Վիքիպեդիա

Իսկ հետո մենք պարեցինք

Իսկ հետո մենք պարեցինք (անգլ.՝ And Then We Danced), 2019 թվականին նկարահանված շվեդ-վրացական դրամա ֆիլմ, որի ռեժիսորը Լևան Ակինն է։ Այն ցուցադրվել է Կաննի 2019 թվականի կինոփառատոնի Ռեժիսորների երկշաբաթյակի ընթացքում[5][6]։ Օսկարի 92-րդ մրցանակաբաշխությանն այն Շվեդիայի կողմից ներկայացվել է Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ անվանակարգի համար, սակայն չի առաջադրվել[7][8]։ Ֆիլմի նկարահանումները Վրաստանում դիմադրության են հանդիպել` ֆիլմում ներկայացվող նույնասեռական զույգի պատմության պատճառով[9]։

Իսկ հետո մենք պարեցինք
վրաց.՝ და ჩვენ ვიცეკვეთ
Երկիր Շվեդիա
 Վրաստան
Ժանրդրամա և ԼԳԲՏ թեմայով ֆիլմ
Թեմավրացական ժողովրդական պար[1], տղամարդ նույնասեռական[1], ինքնաբացահայտում[1], էմանսիպացիա[2], սիրահարություն[2], փառասիրություն[1], պահպանողականություն[3], առնականություն[3] և Վրաստանի մշակույթ[3]
Թվականսեպտեմբերի 13, 2019, նոյեմբերի 15, 2019, հուլիսի 23, 2020 և մարտի 13, 2020
Լեզուվրացերեն
ՌեժիսորԼևան Ակին
ՊրոդյուսերՄատիլդա Դեդիե[4] և Քեթի Դանելիա[4]
Սցենարի հեղինակԼևան Ակին
ԴերակատարներԼևան Գելբախիանի և Բաչի Վալիշվիլի
ՕպերատորԼիզաբի Ֆրիդել
ՄոնտաժԼևան Ակին
Պատմվածքի վայրԹբիլիսի
Տևողություն105 րոպե
Պաշտոնական կայքէջ

Սյուժե խմբագրել

Մերաբն (Լևան Գելբախիանի) իր ընկերուհու` Մարիի (Անա Ջավախիշվիլի) հետ դասընթաց է անցնում Վրաստանի ազգային անսամբլում։ Սակայն երբ գալիս է Իրակլին (Բախի Վալիշվիլի), նա դառնում է Մերաբի հակառակորդն ու մեծագույն կիրքը։

Դերսանական կազմ խմբագրել

  • Լևան Գելբախիանի` Մերաբ
  • Անա Ջավախիշվիլի` Մարի
  • Անանո Մախարաձե
  • Բախօ Վալիշվիլի` Իրակլի
  • Գիորգի Ծերեթելի` Դավիթ
  • Նինուծա Գաբիսոնիա
  • Թամար Բուխնիկաշվիլի` Տեոնա

Քննադատական արձագանք խմբագրել

Rotten Tomatoes ագրեգատոր կայքում ֆիլմն ըստ 14 արձագանքների ունի 93% վարկանիշ[10]։ Ֆիլմը 2019 թվականի հուլիսին Օդեսայի միջազգային կինոփառատոնին արժանել է հանդիսատեսի Գրան պրի, ինչպես նաև` միջազգային ժյուրիի Լավագույն դերասան և Լավագույն ֆիլմ անվանակարգերի մրցանակների[11]։ 2019 թվականի օգոստոսին Լևան Գելբախիանին Սարաևոյի 25-րդ կինոփառատոնին արժանացել է Սարաևոյի սիրտ մրցանակին[12]:2019 թվականի հոկտեմբերին ֆիլմը Իրիս մրցանակ փառատոնին հաղթել է Լավագւյն գեղարվեստական ֆիլմ նավանակարգում[13]։

Ցուցադրություններ և ցույցեր խմբագրել

Պահպանողական և պրոռուսական[14] խմբեր սպառնացել են չեղարկել ֆիլմի ցուցադրությունները Թբիլիսիում և Բաթումում[15]" Երեխաների պաշտպանության հանրային շարժման ղեկավար Լևան Փալավանդիշվիլին, բիզնեսմեն Լևան Վասաձեն, Վրաստանում ռուսական Եվգենի Պրիմակով հիմնադրամի ղեկավար Դմիտրի Լորտկիփանիձեն և «Վրացական երթ» ազգայնական շարժման ղեկավար Սանդրո Բրեգաձեն հայտարարել են, որ իրենք կգնան կինոթատրոններ և թույլ չեն տա ցուցադրել մի ֆիլմ, «որը դեմ է վրացական ու քրիստոնեական ավանդույթներին ու արժեքներին և հանրայնացնում է դժոխքի մեղքը»[16]։

