Հոյ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն հոյ արմատից՝ հոյակապ և այլն։ Հին ժամանակներում հոյ նշանակել է «իշխան, պետ»[1]։

Հոյ
Հոյ
Տեսակարական անձնանուն
Սեռարական
Նշանակությունիշխան, պետ
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
ԳիրՀայոց գրեր
Կապված հոդվածներ«Հոյ» սկսվող էջեր

Գործածություններ խմբագրել

  • Հոյ նահապետ Հայկաղանց, հաջորդ Բազուկի։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 94 — 742 էջ։