Հանգույց (բուսաբանություն)

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հանգույց (այլ կիրառումներ)

Հանգույց, բույսերի, ընձյուղի առանցքի մաս, որի վրա գոյանում են տերևը, բողբոջը, երբեմն նաև հավելյալ արմատները։ Հանգույցները միմյանցից բաժանվում են միջհանգույցներով։ Ըստ հանգույցների հեռավորության տարբերում են կարճացած և երկարացած ընձյուղներ։ Հանգույցի անատոմիական կառուցվածքը կախված է տերևադասավորության ձևից, տերևում պրոկամբիումային խրձերի թվից և նրանց հանգույցների մեջ մտնելու բնույթից։ Տարբեր տեսակի բույսերի ընձյուղի հանգույց ի կազմությունը կարգաբանական հատկանիշ է։ Տարբերում են լրիվ կամ փակ և ոչ լրիվ կամ բաց հանգույցների տեսակներ[1]։

Երիտասարդ հացենու հանգույցները։

Երկու հանգույցների միջև եղած տարածությունն անվանվում է միջհանգույց[1]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Фёдоров Ал. А., Кирпичников М. Э., Артюшенко З. Т. Стебель (caulis) // Атлас по описательной морфологии высших растений: Стебель и корень / Под общ. ред. П. А. Баранова. — М.—Л.: Изд-во АН СССР, 1962. — С. 73—89. — 352 с. — 3000 экз.


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 217