Անն Անդերսոն (դիվանագետ)
Անն Անդերսոն (անգլ.՝ Anne Anderson, հուլիս 1952, Քլոնմել, Մանսթեր, Իռլանդիա), իռլանդացի նախկին դիվանագետ։ Եղել է Իռլանդիայի 17-րդ դեսպանն ԱՄՆ-ում[1]։ Նաև եղել է Իռլանդիայի դեսպանը ՄԱԿ-ում, ԵՄ-ում, Ֆրանսիայում և Մոնակոյում` լինելով առաջին կինը, որ զբաղեցրել է այդ պաշտոնները[2][3]։
Անն Անդերսոն | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիս 1952 (71 տարեկան) |
Ծննդավայր | Քլոնմել, Մանսթեր, Իռլանդիա |
Քաղաքացիություն | Իռլանդիա |
Կրթություն | Դուբլինի համալսարանական քոլեջ |
Մասնագիտություն | դիվանագետ |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Permanent Representative of Ireland to the United Nations? և ambassador of Ireland to the United States? |
Anne Anderson (diplomat) Վիքիպահեստում |
Անձնական կյանք խմբագրել
Անդերսոնը ծնվել է Քլոնմելում, 1952 թվականի հուլիսին[2]։ Նրա մայրը Լիմերիկից էր, իսկ հայրն աշխատել է առողջապահության հոգեբուժական համակարգում և եղել է Թիփերարիիս[3][4]։ Ընտանիքը Քիլքենի է տեղափոխվել, երբ Աննը ութ տարեկան էր, իսկ երբ աղջիկը 11 տարեկան էր, տեղափոխվել են Փորթրան, Դուբլինի շրջան[5]։ Ավարտել է Դուբլինի համալսարանական քոլեջը Արվեստի բակալավրի աստիճանով 19 աստիճանով[3], իսկ Քինգս Իննի համալսարանից ստացել է իրավաբանի դիպլոմ[2][6]։ Ունի մեկ դուստր։ Անդերսոնը ամուսնալուծված է, նրա զուգընկերը Ֆրանկ Լուվն է, Նյու Յորքից[4][5]։
Կարիերա խմբագրել
Անդերսոնն սկսել է աշխատել Իռլանդիայի Արտաքին գործերի նախարարությունում 1972 թվականից։ 1972-1976 թվականներին եղել է Նախարարության Տնտեսական բաժնի նախ երրորդ, ապա` առաջին քարտուղարը։ Տեղափոխվել է Ժնև, որտեղ 1976-1980 թվականներին եղել է ՄԱԿ-ում Իռլանդիայի մշտական ներկայացուցչության առաջին քարտուղարը, ներառյալ` վեցամսյա նշանակումը Բելգրադում[3]։ 1980-1983 թվականներին եղել է Արտաքին գործերի քաղաքական բաժնի առաջին քարտուղարը։
Տեղափոխվել է ԱՄՆ, որտեղ ԱՄՆ-ում Իռլանդիայի դեսպանատանը 1983-1985 թվականներին եղել է տնտեսական հարցերով կցորդ, իսկ 1985-1987 թվականներին եղել է մամուլի հարցերով կցորդ[2]։ 1985 թվականին Վաշինգտոնում ծնվել է նրա դուստրը[3][5]։
Վերադառնալով Իռլանդիա` նա 1987-1991 թվականներին եղել է Արտաքին գործերի նախարարության Անգլո-իռլանդական բաժնի հյուպատոսը, այնուհետև 1991-1995 թվականներին եղել է Կորպորատիվ ծառայությունների Գլխավոր քարտուղարի օգնականը[2]։ Այս ընթացքում, երբ նոր էր կյանքի կոչվել Անգլո-իռլանդական համաձայնագիրը, նա աշխատել է Հյուսիսային Իռլանդիայում աշխատանքային անհավասարության դեմ պայքարի վերացման օրենսդրության վրա` օգտագործելով ԱՄՆ-ում այդ ոլորտում ձեռք բերած փորձը[3]։
Վերադարձել է Ժնև, երբ նշանակվել է ՄԱԿ-ում Իռլանդիայի մշտական ներկայացուցիչ 1995-2001 թվականներին։ Այս ընթացքում, 1999-2000 թվականներին նշանակվել է ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների հանձնաժողովի նախագահ[2][7]` դառնալով այդ պատվին արժանացած չորրրոդ կինը (առաջինը եղել է Էլեոնոր Ռուզվելտը)։ Նրա պաշտոնավարման ժամկետները համընկել են Իռլանդիայի նախկին նախագահ Մերի Ռոբինսոնի` որպես ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի ղեկավար լինելու ժամկետների հետ[3]։ Անդերսոնը նաև եղել է ՄԱԿ-ի Առևտրի և զարգացման համաժողովի փոխնախագահը 1997 թվականին, ինչպես նաև` Առևտրի համաշխարհային կազմակերպության Առևտրի քաղաքականության վերահսկման մարմնի ղեկավարը[7]։
2001-2005 թվականներին ապրել է Բրյուսելում` լինելով ԵՄ-ում Իռլանդիայի մշտական ներկայացուցիչը[2], որտեղ արժանացել է Տարվա դիվանագետ կոչմանը 2004 թվականին, երբ գլխավորում էր Իռլանդիայի թիմը ԵՄ խորհրդի նախագահության ընթացքում[2][3]։
2005-2009 թվականներին Անդերսոնը եղել է Իռլանդիայի դեսպանը Ֆրանսիայում, ինչպես նաև` Մոնակայում Իռլանդիայի ներկայացուցիչը 2007-2009 թվականներին։ Փարիզից Նյու Յորք է տեղափոխվել, երբ դարձել է ՄԱԿ-ում Իռլանդիայի մշտական ներկայացուցիչը 2009-2013 թվականներին[2][6][7]։
