Գելիոս Մաքսիմուս
Գելիոս Մաքսիմուս (լատին․՝ Gellius Maximus, 2-րդ դար - 219), հռոմեական կայսր, ուզուրպատոր 219 թվականին։
Գելիոս Մաքսիմուս | |
|---|---|
| Զինվորական կոչում | լեգատ |
| Ծնվել է՝ | 2-րդ դար |
| Մահացել է՝ | 219 մահապատիժ |
| Երկիր | Հին Հռոմ |
| քաղաքական գործիչ | |
Չնայած, որ Գելիոս Մաքսիմուսը եղել է սովորական բժիշկի որդի, նա հասել է հռոմեական սենատորի կոչման[1]։ Նրա փառասիրական բնավորությունը առաջ է եկել այն ժամանակ, երբ նա ծառայել է լեգատ IV Սկյութական լեգեոնում՝ Սիրիայում։ 219 թ. օգտվելով երկրում տիրող խառնաշփոթից, նա ապստամբել է Հելիոգաբալոսի դեմ և իրեն հռչակել կայսր[2]։ Շուտով ապստամբությունը ճնշվել է, իսկ Գելիոս Մաքսիմուսը մահապատժի է ենթարկվել Հելիոգաբալոսի հրամանով։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ For further information on his father see Vivian Nutton, L. Gellius Maximus, Physician and Procurator, in: The Classical Quarterly, New Series, Vol. 21, No. 1 (1971), pp. 262–272.
- ↑ The main source for Gellius Maximus’ uprising is Cassius Dio, 80, 7. See also Phoebe Peacock, Usurpers under Elagabalus, De Imperatoribus Romanis.
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |