Ղանղալ
Ղանղալ, ավան (գյուղաքաղաք, բերդաքաղաք, քաղաք) Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթի Ղանղալի գավառակում[1]։ Հանդիսանում էր համանուն գավառակի կենտրոնը։
Ավան | ||
---|---|---|
Ղանղալ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ | |
Գավառակ | Ղանղալի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Գանկալ, Խանղալ, Կանգալ, Ղանղալո գյուղ, Ղանղալու գյուղ, Ղանզուլ, Քանկալ | |
ԲԾՄ | 1540 մետր | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Բնակչություն | 21 669 մարդ (2018) | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
Փոստային ինդեքսներ | 58900–58999 | |
Ավտոմոբիլային կոդ | 58 | |
Պաշտոնական կայք | kangal.gov.tr | |
| ||
Աշխարհագրություն
խմբագրելԱվանի շրջակայքում կան անտառներ։
Պատմություն
խմբագրելՀայերը բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն
խմբագրելԲնակչության մեծագույն մասը հայեր էին։ XX դարի սկզբին հայերի թիվը հասնում էր 3000 մարդու։
Տնտեսություն
խմբագրելԱվանն հայտնի էր իր ցորենով, մեղրով և կաթնամթերքներով։
Պատմամշակութային կառույցներ
խմբագրելՂանղալն ուներ եկեղեցի, որտեղ կար հին Ավետարան։ Կար նաև բերդ։
Կրթություն
խմբագրելԲնակավայրում գործում էր դպրոց։
Գրչություն
խմբագրելՀանդիսացել է գրչության կենտրոն[2]։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Սեբաստիայի նահանգ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 515
Աղբյուրներ
խմբագրել- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն