Հակոբ Ալահվերդյան
Հակոբ Հովսեփի Ալահվերդյան, (1848[1], Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն[1] - մոտ 1912), հայ բանահավաք, մանկավարժ, հասարակական գործիչ։
| Հակոբ Ալահվերդյան արմտ. հայ.՝ Յակոբ Ալահվերդեան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1848[1] |
| Ծննդավայր | Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն[1] |
| Մահացել է | մոտ 1912 |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Օսմանյան կայսրություն |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | բանահավաք, ուսուցիչ և հասարակական գործիչ |
Ծնվել է Կ. Պոլսում։ 1880–82-ին եղել է ուսուցիչ Զեյթունում։ Գրել է «Ուլնիա կամ Զեյթուն» (1884) ազգագրական–բանահյուսական ուսումնասիրությունը, ուր տրված են զեյթունցիների կյանքն ու կենցաղը, բերված են նմուշներ նրանց բանահյուսությունից և բարբառից։ Հեղինակել է նաև «Անձնապանի մը բողոքը» (1909) ինքնակենսագրական և «Համայնասնունդ և սեղան ի քառակերպն» (1911) մանկավարժական բնույթի գրքույկները։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հակոբ Ալահվերդյան» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 135)։ 
|