Կոնդենսացիոն էլեկտրակայան

Կոնդենսացիոն էլեկտրակայան (ԿԷԿ), ջերմային կամ ատոմային էլեկտրակայան՝ հանդերձված կոնդենսացիոն շոգետուրբիններով։ էլեկտրակայանների ամենատարածված տեսակն է։ Աշխատանքի հիմքում ընկած է ջերմային էներգիան մեխանիկականի վերածելու Ռենկինի թերմոդինամիկական ցիկլը։ Շոգեգեներատորում վառելիքի քիմիական կապի էներգիան փոխակերպվում է ջերմայինի և հաղորդվում ջրային գոլորշուն։ Տուրբինում գոլորշու էներգիան վերածվում է հոսքի կինետիկ և ապա լիսեռի պատման մեխանիկական էներգիայի։ էլեկտրագեներատորում այն վերածվում է էլեկտրականի։ Նման ձևով ատոմային ԿԷԿ-ում փոխակերպվում է միջուկային կապի էներգիան, ԿԷԿ-երի աշխատանքի շահավետությունը բնութագրվում է ՕԳԳ-ով (կամ վառելիքի տեսակարար ծախսով), որը, շնորհիվ թարմ գոլորշու բարձր պարամետրի (570 °C, 24 ՄՊա և ավելի) և աշխատած գոլորշու խոր ընդարձակման (մինչև 3, 5—5 կՊա), հասնում է 38—44%։ Դրան նպաստում է նաև ջրի ռեգեներատիվ տաքացման և գոլորշու միջանկյալ գերտաքացման կիրառումը։ Ածխով և մազութով աշխատող ԿԷԿ-երը ունեն բարդ վառելիքային տնտեսություն և կառուցվում են արդյունահանման վայրերին մոտ։ Պետք է նախատեսել նաև կոնդենսատորները հովացնող ջրի բավարար հզոր (տասնյակ մ³/վ) աղբյուրի առկայությունը կամ կայանը սարքավորել շրջապտուտային ջրամատակարարման համակարգով։ ԿԷԿ-երի հզորությունը հասնում է 3 ԳՎա, մինչև 5 ԳՎա։ Նրանք հանդերձվում են 300—1200 ՄՎա հզորության տուրբագեներատորներով, որոնք շոգեգեներատորների հետ մեկտեղ կազմում են տեխնոլոգիապես գրեթե միմյանցից անկախ բլոկներ (բլոկային ԿԷԿ)։ ԿԷԿ-երի ընդհանուր շահավետությունը բնութագրվում է տեղակայված 1 կՎա հզորության արժեքով և էլեկտրաէներգիայի ինքնարժեքով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 568)։