Հիշատակարան
Հիշատակարան, ձեռագիր բնագրերի վերջում և ազատ տեղերում արված արձանագրություն։
Հիշատակարանում ներկայացված են տվյալ ձեռագրի ստեղծման հանգամանքները, հաճախ նաև՝ տվյալ ժամանակաշրջանի անցուդարձերը, կենսագրական տեղեկություններ ձեռագիրն արտագրողի, կազմողի, ծաղկողի, պատվիրատուի և այլոց մասին։ Հիշատակարան են թողել ձեռագրեր ընդօրինակող գրիչները, մանրանկարիչները, կազմողները, ստացողները և բոլոր նրանք, ովքեր այս կամ այն կերպ առնչվել են տվյալ ձեռագրին։ Հիշատակարաններն ստեղծվել են վիմագիր արձանագրությունների օրինակով ու հետնությամբ և տարածվել հատկապես հնագույն քրիստոնյա ժողովուրդների՝ հույների, հայերի, ասորիների շրջանում։ Հիշատակարաններն ամենից ավելի զարգացել ու ծավալվել են հայ իրականության մեջ՝ ձեռք բերելով յուրահատուկ պատմագրական տեսակի արժեք։
Հայ ձեռագրական հիշատակարանը, սկիզբ առնելով V դարի և մեծ վերելք ապրելով XIII—XV դարերում, հարատևել է մինչև XVIII դար։ Պատմական հավաստի վավերագրեր լինելով հանդերձ՝ հայկական ձեռագրերի հիշատակարաններն արտահայտել են նաև ժամանակի գեղարվեստական ճաշակն ու մտածողությունը, անգամ՝ հարստացրել միջնադարի հայ պոեզիան ու արձակը։
Տես նաև խմբագրել
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հիշատակարան» հոդվածին։ |
|
Սա գրքի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 413)։ 
|