Կարապետյան դպրոց

Կարապետյան դպրոց, հիմնվել է 1830 թվականին, Ախալցխայում, Կարապետ Բագրատունու նախաձեռնությամբ և միջոցներով։ Արական հոգևոր դպրոց էր։ Պահվում էր հիմնադրի կտակած միջոցներով, եկեղեցու հասույթներով և մասնավոր նվիրատվություններով։ Շենքի հարմարություններով և նյութական պայմաններով Հարավային Կովկասի ապահովված հայկական դպրոցներից էր։ 1846 թվականին ուներ մեկ նախապատրաստական և երեք հիմնական դասարաններ։ 1877 թվականին միջնակարգ դպրոց էր (10 ուսուցիչ, 193 աշակերտ)։ 1885 թվականին փակվել է, վերաբացվել մեկ տարի հետո՝ որպես երկդասյա երկսեռ ծխական դպրոց։ 1888-1889 ուսումնական տարում ունեցել է 328 աշակերտ։

Կարապետյան դպրոց
Տեսակ	դպրոց
Հիմնադրված է	1830
Հիմնադրիր	Կարապետ Բագրատունի
Աշակերտներ	240
Երկիր	Ռուսական կայսրություն
Տեղագրություն	Ախալցխա

Ավանդվել են կրոն, հայոց լեզու, ռուսաց լեզու, հայոց պատմություն, ընդհանուր աշխարհագրություն, ռուսաց պատմություն, Ռուսաստանի աշխարհագրություն, բնագիտություն, թվաբանություն, գեղագրություն, գծագրություն (նկարչություն), երգեցողություն, ձայնագրություն։

1896 թվականին նորից է փակվել և վերաբացվել 1905 թվականին։ 1907-1908 թվականների ուսումնական տարում ունեցել է 382, 1908-1909 թվականներին՝ 317 աշակերտ։ 1911-1920 թվականներին գործել է որպես 5-ամյա դպրոց։ 1914 թվականին աշակերտների թիվը իջել է 240-ի։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 309)։