Աշոտ Գասպարյան (բժիշկ)
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գասպարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Աշոտ Միքայելի Գասպարյան (հունիսի 4, 1902[1], Բաքու, Ռուսական կայսրություն[1] - հոկտեմբերի 29, 1970[1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայ ուրոլոգ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր (1939), պրոֆեսոր (1940)։ ՌԽՖՍՀ և ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ։
 | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | հունիսի 4, 1902[1] |
| Ծննդավայր | Բաքու, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Մահացել է | հոկտեմբերի 29, 1970[1] (68 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Մոսկվայի երկրորդ պետական համալսարան (1926)[1] և Ռուսաստանի ազգային հետազոտական բժշկական համալսարան (1926) |
| Մասնագիտություն | ուրոլոգ և համալսարանի դասախոս |
| Կոչում | պրոֆեսոր |
| Գիտական աստիճան | բժշկական գիտությունների դոկտոր[1] (1939) |
| Աշխատավայր | Մոսկվայի Ի. Սեչենովի անվան առաջին պետական բժշկական համալսարան[1], Խարկովի ազգային բժշկական համալսարան, Օդեսայի ազգային շժշկական համալսարան, Ի․ Պավլովի անվան առաջին պետական բժշկական համալսարան և Մոսկվայի Ի. Սեչենովի անվան առաջին պետական բժշկական համալսարան |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
| Զավակներ | Սուրեն Գասպարյան |
| Պարգևներ | |
ՌԴ գիտության վաստակավոր գործիչ Սուրեն Գասպարյանի հայրը։
Կենսագրություն խմբագրել
Սուրեն Գասպարյանը ծնվել է 1902 թվականին Բաքվում։ 1926 թվականին ավարտել է Մոսկվայի 2-րդ համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը և մինչև 1935 թվականն աշխատել է Ի. Մ. Սեչենովի անվան Մոսկվայի 1-ին բժշկական ինստիտուտի ուրոլոգիայի հիվանդանոցում։ 1935-1952 թվականներին եղել է Խարկովի, Օդեսայի բժշկական ինստիտուտների և Մոսկվայի մաշկավեներական դիսպանսերի տնօրեն, 1952 թվականից՝ Լենինգրադի 1-ին բժշկական ինստիտուտի ուրոլոգիայի ամբիոնի վարիչ, նույն թվականից՝ Լենինգրադի գլխավոր ուրոլոգ։ Եղել է ուրոլոգների համառուսաստանյան գիտական ընկերության նախագահ։ Գասպարյանի ղեկավարությամբ ուրոլոգիական ամբիոններ են ստեղծվել Օրենբուրգի, Խարկովի և Օդեսայի բժշկական ինստիտուտներում։ 90 գիտական աշխատությունների, այդ թվում 7 մենագրության հեղինակ է։ Աշխատանքները վերաբերում են միզասեռական օրգանների հիվանդությունների վիրահատական բուժման եղանակների մշակմանը[2]։
Մահացել է 1970 թվականին։ Թաղված է Մոսկվայի Վվեդենսկոե գերեզմանատան 18-րդ հատվածում[3]։
Անդամակցություն խմբագրել
- Ուրոլոգների համամիութենական ընկերության պատվավոր անդամ
- Ուրոլոգների հայկական ընկերության պատվավոր անդամ
- Ուրոլոգների հունգարական ընկերության պատվավոր անդամ
Երկեր խմբագրել
- Пластика мочевого пузыря отрезками тонкой кишки, Ярославль, 1959 (համահեղինակ).
- Очерки по истории отечественной урологии, Л., 1971 (համահեղինակ).
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
- ↑ «Могилы врачей _ Гаспарян Ашот Михайлович (1902-1970) известный уролог, профессор». mednecropol.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 12-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 693)։ 
|