Ֆիլմի ռեժիոսր Լևան Ակինը պատասխանել է սպառնալիքներին` ասելով. «Աբսուրդ է, որ այն մարդիկ, որ տոմս են գնել, պետք է քաջ լինեն և վտանգեն իրենց` վիրավորվելու կամ անգամ վնասվելու գնով գնալ և ֆիլմ դիտել։ Ես այս ֆիլմը սիրով ու կարեկցանքով եմ ստեղծել»։ Վրաց ուղղափառ եկեղեցին չի ողջունել ֆիլմի պրեմիերան, սակայն միևնույն ժամանակ ընդգծել է, որ «եկեղեցին հեռու է ցանկացած տիպի բռնությունից»[16]։ 2019 թվականի նոյեմբերի 8-ին Վրաստանի ներքին գործերի նախարարությունը ոստիկանական զորքեր է մոբիլիզացրել Ամիրանի կինոթատրոնի մոտ և դրա շրջակայքում, ինչպես նաև` հատուկ զորքեր է կուտակել մոտակա Ֆիլհարմոնիկ դահլիճի մոտ։ Ոստիկանները շրջափակել են Ամիրանի կինոթատրոնի մուտքը[17]։ Նույն օրն ավելի ուշ Վրացական երթի մի քանի հարյուր մասնակիցներ փորձել են կոտրել ոստիկանական շրջափակումն ու մտնել կինոթատրոնի շենք, սակայն ոստիկանությունը կանգնեցրել է նրանց[18]։ Ցուցարարները դիմակով են եղել և օգտագործել են ճայթուցիկներ[19]։ Չնայած բոլոր փորձերին` բոլոր ցուցադրություններն անցել են ըստ նախատեսվածի[20]։

Ոստիկանությունը ձերբակալել է երկու մարդու` մեղադրելով նրանց ոստիկանների օրինական պահանջը չկատարելու և խուլիգանության համար[21]։ Վրաստանի հանրապետական կուսակցության առաջնորդներից մեկը, Դավիթ Բերձենիշվիլին, հարձակման է ենթարկվել ցուցարարների կողմից[22]։ Քաղաքացիական ակտիվիստ Անա Սուբելիանին ևս ցուցարարների հետ բախման արդյունքում վնասվածքներով տեղափոխվել է հիվանդանոց[23]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 და ჩვენ ვიცეკვეთ (վրաց.) — 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 https://web.archive.org/web/20200621034159/https://www.musicboxfilms.com/film/and-then-we-danced/
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Bradshaw P. And Then We Danced review – freewheeling story of secret love // The Guardian.com — 2020. — ISSN 1756-3224; 1354-4322
  4. ↑ 4,0 4,1 https://web.archive.org/web/20200318123013/https://www.eufa.org/en/news/2016/20190924_Five_Films_Nominated.php
  5. ↑ Keslassy, Elsa (2019 թ․ ապրիլի 4). «Cannes: Deerskin With Jean Dujardin to Open Directors' Fortnight». Variety (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 19-ին.
  6. ↑ Goodfellow, Melanie. «Cannes Directors' Fortnight unveils genre-heavy 2019 selection». ScreenDaily. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 23-ին.
  7. ↑ Lindblad, Helena (2019 թ․ օգոստոսի 28). «Oscarsbidraget And then we danced ligger helt rätt i tiden». Dagens Nyheter. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 28-ին.
  8. ↑ Dalton, Ben (2019 թ․ օգոստոսի 28). «Sweden submits Cannes title 'And Then We Danced' for international feature Oscar». ScreenDaily. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 28-ին.
  9. ↑ «And Then We Danced: Georgian film that sparked protests». BBC News. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  10. ↑ «And Then We Danced». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 10-ին.
  11. ↑ Petrasiuk, Oleg; Istomina, Toma. «10th Odesa International Film Festival celebrates cinematography, announces winners». Kyiv Post. Kyiv Post. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 23-ին.
  12. ↑ «25th Sarajevo Film Festival Awards». Sarajevo Film Festival. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 22-ին.
  13. ↑ Twitter https://twitter.com/irisprize/status/1183359979555885058. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 13-ին. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն)
  14. ↑ In Georgia, a film screening turns into a victory against bigotry Արխիվացված 2020-10-08 Wayback Machine "Spearheading the disrupters was the group Georgian March, a shady group with alleged connections to Kremlin supported groups."
  15. ↑ Protesters clash with police officers at “Apollo” cinema in Batumi
  16. ↑ 16,0 16,1 Georgian police vow to ensure peace amid threats voiced before premiere of film on gay love
  17. ↑ Police mobilized at Amirani Cinema
  18. ↑ Riot police mobilized at Amirani Cinema
  19. ↑ Georgian March members trying to forcibly enter Amirani Cinema
  20. ↑ «And Then The Homophobes Protested…». Georgia Today. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 21-ին.
  21. ↑ Police detain two protesters outside Amirani Cinema
  22. ↑ Republican Party leader physically assaulted at Amirani Cinema
  23. ↑ Civil activist injured outside Amirani Cinema

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իսկ_հետո_մենք_պարեցինք&oldid=9895215» էջից