Մագնեզիումի օրգանական միացություններ

Մագնեզիումի օրգանական միացություններ մոլեկուլում ածխածին-մագնեզիում կապ պարունակող օրգանական նյութեր են։ Հայտնի են R2Mg և RMgX տիպի մագնեզիումի միացություններ, որտեղ R-ը օրգանական ռադիկալն է, X-ը հալոգենը։ Մագնեզիումի երկարիլ և երկալկիլ միացությունները թթվածնի, ածխաթթվի և խոնավության առկայության պայմաններում ինքնաբոցավառվող, բյուրեղական նյութեր են։ Օրգանական սինթեզում չեն օգտագործվում։

Խառը մագնեզիումի միացությունները՝ Դրինյարի ռեակտիվները, մագնեզիումի ալկիլ և արիլհալոգենիդներն են։ Ֆ. Գրին յարը (1900 թ.) առաջինը պարզեց, որ բացարձակ (ջրազուրկ) եթերում մագնեզիումը միանում է ալկիլ և արիլհալոգենիդների (RX) հետ, առաջացնում եթերում լուծվող միացություններ։ Լուծույթում խոնավության և թթվածնի բացակայության դեպքում խառը մագնեզիումի միացությունները կայուն են, լուծույթից անջատելիս՝ անկայուն, այդ պատճառով օգտագործվում են նրանց լուծույթները։ Վինիլհալոգենիդները (CH2 = СНХ) մագնեզիումի հետ միանում են տետրահիդրաֆուրանում։ Մագնեզիումի ացետիլենիլհալոգենիդներն ստացվում են ալկիլմագնեզիում հալոգենիդների և ացետիլենի ածանցյալների (օրինակ՝ ֆենիլ) փոխազդմամբ (ըստ ժ. Ն. Իոցիչի)։ Խառը մագնեզիումի միացություններ լայնորեն օգտագործվում են օրգանական սինթեզում (տես՝ Գրինյարի ռեակցիա)։ Արդյունաբերության մեջ մագնեզիումի միացությունների միջոցով ստանում են հոտավետ նյութեր, դեղանյութեր և սիլիցիում օրգանական նյութեր։

Տարրօրգանական միացություններ

Հիմնական միացություններ	Ունեն մեծ կիրառություն քիմիայում
Ակադեմիական հետազոտություններ	Միացություններ, որոնք հայտնի չեն կամ չեն ստացվել

 

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 114)։