Եղել է ԱՄՆ_ում Իռլանդիայի առաջին կին դեսպանը[8], այս պաշտոնում Իռլանդիայի կառավարության կողմից նշանակվել է 2013 թվականի հունվարի 15-ին[9]։ Վաշինգտոն է տեղափոխվել օգոստոսին[3][4] և իր հավատարմագրերն է հանձնել ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամային Սպիտակ տան Օվալաձև աշխատասենյակում կայացած արարողության ժամանակ, սեպտեմբերի 17-ին[10]։ Պաշտոնավարման տարիներին Անդերսոնն ուշադրություն է դարձրել տնտեսական հարցերի վրա և հույս է ունեցել ավելացնել փոխադարձ առևտուրը, ներդրումները և զբոսաշրջության ծավալները երկու պետությունների միջև։ Նա նաև հետաքրքրված է եղել մշակութային կապերի ամրապնդմամբ[1][3][10]։
Անդդերսոնն ազատվել է Արտաքին գործերի նախարարությունից 2017 թվականի հունիսի 27-ին։ Որպես ԱՄՆ_ում Իռլանդիայի դեսպան նրան փոխարինել է Դանիել Մալհալը[11][12]։ ՄԱԿ-ի Գլխավոր քարտուղար Անտոնիու Գուտեռեշի հրավերով Անդերսոնը միացել է նրա Խորհրդականների խորհրդին 2018-19 թվականներին[13][14]։ Ներկայումս նաև Ջորջթաունի համալսարանի դիվանագիտության դպրոցի Խորհրդականների խորհրդում է[15]։ Հեղինակել է «Մտածելով իմ գրիչի հետ. ելույթներ դիվանագիտական կյանքից» գիրքը[16]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Message from Ambassador Anne Anderson on Arrival Արխիվացված 2 Հոկտեմբեր 2013 Wayback Machine Embassy of Ireland in the United States, 2013-09-05. Quote: "I am deeply honoured to have become Ireland's 17th Ambassador to the United States. I take over the baton from Michael Collins, who did so much over the past six years to advance and deepen relations between our two countries."
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Anne Anderson Curriculum Vitae(չաշխատող հղում) Permanent Mission of Ireland to the United Nations. Retrieved: 2013-09-17.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Ireland's first female ambassador to the US Anne Anderson Irish Voice, 2013-09-17.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 A first for Ireland: A female ambassador to Washington Washington Post, 2013-09-12.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Shattering glass in DC: Anne Anderson on a life of diplomatic firsts Irish Times, 2013-10-05.
- ↑ 6,0 6,1 Her Excellency Anne Anderson Արխիվացված 9 Սեպտեմբեր 2013 Wayback Machine The Washington Diplomat. Retrieved: 2013-09-17.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 New Permanent Representative of Ireland Presents Credentials United Nations Press Release, 2009-09-10.
- ↑ «Michael Collins, long-serving Irish ambassador, prepares a farewell to Washington». The Washington Post. 2013 թ․ հունիսի 19. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ Clonmel native appointed first ever female ambassador to the United States Clonmel Online, 2013-01-17.
- ↑ 10,0 10,1 New Irish ambassador to US presents credentials to Barack Obama Irish Independent, 2013-09-17.
- ↑ Anne Anderson, an Irish ambassador who made a profound difference, steps down Irish Central, 2017-06-30.
- ↑ Daniel Mulhall: Ambassador of Ireland to the United States of America An Roinn Gnóthaí Eachtracha agus Trádála, 2017-08-28.
- ↑ «Sixth Secretary-General's Peacebuilding Fund Advisory Group». United Nations Secretary-General (անգլերեն). 2020 թ․ մայիսի 28. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Anne Anderson». Ireland INC (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Board of Advisers». ISD (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Trailblazing Irish diplomat Anne Anderson reflects on her impactful career». IrishCentral.com (անգլերեն). 2020 թ․ դեկտեմբերի 3. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Irish Times profile
- Irish Voice profile
- Address by the National University of Ireland President at the conferring of an honorary degree on Her Excellency, Anne Anderson
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անն Անդերսոն (դիվանագետ)» հոդվածին։ |