Վիքիպեդիա

Իվան Ֆոմին

Իվան Ալեքսանդրովիչ Ֆոմին (ռուս.՝ Ива́н Алекса́ндрович Фоми́н, հունվարի 22 (փետրվարի 3), 1872, Օրյոլ, Ռուսական կայսրություն[1] - հունիսի 12, 1936(1936-06-12)[1][2][3][…], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1]), խորհրդային ճարտարապետ։

Իվան Ֆոմին
ռուս.՝ Иван Александрович Фомин
Դիմանկար
Ծնվել էհունվարի 22 (փետրվարի 3), 1872
ԾննդավայրՕրյոլ, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել էհունիսի 12, 1936(1936-06-12)[1][2][3][…] (64 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ[1]
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունՄոսկվայի կայսերական համալսարան և Գեղարվեստի բարձրագույն դպրոց (1909)
ԵրկերKrasnye Vorota? և Teatralnaya?
Մասնագիտությունճարտարապետ և ճարտարապետության պատմաբան
ԵրեխաներIgor Ivanovich Fomin?[4] և Q97664475?
 Ivan Fomin Վիքիպահեստում

Սովորել է (1894-1897 թվականներին և 1905-1909 թվականներին) Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայում, 1915 թվականից՝ ակադեմիկոս։ Նախահեղափոխական շրջանի գործերում Ֆոմինը ստեղծագործաբար զարգացրել է ռուսական կլասիցիզմի ճարտարապետական սկզբունքները (նախկինում Ա․ Ա․ Պոլովցևի (1911 - 1913 թթ.) և Ս․ Ս․ Աբամելիք- Լազարևի (1912-1914 թթ.) տները Պետերբուրգում և այլն)։

1920-ական թվականներին Ֆոմինը առաջարկել է համադրել դասական (փոխառնել միայն օրդերային համակարգը) և ժամանակակից ճարտարապետության սկզբունքները, հանդես եկել դասականի նորացման (իր խոսքերով «պրոլետարական դասականի» ստեղծման) տեսությամբ։ 1920-1930-ական թվականների գործերից են՝ նախկին «Դինամո» ընկերության տունը (1928-1930 թթ.), Մոսսովետի նոր մասնաշենքը (1929-1930) Մոսկվայում, Ուկրաինայի ԽՍՀ Մինիստրների խորհրդի շենքը (1934-1938 թթ., ճարտարապետ Պ․ Վ․ Աբրոսիմովի հետ) Կիևում։

Պատկերներ խմբագրել

Գրականություն խմբագրել

  • Ежегодник Общества архитекторов-художников. Выпуск 12. Ленинград. 1927 г. Стр. .
  • Ежегодник Общества архитекторов-художников. Выпуск 13. Ленинград. 1930 г. Стр. 128—132.
  • Ильин М. Иван Александрович Фомин. — Москва: Издательство Академии Архитектуры СССР, 1946. — 50 с.
  • Стригалёв А. Иван Александрович Фомин // Архитектура СССР. — 1972. — № 2. — С. 17—24.
  • Лисовский В. Г. И. А. Фомин. — Л.: Лениздат, 1979. — 160 с. — (Зодчие нашего города). — 40 000 экз. (обл.)
  • Лисовский В. Г. Иван Фомин и метаморфозы русской неоклассики. — СПб.: Коло, 2008. — 488 с.
  • Минкус М., Пекарева Н. И. А. Фомин. М.: ГИЛСА, 1953 г.
  • Нащокина М. B. Архитекторы московского модерна. Творческие портреты. — 3-е изд. — М.: Жираф, 2005. — С. 415—426. — 2500 экз. — ISBN 5-89832-043-1.
  • Хмельницкий Д. С. Архитектура Сталина: Психология и стиль. М.: «Прогресс-Традиция», 2007 г.
  • Хан-Магомедов С. О. Иван Фомин. М.: ГНИМА им. А. В. Щусева, фонд «Русский авангард». 2011 г.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Фомин Иван Александрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 European Theatre Architecture — Arts and Theatre Institute.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  4. ↑ Union List of Artist Names — 2010.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվան Ֆոմին» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 12, էջ 685)։  
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իվան_Ֆոմին&oldid=8956844» էջից