատ չի ստացվել», - ասել է նա: «Այն լավը չէր, բայց որոշ տեսարաններ հաստատ որակյալ են ստացվել»[22]։

Ֆիլմը մոնտաժել է Սոլ Ա. Գուդքայնդը[23][24]։ Նա նախկինում աշխատել էր Բիբիի հետ՝ մոնտաժելով «Ֆլեշ Գորդոն» և «Ճանապարհորդություն դեպի Մարս» ֆիլմերը։ Ռոդսը մեկնաբանել է, որ քիչ բան է հայտնի ֆիլմի հետարտադրության մասին։ Նա նշել է, որ ֆիլմում առկա են միայն աննշան փոփոխություններ երկխոսություններում, որոնք դուրս են այն ամենից, ինչ գրված է սցենարի վերջնական տարբերակում[23]։

1943 թվականի մամուլի առաջին հաղորդագրություններում ասվում էր, որ որ ֆիլմի վամպիրը Դրակուլայի հետնորդն է, ինչն արտացոլված է ֆիլմի վերնագրում։ Սա հաստատվում է երկու կերպարների երկխոսության մեջ: Պրոֆեսոր Լազլոն և դոկտոր Բրյուսթերը մտածում են այն մասին, որ նա կարող է լինել իրական Դրակուլայի հետնորդը, սակայն ավելի ուշ տեսարաններից մեկում Քեթրինը, խոսելով վամպիրի մասին, արտասանում է «նա Դրակուլան է» արտահայտությունը[24]:

Այս ֆիլմն առաջինն էր, որ ցույց է տվել, թե ինչպես է չղջիկը վերածվում մարդու: Հնարքը կատարել է հատուկ հնարքների վարպետ Ջոն Փ. Ֆուլթոնը: Ֆուլթոնը Universal-ի հատուկ հնարքների գլխավոր նկարիչն էր 1933 թվականի «Անտեսանելի մարդը» ֆիլմից[25]:

Թողարկում խմբագրել

Նկարահանումների ավարտից հետո, մինչև դրա թողարկումը, անցնում է մոտ վեց ամիս[26]: 1943 թվականի փետրվարի 27-ի համարում Motion Picture Herald թերթը ֆիլմը համարել է 162 ֆիլմերից մեկը, որոնց համար հոլիվուդյան ստուդիաները դեռ չեն նշել պրեմիերայի ամսաթիվ[26]։ Քննարկելով ֆիլմի թողարկումը՝ Ռոբերտ Ջ. Քիսը ենթադրել է, որ ուշացումը պայմանավորված է ռազմական ֆիլմերով, որոնք, որպես կանոն, պետք է հնարավորինս արագ թողարկվեին, որպեսզի պահպանեին իրենց արդիականությունը, քանի որ Միացյալ Նահանգները ներգրավվել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մեջ[27]: ԱՄՆ-ում լայն վարձույթ դուրս գալուց առաջ ֆիլմը ցուցադրվել է Մեխիկոյի Սինե Օլիմպիա կինոթատրոնում 1943 թվականի հոկտեմբերի 20-ին: Այն թողարկվել է իսպանական կրկնօրինակով` El hijo de Dracula անվանմամբ: Դա կրկնակի ցուցադրություն էր, որին հաջորդել է «Վայրի գերուհին» (1943 թվական) ֆիլմը։ Այնուհետև տեղի է ունեցել ֆիլմի եռօրյա ցուցադրություն Կանադայում` Բրենդոն քաղաքում` «Capitol» կինոթատրոնում` սկսած 1943 թվականի նոյեմբերի 1-ից[28]։

