Բավարիայի պետական օպերա
Բավարիայի պետական օպերա (գերմ.՝ Bayerische Staatsoper), օպերային թատրոն Մյունխենում։
 Bayerische Staatsoper | |
|---|---|
 Բավարիայի պետական օպերայի շենքը | |
| Տեսակ | օպերային ընկերություն |
| Տնօրեն | Կլաուս Բախլեր |
| Երկիր |  Գերմանիա |
| Գտնվելու վայրը | Մյունխեն, Գերմանիա |
| Հիմնադրման ամսաթիվ | 1653 թ |
| Անվանված է | Բավարիա |
| Նախկին անվանումներ | Բավարիայի պալատական օպերա |
| Գլխավոր դիրիժոր | Քենտ Նագանո |
| Կայք | bayerische.staatsoper.de |
Թատրոնի պատմությունը խմբագրել
Օպերային թատրոնը հիմնադրվել է 1653 թվականին։ Բավարիայի պետական բալետի հետ մեկտեղ տարեկան բեմադրվում է գրեթե 350 օպերային և բալետի ներկայացում։ Ներկայացումները բեմադրվում են Մյունխենի ազգային թատրոնում, որը գտնվում է Մաքսիմիլիան I հրապարակում, ինչպես նաև Փրինս Ռեջենտ թատրոնում (գերմ.՝ Prinzregententheater) և Օլդ Ռեզիդենս թատրոնում (գերմ.՝ Alten Residenztheater (Cuvilliés-Theater))։ 2010 թվականի հունիսին առաջին անգամ ներկայացումներն անցան Մյունխենի օպերային փառատոնի համար նախատեսված ժամանակավոր դահլիճում։ Երաժշտական ձևավորումը կատարում է Բավարիայի պետական նվագախումբը։
Բավարիայի պետական օպերայի երաժշտական ղեկավարն է դիրիժոր Քենտ Նագանոն։ 2010 թվականին Բավարիայի մշակութային նախարար Վոլֆգանգ Հոյբիշը հայտարարեց, որ 2013 թ այդ պաշտոնը կանցնի դիրիժոր Կիրիլ Պետրենկոյին[1]։
1875 թվականից կազմակերպվում է Մյունխենի օպերային փառատոնը, որը հանդիսանում է աշխարհի կարևորագույն երաժշտական փառատոներից մեկը։
Ղեկավարությունը խմբագրել
|
|
Գլխավոր դիրիժորներ խմբագրել
|
|
Խաղացանկը խմբագրել
- Ջովաննի Ֆերանդինիի «Կատոնը Ուտիկայում», (գրված Պիետրո Մետաստազիոյի լիբրետոյի հիման վրա) (հոկտեմբերի 2, 1753 թ)
- Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտի «Թվացյալ պարզամիտը», (հունվարի 13, 1775 թ)
- Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտի «Իդոմենեոս, Կրետեի արքա», (հունվարի 29, 1781 թ)
- Անտոնիո Սալիերիի (գրված Պիետրո Մետաստազիոյի լիբրետոյի հիման վրա) «Սեմիրամիդա», (փետրվարի 1, 1782 թ)
- Ֆրանս Դանցի «Իֆիգենիան Ավլիսում», (հունվարի 27, 1807 թ)
- Ֆրանց Լախների «Բենվենուտո Չելինի», (հոկտեմբերի 7, 1849 թ)
- Ռիխարդ Վագների «Տրիստան և Իզոլդա», (հունիսի 10, 1865 թ)
- Ռիխարդ Վագների «Նյուրնբերգի մայսթերզինգերները», (հունիսի 21, 1868 թ)
- Ռիխարդ Վագների «Հռենոսի ոսկին», (սեպտեմբերի 22, 1869 թ)
- Ռիխարդ Վագների «Վալկիրիա», (հունիսի 26, 1870 թ)
- Ռիխարդ Վագների «Փերիներ», (հունիսի 29, 1888 թ)
- Էնգելբերտ Համփերդինկի «Արքայական երեխաներ», (հունվարի 23, 1897 թ)
- Ռիխարդ Շտրաուսի «Խաղաղության օրը», (հուլիսի 24, 1938 թ)
- Կառլ Օրֆի «Լուսին», (փետրվարի 5, 1939 թ)
- Ռիխարդ Շտրաուսի «Կապրիչիո», (գրված Կլեմենս Կրաուսի լիբրետոյի հիման վրա), (հոկտեմբերի 28, 1942 թ)