«Դրակուլայի որդին» և «Խելագար Գուլը» ցուցադրվել են հոկտեմբերի 30-ին՝ կեսգիշերին, Միացյալ Նահանգների մեծ և փոքր քաղաքներում[29]: Օրինակ, այն ցուցադրվել է Միսսուրի նահանգի Մերիվիլ քաղաքի «Թիվոլի» թատրոնում և Յուտա նահանգի Սիդար Սիթի քաղաքի «Փարքսա» թատրոնում[30]։ Տպագիր հրատարակությունների մեծ մասը ֆիլմի պրեմիերայի մասին հայտարարել Է Նյու Յորքի «Ռիալտո» կինոթատրոնում նոյեմբերի 5-ին, թեև կինոթատրոնն ինքը չի հայտարարել այդ մասին[31][32]։ Ռիալտո կինոթատրոնում ֆիլմը նախապես նախատեսված երկշաբաթյա ցուցադրությունից տեղափոխվել է չորսշաբաթյա ցուցադրություն՝ առաջին շաբաթվա ընթացքում հավաքելով 11000 դոլար[32]: Boxoffice ամսագրի 1944 թվականի նոյեմբերի 11-ի համարում հրապարակվել է զեկույց 336 ֆիլմերի առաջին ցուցադրությունների մասին, որոնք թողարկվել են 1943 թվականի երրորդ եռամսյակից մինչև 1944 թվականի կեսերը ամերիկյան 22 խոշոր քաղաքներում: «Դրակուլայի որդին» ֆիլմի տոմսերի վաճառքը միջինից 23%-ով բարձր է եղել, և հրատարակությունը ֆիլմը հիթ է անվանել: Դա Universal-ի ամենահաջողված սարսափ և գիտաֆանտաստիկ ֆիլմն էր այս ժամանակահատվածում: Համեմատության համար նշենք, որ Universal-ի «Ջունգլիների կինը» (1944 թվական) և «Անտեսանելի տղամարդու վրեժը» (1944 թվական) ֆիլմերը ունեցել են համապատասխանաբար միջինից բարձր 14% և 13% արդյունքներ: Միևնույն ժամանակ, «Մումիայի ուրվականը» (1943 թվական) և «Խենթ գուլը» (1944 թվական) ֆիլմերը համապատասխանաբար միջինից 5%-ով բարձր և միջինից 2%-ով ցածր արդյունք են ունեցել: Եթե համեմատենք ֆիլմը այլ ընկերությունների ֆիլմերի հետ, ապա այն չի հասել նույն բարձր ցուցանիշներին, ինչպես 20th Century Fox ընկերության «Վարձակալը» (1944 թվական) կամ Paramount Pictures ընկերության «Անկոչները» (1944 թվական), ունեցել է նույն միջին ցուցանիշները, ինչ RKO ընկերության «ՈՒրվական նավը» (1943 թվական), և շրջանցել է Columbia Pictures-ի «Վամպիրի վերադարձը» ֆիլմը[33]։ Խոշոր քաղաքներից դուրս «Դրակուլայի որդին» ֆիլմի տոմսերի ամրագրումը տևել է երկու-երեք օր, ինչը ժամանակի սովորական պրակտիկա էր[34]:

«Դրակուլայի որդին» առաջին անգամ վերաթողարկվել է կինոթատրոններում 1948 թվականին[35]։ 1951 թվականի օգոստոսին Realart Pictures ընկերությունը, որը զբաղվում էր կինոթատրոններում ֆիլմերի կրկնակի վարձույթով, կինոթատրոններում 1948 թվականին «Դրակուլայի որդին» թողարկել է որպես «Սարսափի 7 օրեր» (անգլ.՝ 7 Days of Horror) փաթեթի մի մաս, որի արդյունքում մեկ շաբաթվա ընթացքում ցուցադրվել է 14 Universal ֆիլմեր[36]:



Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Rhodes, 2019, Son of Dracula (Universal, 1943)
  2. ↑ 2,0 2,1 «Son of Dracula». American Film Institute (անգլերեն). 2021 թ. մայիսի 03. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ. մայիսի 03-ին. Վերցված է 2021 թ. օգոստոսի 03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  3. ↑ 3,0 3,1 Rhodes, 2019, էջ 48
  4. ↑ Rhodes, 2019, էջ 49
  5. ↑ Rhodes, 2019, էջեր 50—51
  6. ↑ 6,0 6,1 Rhodes, 2019, էջ 52
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Brunas, Weaver, Brunas, 2007, էջ 366
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Rhodes, 2019, էջ 53
  9. ↑ Rhodes, 2019, էջ 55
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Rhodes, 2019, էջ 56
  11. ↑ Rhodes, 2019, էջ 146
  12. ↑ 12,0 12,1 Rhodes, 2019, էջ 147
  13. ↑ 13,0 13,1 Rhodes, 2019, էջ 63
  14. ↑ Rhodes, 2019, էջեր 63—64
  15. ↑ Rhodes, 2019, էջ 65
  16. ↑ 16,0 16,1 Rhodes, 2019, էջ 59
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 Rhodes, 2019, էջ 61
  18. ↑ Rhodes, 2019, էջ 62
  19. ↑ Rhodes, 2019, էջեր 65—66
  20. ↑ Rhodes, 2019, էջ 67
  21. ↑ Rhodes, 2019, էջ 70
  22. ↑ Taylor, 1959, էջ 180
  23. ↑ Rhodes, 2019, էջ 72
  24. ↑ «Press kit from 1943 film». Universal publicity department. 1943. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ. ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2018 թ. հուլիսի 31-ին.
  25. ↑ Ron Miller Special Effects: An Introduction to Movie Magic. — Twenty-First Century Books, 2006 թ. հունվարի 01. — 134 с. — ISBN 9780761329183
  26. ↑ 26,0 26,1 Rhodes, 2019, էջ 94
  27. ↑ Rhodes, 2019, էջեր 94—95
  28. ↑ Rhodes, 2019, էջ 95
  29. ↑ Rhodes, 2019, էջեր 97—98
  30. ↑ Rhodes, 2019, էջ 98
  31. ↑ «Son of Dracula». IMDB.Com. 1943 թ. նոյեմբերի 05. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ. մարտի 26-ին. Վերցված է 2018 թ. հուլիսի 31-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  32. ↑ 32,0 32,1 Rhodes, 2019, էջ 100
  33. ↑ Rhodes, 2019, էջ 93
  34. ↑ Rhodes, 2019, էջ 109
  35. ↑ Rhodes, 2019, էջ 91
  36. ↑ Rhodes, 2019, էջ 122

Գրականություն խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:LilitMir/Ավազարկղ3&oldid=9954644» էջից